“Meddâh”, Arapça bir kelime olup, “çok metheden” anlamını ifade etmektedir. Ancak bu kelimenin, zamanla, anlamında bir genişleme olmuş, “halk hikâyecisi, mukallit” mânâsında da kullanılagelmiştir. Enno Littmann’ın da vurguladığı gibi o, “kutsal kişileri ve kahramanları öven bir sanatçıdır.” Bir temaşa (gösterim) sanatları terimi olarak da halk hikâyelerini bir topluluk önünde anlatan kimsedir. Araplarda bu kimselere “kāss”, “kassâs”; İranlılarda ise “kıssahân” veya “şehnâmehân” denmiştir. Meddahlık, Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan, yani XIV. yüzyıldan bugüne kadar sürmüş, önemli bir dramatik sanat türüdür. Bu yazıya, konu ile ilgili, basılmış veya basılmamış yayınların bir listesi ilâve edilmiştir.