Halkla İlişkilerde Mükemmellik Kuramı Açısından Kurumsal İletişim
Bu çalışmada iletişim ve kurumsal iletişimin gerek özel sektör ve gerek kamudaki kurumlar açısından önemi, James E. GRUNIG’in mükemmellik kuramı açısından detaylı bir şekilde irdelenerek ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada işletmeler ve kurumlar açısından kurumsal iletişim kavramının gerçekte nasıl algılanması ve uygulanması gerektiği ortaya konulmuştur. Çalışmada literatür tarama yönteminden faydalanılmış olup, çalışma konusu ile ilgili olarak kurum, kurumsal iletişim, kurumlar açısından mükemmellik kuramı ile ilgili geçmişten günümüze kadar yazılmış kitap, makale ve tez çalışmalarından faydalanılmıştır. Çalışma, gerek özel sektörde faaliyetlerini sürdürmekte olan işletmelere, gerekse kamuda faaliyetlerini devam ettirmekte olan kurumlara ve ayrıca kurumsal iletişim konusunda araştırma yapacak akademisyenlere farklı bir bakış açısıyla hem sektörel hem de akademik katkı sunması açısından önemlidir.
___
- [1] Aktan, E. (2007). Kurumsal İletişim Sürecinde Liderin Rolü,
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
[2] Aziz, A. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem ve
Teknikleri, Ankara:Nobel Yayınevi.
[3] Cees, Van Riel B. M. (1992). Principles of Corporate
Communication, Essex, P.E.L.
[4] Erol,Y. (2013). Kurumsal İletişimde İnsan İlişkileri,
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya, Selçuk
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
[5] Farace, R. V., Monge, P. R. ve Russel, H.M. (1977).
Communicating and organizing. Reading, MA: Addison-
Wesley.
[6] Görkem, Ş. (2013). Kuramda Ve Uygulamada Kurumsal İletişim,
Yayınlanmamış DoktoraTezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
[7] Gürgen, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi, İstanbul: Der
Yayınları.
[8] Grunig, J. E. (2005) Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde
Mükemmellik, İstanbul:Rota Yayınları.
[9] Grunig, J. E., Grunig, L. A., & Dozier, D. M. (2006). The
Excellence Theory. In C. H.Botan & V. Hazleton (Eds.)
Public relations theory II (pp. 21-55). Mahwah, NJ: Lawrence
Erlbaum Associates.
[10] Grunig, E.,(Ed.), (1992) Excellence İn Public Relations And
Communication Management (pp. 65-90)., Hillsdale. Grunig,
J.E., Furnishing The Edifıce: Ongoing Research On Public
Relation As A Strategic Management Function, Journal of Public
Relation Research, 18., 151-176., 2006., : Lawrence Erlbaum
Associates.
[11] Karakoç, N. (1989). Örgütsel İletişim ve Örgütsel Zaman
Arasındaki İlişkiler, Kurgu, Sayı:6, Konya, Anadolu Üniversitesi
Yayınları.
[12] Peltekoğlu, F. (2012). Halkla İlişkiler Nedir?, İstanbul: Beta
Yayınları.
[13] Solmaz, B. (2007). Kurumsal İletişim Yönetimi, Konya: Tablet
Yayınları.
[14] Steyn, Benita. (2003). From Strategy to Corporate
Communication Strategy: A Conceptualization, “Journal of
Communication Management”, C. VIII, No: 2.
[15] Tutar, H., Yılmaz, K. (2013), Genel ve Örgütsel Boyutuyla
İletişim, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
[16] Okay, A. ve Okay, A. (2005). Halkla İlişkiler Kavram, Strateji ve
Uygulamaları, İstanbul: Der Yayınları.
[17] Rigel, N., Batuş, G., Yücedoğan, G. ve Çoban, B. (2005). Kadife
Karanlık, İstanbul: Su Yayınevi.
[18] Walton, R. (1969). Interpersonal peacemaking. Reading MA:
Addison-Wesley