Aşk, aşırı ve yoğun olan bir sevgidir. Bu aşırı aşkta, âşık (mistik) tümüyle sevgilisini (Tanrı) sevmektedir ve onun parçasında yanmaktadır. Mistik âşık aslında gerçek aşığın (aşığa katılarak) parçalanmasıyla hayatta kalmaktadır. Tanrı aşkı Rabia Adeviye ve Teresa Avila’nın işlerinde temel meseledir. Rabia gerçek aşk ilişkisinde kesinlikle hiçbir kirliliğin bulunmaması gerektiğine ve aşkına bir yanıt dahi beklemeden aşkının karşılığında bir ödül istememesi gerektiğine inanmaktadır. Yine Teresa, hakiki aşkın yalnızca Tanrı aşkı olduğuna, bütün aşkların bu aşka dayalı ve bunun bir yorumu olduğuna inanmaktadır. Diğer dostluklar Tanrı aşkının yolunda bir engel olmamalı ya da sonu ilahi aşka götürmelidir.

Love is an affection which is the extreme and peak. In this extreme love, lover (mystic) loves his/her beloved (God) with all of his/her own and he/she burns in his parting, mystical lover in fact will survive with the destruction (join to lover) in true lover. Love of God is essential issue in Rabia Adaviye and Teresa of Avila works. Rabia believes that in the bond of true love must be absolutely no contamination as a lover not ask for reward in turn his/her love not even waiting for an answer to his/her love. Also Teresa believes that original love is only for God and all loves along this love are justified and interpreted. Other friendships should not be an obstacle in the way God’s love or their ending should lead to divine love.