___

AYHAN, B. (2007). Millî Mücadele’de Basın (Olağanüstü Durumlarda Propaganda), Kon- ya: Tablet Kitabevi.

BALCI, Ş. (2006). Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Mesaj Stratejisi Olarak Korku Çe- kiciliği Kullanımı, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

, (2007a). “Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Mesaj Stratejisi Olarak Korku Çekiciliği Kullanımı”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 73-106.

, (2007b). “Türkiye’de Negatif Siyasal Reklamlar: 1995, 1999 ve 2002 Genel Seçim

leri Üzerine Bir Analiz”, Selçuk İletişim, Sayı 4 (4), s. 122-142.

BEKTAŞ, A. (2000). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi, 2. Baskı, İstanbul: Bağlam Yayınları.

ÇİÇEK, C. (2007). İknanın Yapısı Süreç, Amaç ve Yöntemleriyle, Konya: Tablet Kitabevi.

ÇOBANOĞLU, Ş. (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim, İstanbul: Fide Yayınları.

EROĞLU, A. H. & BAYRAKTAR, S. (2010). Siyasal Pazarlama Uygulamalarının Seçmen Tercihleri Üzerine Etkileri –İzmir İli Örneği-, Süleyman Demirel Üniversitesi Sos- yal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl: 2010/2, Sayı:12, 187-207.

GÖKER, G. & ALPMAN, S. P. (2010). “İktidarın Yeniden Üretiminde İdeolojik Bir Araç Olarak Siyasal Reklamcılık”, E-Journal of New World Sciences Academy, I. (5).

HALL, S. (2003). Kodlama ve Kodaçım, (Hzl. Zeynep Özarslan, Barış Çoban), Söylem ve İdeoloji Mitoloji, Din, İdeoloji, İstanbul: Su Yayınları.

HALL, S. (2005). “Kodlama, Kodaçımı”, Medya ve İzleyici/Bitmeyen Tartışma, Der: Şahin- de Yavuz, Ankara: Vadi Yayınları.

HOIJER, B. (2005). “İzleyicilerin Televizyon Programlarını Alımlayışı: Kuramsal ve Meto- dolojik Değerlendirmeler,” Der: Şahinde Yavuz, Ankara: Vadi Yayınları.

http://www.akadaylar.com/reklamfilmleri.asp

İNAL, E. M. & KARABAĞ, Ö. (2010). 29 MART 2009 Yerel Seçimlerinde Siyasal Partilerin Niğde Yerel Basınında Yer Alan Reklamlarının Karşılaştırmalı Bir Analizi, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:3, Sayı:1, s. 41-56.

İRVAN, S. (1994). Eleştirel Yaklaşımlarda İzleyici Araştırmaları: Bir Yöntem Olarak Alımla- ma Çözümlemesi, İLEF Yıllık 94, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, Ankara.

JENSEN, K. B. (2005). “Sosyal Kaynak Olarak Haberler: Danimarka Televizyon Haberleri Hakkında Nitel Ampirik Bir Çalışma”, Medya ve İzleyici Bitmeyen Tartışma, Der: Şahinde Yavuz, Ankara: Vadi Yayınları.

JENSEN, K. B. ve ROSENGREN, K. E. (2005). “İzleyicinin Peşindeki Beş Gelenek”, Medya ve İzleyici/Bitmeyen Tartışma, Der: Şahinde Yavuz, Ankara: Vadi Yayınları.

KALENDER, A. (2005). Siyasal İletişim -Seçmenler ve İkna Stratejileri-, Konya: Çizgi Ki- tabevi.

KAPANİ, M. (2012). Politika Bilimine Giriş, 30. Baskı, Ankara: Bilgi Yayınevi.

MUTLU, E. (2005). Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya, Ankara: Ütopya Yayınevi.

ÖZKAN, N. (2007). Seçim Kazandıran Kampanyalar, 3. Baskı, İstanbul: MediaCat Kitap- ları.

ÖZSOY, O. (1998). Geçmişten Günümüze Yöntem ve Uygulamalarıyla Propaganda ve Ka- muoyu Oluşturma, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.

, (2009). Seçim Kazandıran Siyasal İletişim, İstanbul: Pozitif Yayınları.

SAKALLI, N. (2006) Sosyal Etkiler/Kim Kimi Nasıl Etkiler, 2. Baskı, Ankara: İmge Kitabevi.

SELÇUK, A. & ŞEKER, M. (2012). Danıştay Saldırısı Haberlerinde Söylem ve İdeoloji, An- kara: Nobel Yayın Dağıtım.

SMITH, P. (2007). Kültürel Kuram, Selime Güzelsarı İbrahim Gündoğdu (Çev). 2. Baskı, İstanbul: Babil Yayınları.

STEVENSON, N. (2008). Medya Kültürleri Sosyal Teori ve Kitle İletişimi, Göze Orhon ve Barış Engin Aksoy (Çev). Ankara: Ütopya Yayınevi.

ŞEKER, T. (2009). 5N1K Haber Programının Alımlama Analizi, Selçuk İletişim, 5(4), s. 105- 117.

TOKGÖZ, O. (2010). Seçimler Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim, Ankara: İmge Yayınevi.

YAYLAGÜL, L. (2010). Kitle İletişim Kuramları Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar, Ankara: Dipnot Yayınları.