Suriye’den Türkiye’ye Göç: Nedenler, Sonuçlar ve Umutlar / Migration from Syria to Turkey: Reasons, Results and Hopes / الهجرة السورية إلى تركية؛ أسباب ونتائج وآمال

Göç, kişinin doğduğu yeri, eş, dost ve akrabalarının yaşadığı diyarı terk etmesi anlamına gelen çok eski bir olgudur. Kişiyi buna iten zorunlu veya ihtiyarî birçok sebep bulunmaktadır. Göç, hem terk edilen yer hem de göç edilip yerleşilen bölge açısından olumlu veya olumsuz neticeler doğurmaktadır. Son yılların en önemli iltica hareketi olan “Suriye’den Türkiye’ye göç” konusunda da aynı şeyi söylemek mümkündür. Suriyeliler gerek ülke içindeki farklı bölgelere ve gerekse ülkeleri dışına göç etmek zorunda kalmışlardır. Bu hususta özellikle de Türkiye tercih edilmiştir. Nitekim Suriye’den Türkiye’ye yapılan göç, Avrupa’ya yapılan göçe oranla çok daha fazladır. Türkiye’ye göç eden Suriyelilerin çoğunun, Suriye’ye yakınlığı dolayısıyla ülkenin güneyini tercih ettiği; yine azımsanamayacak kadar kişinin de İstanbul ve diğer şehirlere yöneldiği görülmektedir. Suriyelilerin, göç yeri olarak özellikle Türkiye’yi tercih etmeleri siyasi, dini ve coğrafi sebeplere dayanmaktadır. Bu çalışmada kısaca göçün tanımı, bu konuda araştırma yapmanın gerekliliği, Suriyelilerin Türkiye’ye göç etmesinin özel veya genel sebepleri ve göçün Türkiye ve Suriye üzerindeki olumlu-olumsuz etkileri üzerinde durulacaktır. Çalışmada Suriyelilerin Türkiye’ye dair endişeleri ve Türkiye’den beklentileri de ele alınacak ve bu konuda çeşitli öneriler sunulacaktır. Sonuç kısmında da çalışmanın özetine yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Göç, Mülteci, Ensar, Suriyeliler, Türkler, Suriye, Türkiye

Migration from Syria to Turkey: Reasons, Results and Hopes

Emigration is a very old phenomenon, which means a person leaving his place of birth to live apart from his family, friends, and relatives. There are various factors - that may either be beyond a person’s control or that are simply arbitrary - which force a person to move to other lands. Immigration has positive or negative consequences for countries that welcome new populations from outside. The same argument can be made about what has been the greatest influx of people in recent times, namely the “Wave of Migrants from Syria to Turkey.” Syrians were either forced to move to different regions in Syria or emigrated to other countries. And Turkey was among the most popular destinations for the emigrants. Indeed, Syrian immigrants coming to Turkey far outweigh those going to Europe. The majority of Syrians emigrated to southern Turkey because of its proximity to Syria while a considerable portion of them moved to big cities like Istanbul. There are certain political, religious, and geographical factors that come into play when considering why Syrians choseTurkey as their new abode.

Keywords:

Migration, Refugee, Ansar, Syrians, Turks, Syria, Turkey,

PDF

___

Abdulmelik b. Hişâm b. Eyyûb el-Himyeri el-Maafiri (h. 213), es-Sîretü'n-Nebeviyye, thk. Mustafa es-Sakâ v.d., Mustafa el-Babi el-Halebî, 2. Bs., Kahire, 1375/1955.
Ahmed b. Faris b. Zekeriya el-Kazvînî er-Razi, Ebu'l Hüseyin (h. 395), Mekâyisu’l-Luğa, thk. Abdusselam Muhammed Harun, Dâru’l-Fikr, 1399/1979.
Ahmed b. Hanbel eş-Şeybâni (h. 241), Müsned, thk. Şuayb el-Arnaûtî v.d., Müessesetü’r-Risâle, 1. Bs., 1421/2001.
Buhârî, Muhammed b. İsmail, Sahih, thk. Muhammed Züheyr b. Nâsır en-Nâsır, Dâru Tavku’n-Necât, 1. Bs., 1422.
Ebu'l-Kâsım Aburrahman b. Abdullah b. Ahmed es-Suheyli (h. 581), er-Ravdu’l-Unuf, thk. Ömer Abdusselam es-Selâmî, Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1. Bs., Beyrut 1421/2000.
Ebû Zeyd Ömer b. Şebbe en-Nümeyrî el-Basrî (h. 262), Tarihu'l-Medîne, thk. Fehîm Muhammed Şeltut, Cidde (h.) 1399.
İbn Ebi Hatim er-Râzî, Ebû Muhammed Abdurrahman b. Muhammed b. İdris b. Münzir et-Tamimi (h. 327), Âdâbu-ş’Şâfii ve Menâkibihi, thk. Abdulgani Abdulhâlık, Dâru’l-Kutubu’l-İlmiyye, Beyrut-Lübnan 2003/1424.
İbn. Manzûr, Muhammed b. Mükerrem b. Ali Ebu el-Fadıl Cemaluddîn (h. 711), Lisanu'l-Arab, Dâru’s-Sâdır, 3. Bs., Beyrut (h.) 1414.
Muhammed b. Ebî Bekir b. Abdilkadir el-Hanefi er-Razi (h. 666), Muhtâru’s-Sıhah, thk. Yusuf eş-Şeyh Muhammed, el-Mektebetü’l-Asriyye, 5. Bs. Beyrut-Sayda 1420/1999.
Müslim, İbn Haccac Ebu’l-Hasen el-Kuşeyrî en-Nisâbûrî (h. 261), Sahih, thk. Muhammed Fuad Abbdülbâkî, Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut
el-Hamevi, Şihabuddin Ebu Abdullah Yakut b. Abdullah el-Rumi (h.626), Mu’cemu’l-Buldân, Dâru’s-Sâdır, Beyrut.