30 MART 2014 YEREL SEÇİMLERİNDE SİYASİ PARTİLERİN MEDYADAKİ GÖRÜNÜRLÜK ANALİZİ

Siyasal reklamlar, en önemli siyasal iletişim yöntemlerinden biridir. Seçim kampanyalarında reklam tekniklerinin kullanılmaya başlaması ve seçim kampanyalarının ‘mal ve hizmet’ tanıtım kampanyalarına dönüştürülmesi, propaganda ve reklam kavramlarının daha da yakınlaşarak ‘siyasal reklam’ kavramının ortaya çıkmasına yol açmıştır. Medyada yer ve zaman satın alınarak üretilen siyasal reklamlar, seçimler üzerinde önemli etkilerde bulunmaktadır. İmaj oluşturma, ikna etme, tutumları etkileme işlevlerinin yanında, siyasal reklamlar, siyasal partilerin siyasal problemleri nasıl gördüklerini ve daha önemlisi nasıl göstermek istediklerini yansıtan araçlardır. Bu çalışma, siyasal kampanyalar ve bu süreçte yer alan siyasal reklamcılık olgusundan hareketle, siyasi partilerin, liderlerinin ve belediye başkan adaylarının, 2014 yerel seçimleri öncesi 01-30 Mart 2014 tarihleri arasındaki dönemde, yoğun olarak kullandıkları basın ilanları ve televizyon reklamlarının medyadaki görünürlüklerinin analiz edilmesine yönelik bir incelemedir.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal İletişim, Siyasal Reklam, Siyasal Kampanya, Seçimler, Partiler

PDF

___

BALCI, Ş. (2006a). Seçmenleri Etkileme Sürecinde siyasal reklamcılık olgusu (1999 Genel Seçimleri örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 139-157.

BALCI, Ş. (2006b). Negatif siyasal reklamlarda ikna edici mesaj stratejisi olarak korku çekicili- ği kullanımı. (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanın- dan elde edildi. (Tez no: 189311)

CAN, A. (2012). Siyasal reklamcılığın siyasal seçimler üzerindeki etkileri: Türkiye’de 2011 Genel Seçim sürecine ilişkin bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 319855)

CİRİT, A. (2004). Türkiye’de siyasal reklamcılığın gelişimi ve 2002 genel seçimleri yazılı basın reklamlarının analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 147237)

ÇONA, B. (2009). Siyasal reklamlarda kullanılan iletişim stratejileri ve dini unsurların değer- lendirilmesi: 2002-2007 Türkiye’deki genel seçimler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 239781)

ERDİNÇ, İ. E. (2010). Siyasal iletişim boyutuyla siyasal reklam: Üniversite öğrencilerinin oy verme davranışına yönelik bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 273712)

ERGEN, B. (2013). Barack Obama’nın 2008 başkanlık seçim sürecini kazanmasında yeni ile- tişim teknolojileri ve sosyal medyanın kullanımı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 345687)

EROĞLU YALIN, B. (2006). Siyasal iletişimin reklam boyutuna ilişkin kuramsal bir inceleme. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 25, 169-180.

EROĞLU, A. H. & BAYRAKTAR, S. (2010). Siyasal pazar uygulamalarının seçmen tercih- leri üzerine etkileri-İzmir ili örneği-. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(12), 187-207.

http://www.medyatakip.com.tr/secimin-medya-karnesi/devami/ (Erişim Tarihi: 15.04.2014)

İNAL, M.İ. & KARABAĞ, Ö. (2010). 29 Mart 2009 yerel seçimlerinde siyasal partilerin Niğde yerel basınında yer alan reklamlarının karşılaştırmalı bir analizi, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 3(1), 41-56.

SANCAR, G.A. (2008). Siyasi parti imajının oluşmasında medyanın rolü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 221195)

SEÇİM, M.Ö. (2013). Toplumsal değişimlerin siyasal reklama yansımaları: 2000-2010 Türkiye örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 349177)

UZTUĞ, F. (2007). Siyasal İletişim Yönetimi: Siyasette Marka Yaratmak, 3. Basım, İstanbul: Mediacat Yayınları.