Eğitimde 4+4+4 ve Fatih Projesi Yasa Tasarısı = Reform mu?

Bu makalede, 2012 yılı başında Türk eğitim sisteminde reform adı altında 8 yıllık zorunlu eğitim süresinin kısaltılarak dini okulların orta kısımlarının açılmasına yönelik olarak oluşturulması tasarlanan Eğitimde 4+4+4+ Fatih Projesi başlıklı yasa tasarısı tarihsel ve sosyo-politik, bilimsel veriler ışığında ele alınmıştır. Türk toplumunda bir hastalık haline gelen “ben yaptım oldu” düşüncesi, bilimin tüm savunularına karşı dimdik ayakta durmaktadır. Yürütmenin gücü ele geçirmesi ile birlikte sistemde neler yapabileceğinin görüntüsü olan bu uygulamalar, eğitim bilimleri gerçekleri açısından ele alınmış ve irdelenmiştir. Sonuç olarak eğitimde yapılması planlanan bu düzenlemelerin eğitimsel gereksinim ve gerçeklerden çok kişisel tercihlere dayalı olarak gerçekleştiği gözlemlenmiştir. Fatih projesi de, yasa tasarısının bir parçası olduğu için burada yer alması uygun görülmüştür

Anahtar Kelimeler:

eğitim, zorunlu eğitim, 4+4+4+ Fatih Projesi

The resolution of 4+4+4 and the Fatih Project: is it a reform?

This article analyzes the new school reform bill, which is called 4+4+4 of schooling and the project of Fatih that aims at intermitting 8 year compulsory education by dividing into 4+4 and contemplating to constitute the junior high school of religious schools called (Prayer-Preaches High schools) in terms of historical, socio-political and scientific facts. The habit of self-righteousness in Turkey is an ill that is very common in every aspect of different spheres of the daily life. This implications relating to educational applications that based on the self-actualization of the ruling party and the misusage of the limits and possibilities of power by ruling parties has been elicited in terms of educational sciences. It has been observed that the new resolution of ruling party is not natural necessities of Turkish society but the initiatives of ruling party’s members. The Fatih project has been elicited here as it is part of new resolution.

Keywords:

Education compulsory education, discrete education (4+4+4), Fatih project,

PDF

___

tarihli “Padişahın emir ve iradesi gereği yapılan düzenlemeye uygun olarak, çocuklann öğretim ve eğitimlerini nasıl yapacakIanna ilişkin sıbyan mektepleri hocalan efendilere verilecek Talimat'tır.”
Başaran, İ.E. (1984) Temel Eğitim ve Yönetimi, AÜEBFY. No. 112, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, 1984
DPT, (2009).Dokuzuncu Kalkınma Planı Eğitim: Okul Öncesi, İlk ve Ortaöğretim Özel İhtisas Komisyonu Raporu Yayın No DPT : 2790
Ergin, O. (1977). Türkiye Maarif Tarihi,2. Baskı İstanbul,
Eurydice, 2012, Compulsory Education in Europe 2011/12
Eurydice (2011). The Education System in the Federal Republic of Germany 2010/2011, German
Eurydıce Unit of the Federal Government in the Federal Ministry of Education and Research
Gürkan, T. (1987). Temel Eğitimde 6 Yaş Uygulamasının Değerlendirilmesi (Ankara İlinde Bir İnceleme) Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları
Güven, İ. (2000). Türkiye’de Devlet-Eğitim ve İdeoloji, Siyasal Kitapevi, Ankara.
Güven, İ.(2010). Türk Eğitim Tarihi, Naturel Yayınları, Ankara. INCA,
www .inca.org.uk/documents/Table5Schoolingdurationphases.pdf.
Koçer, H.A. (1988). Türkiye’de Modern Eğitimin Doğuşu ve Gelişmesi, Uzman Yayınları. Ankara,
MEB (2008). “İlköğretime Erişim ve Devamda 10 Yıl” Türkiye Deneyimi, İlköğretim Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
MEB 1997-2010 Yılı İstatistikleri, Ankara. (Bazı istatistikler TÜİK verilerinden Derlenerek verilmiştir. )
Murray, N. R. (2006). Education: Free and Compulsory. Ludwig von Mises Institute, Austuria,
UNESCO, (2011). GLOBAL EDUCATION DIGEST 2011 Comparing Education Statistics Across the World. Canada.
(http://www. ehow.com/ about_ 5586302 _laptop-radiation-effects.html 10 Mart 2012’de alınmıştır)
(www.nytimes.com/2012/09/04/technology/technology-in-schools-faces-questions-onalue.html?ref=technology).
(http://fatihprojesi.meb.gov.tr/tr/index.php, 8 Mart, 2012 tarihinde alınmıştır)