Öğrencilerin İletişim Kaygısı, Muziplik/Takılma ile Okul Başarısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Toplulukta, kişilerarasında ve resmi ortamlar gibi farklı yerlerde bazı bireyler rahatlıkla iletişim kurmasına rağmen bazıları da endişe duymaktadırlar. Çoğunlukla iletişim esnasında kaygı çekmeyenler zaman zaman muziplik de yapmaktadırlar. Muziplik şaka aracılığıyla insanlara takılmaktır. Muzipliğin yapıcı ve yıkıcı boyutu bulunmaktadır. Yapıcı muziplik, sevecenlik ve şakalaşma şeklidir. Yıkıcı olan ise alay etme, agresif ve düşmanca tutum sergilemektir Bu çalışmada öğrencilerin iletişim kaygısı ve muziplik/takılma davranışları ile onların okul başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Veri toplamak için küme örnekleme yöntemi seçilmiştir. Elde edilen bilgiler SPSS programında analiz edilerek yorumlanmıştır. Yapılan analiz sonucunda, iletişim kaygısı ve okul başarısı arasında güçlü bir ilişkinin olmadığı; aynı zamanda muziplik/takılma ve okul başarısı arasında da güçlü bir ilişkinin olmadığı sonucu elde edilmiştir

The review of the Relationships between Communication Apprehension, Teasing/Kidding and the School Achievement Among the Students

Although some individuals easily get in touch in different places such as the society, among the people and official environments, some other people feel anxious. Concurrently, some individuals establish good communication or have the anxiety about the communication while some others lark around. Mostly, the individuals who don't suffer from anxiety during communication have a lark from time to time. Teasing is kidding to other people through jokes. It has constructive and destructive dimensions. The constructive teasing means tenderness and bantering. The destructive one is mocking and behaving in an aggressive and antagonistic manner. In this study, it was aimed to analyze the relationships between communication anxiety among the students and the attitudes of teasing/kidding and their school achievement. In order to collect data, cluster sample method was employed. The obtained data was analyzed through using SPSS software. As a result of the conducted analysis the relationships between the communication anxiety and school achievement weren't strong and there wasn't a strong relationship between teasing/kidding and the school achievement.

PDF

___

Bıçakçı, İ. (2002). İletişim ve Halkla İlişkiler, (5 b.). İstanbul: MediaCat.
Cüceloğlu, D. (2001). Yeniden İnsan İnsana, (26 b.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Çakmak, V. (2014). "İletişim Kaygısının Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Olan Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Örnek Olay İncelemesi". Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Keltner, D., Capps, L., Kring A. M., Young R. C.. and Heerey, E. A. (2001). Just Teasing: A Conceptual Analysis and Empirical Review. Psiychological Bulletin, 229-248.
Dam, H. (2008). "Öğrencinin Okul Başarısında Aile Faktörü. Hitit Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(14), 75-99.
Degner, R. K. (2010). "Prevalence of Communication Apprehension at a Community College". The International Journal of Interdisciplinary Social Sciences, 5(6), 1833-1882.
Dicioccio, R. L. (2001). "The Development and Validition of th Teasing Communication Scale". Island: Kent State University.
Dursun, S., ve Karagün, E., (2012) "Öğretmen Adaylarının Mesleki Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi: Kocaeli Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Son Sınıf Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma", Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 93-112.
Engin, A. O., Özen, Ş. ve Bayoğlu, V. (2009). "Öğrencilerin Okul Öğrenme Başarılarını Etkileyen Bazı Temel Değişkenler". Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Journal of the Institute of Social Sciences(3), 125-156.
J.P. Shapiro, Baumeister, R. F. and Kessler J. W. (1991). "A Theree Compenent Model of Children's Teasing: Aggression, Humor, And Ambiguity". Journal of Social and Clinical Psychology, 10, 459-472.
Horowitz, J. A., Vessey, J. A., Carlson, K. L., Bradley J. F., Montoya C, McCullough, B. and David, J. (2004). "Teasing and Bullying Experiences Of Middle School Students". J Am Psychiatr Nurses Assoc,, 10(4), 165-172.
Köknel, Ö. (2005). Kaygıdan Mutluluğa, (17 b.). İstanbul: Altın Kitaplar.
McCroskey, J. (1982). The An Introduction to Rtetorical Communication (4 b.). Englewood Cliff: Prentice Hall.
McCroskey, J., Daly J.A., Richmond, V.P., Falcone, R.L. (1977) "Studies of The
Relationship Between Communication Apprehension and Self-Esteem" Humon
Communication Research, Cilt: 3, Sayı: 3, Bahar (269-277).
Mustapha, W.Z.W., Ismail, N. and Singh, D.S.R., (2010) "Els Students Communication
Apprehension And Their Choice of Communicative Activities", Ajtlhe, 2 (1), January (22-29).
Mutlu, E. (2012). İletişim Sözlüğü. Sofos Yayınları.
Pitt, L.F., Berthon, P.R. ve Robson, M.J. (1999), "Communication Apprehension and Perceptions of Salesperson Performance: A Multinational Perspective", Journal of Managerial Psychology, 15,1. (69-87).
Raeder, L. (2004). "The Relationships Between Communication Apprehension, Demographic Factors, and Achievement of Hight School Students". USA: Kansas State University.
Sığrı, Ü. ve Gürbüz, S. (2011) "Akademik Başarı ve Kişilik İlişkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma", Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 1, Mayıs 2011, 30-48.
Tural, N. K. (2002). "Öğrenci Başarısında Etkili Okul Değişkenleri ve Eğitimde Verimlilik". Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 39-54.
Yardımcı, İ. (2010). "Mizah Kavramı ve Sanattaki Yeri". Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 1-41.
Yeniçıktı, N. T. (2010). "Halkla İlişkiler Sürecinde Sosyal Kaygı Düzeylerinin Sosyal Sorumluluk Projeleri ile Giderilmesi". Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler ve Tanıtım ABD, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Yılmaz, İ.A., Dursun, S., Güngör Güzeler, E. ve Pektaş, K., (2014) Üniversite Öğrencilerinin Kaygı Düzeyinin Belirlenmesi: Bir Örnek Çalışma, Electronic Journal of Vocational Colleges- Cilt: 4, Sayı: 4, Aralık. Sayfalar 16-26.