Yüce Yaratan, pek çok hikmetlere dayalı olarak, insanları, farklı ırklar ve boylar halinde yaratmış; varolmanın ve ‘insan oluş’un gerçekliğine ermek için de, bu farklılık ve aykırılıklara rağmen, birbirleriyle diyalog ve yardımlaşma halinde bulunmalarını istemiştir. Böylece bir bakıma, her bir ırk, kültür ve insani yapılanmanın gerçeklik kazanıp zenginleşmesi, ‘öteki’leriyle olan yapıcı ve geliştirici ilişkisine raptedilmiştir. İşte bu makale, var oluştan getirdiğimiz ontolojik farklılıklar ile sonradan edinilen sosyal, kültürel, dini, vb. farklılıklarımızın, en evrensel anlamda ‘var oluş zenginliğimiz’ olduğu gerçeğini bir kez daha vurgulamayı amaçlamaktadır.