Hicrî dördüncü asrın sonları ile beşinci asrın başlarında yaşayan Ebû Ali Dekkāk (ö. 405/1015) Horasan bölgesinde yetişen önemli mutasavvıflardan birisidir. Çeşitli konularla ilgili görüşlerini başta damadı ve öğrencisi Kuşeyrî’nin (ö. 465/1072) er-Risâlesi olmak üzere Tezkiretü’l-evliyâ, Keşfü’l-mahcûb, Nefehâtü’l-üns gibi klasik eserlerde kendisinden yapılan nakillerden öğrenmekteyiz. Şimdiye kadar yapılan çalışmalarda Dekkāk’a ait müstakil bir eser günümüze ulaşmamıştır. Şam’da bulunan Zâhireyye Kütüphânesi’nde kendisine biri Arapça diğeri Farsça olmak üzere iki risâle nisbet edilmektedir. Bu iki risâle yakın zamanda İranlı araştırmacı Cemşid Cafericuze tarafından tahkîk edilerek ilim dünyasına kazandırıldı. Bu çalışmamızda bahsi geçen iki risâlelenin Dekkāk’a nisbeti hususu -muhakkikin görüşleri esas alınarak- değerlendirildikten sonra risâlelerin muhtevâ tahlili yapılacaktır.