TRABZON İLİNİN YAYLA TURİZMİ POTANSİYELİNİN DEĞERLERİLMESİ VE FARKINDALIK YÖNÜNDEN İNCELENMESİ

Eski Türkçe dilinde yaz mevsimi anlamına gelen “yay” kökünden türeyen “yaylak/ yaylag” yani “yazlık konaklama yeri” günümüzde “yayla” kelimesine dönüşmüştür. Yayla genel olarak, dağlık, yüksek bölgelerde, kışın hayat şartları güç olduğu için boş bırakılan, yazın havası iyi ve serin olan, hayvan otlatma ve dinlenme yeri olarak tanımlanmaktadır. Yaylalar, genellikle dönemsel bir yerleşme yeri olmalarının yanı sıra başta hayvancılık, tarım gibi ekonomik faaliyetlerle birlikte dinlenme, eğlenme, doğal güzelliklerden yararlanma, rekreasyon yapma, gözlem yapma, sağlık ve eğitim gibi birçok amaç için kullanılan alanladır. Son yıllarda hızla gelişen kentleşme ve kent alanlarında bulunan yeşil alanların sayısının azalması buna ek olarak mevcut alanların niteliklerinin yetersiz olması kentliyi dinlenmek ve eğlenmek için farklı mekân alternatifleri arayışına sokmuştur.  Tercih ve ihtiyaçlardaki bu değişim yayla turizmini ön plana çıkararak geleneksel yaylacılığı yakından etkilemiş ve buna bağlı olarak yayla turizmi faaliyetlerinde önemli gelişmeler oluşturmuştur. Yayla turizminin yapıldığı yaylalar doğal tabiat zenginliği içeren, ekolojik zenginliğin yanı sıra folklorik zenginliğe sahip narin alanlar oldukları için koruma-kullanma dengesi oldukça önemlidir. Ülkemizde geleneksel yaylacılık faaliyetlerinin devam ettiği yerler arasında Doğu Karadeniz Bölgesinde bulunan Trabzon ili önemli bir alan teşkil etmektedir. Trabzon’da Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından ilan edilen altı adet turizm merkezi yanında yayla turizmine hizmet eden birçok yayla bulunmaktadır. Ancak yapılan çalışmalar doğrultusunda, bazı yaylalar daha çok tercih edilip, bu dönemlerde koruma-kullanma dengesinin aşıldığı tespit edilmiştir. Oluşan bu tahribat sonucu hem doğa hem de yerel halk zarar görmektedir. Yapılan bu çalışmanın amacı Trabzon ilimizde tercih edilen popüler yayların kullanıcılar tarafından neden tercih edildiğini saptayarak yayla turizm potansiyeli bulunan diğer yaylar için öneriler geliştirmektir. Böylece yayla turizm ihtiyacını birkaç yaylada giderilmesini engellemek bu sayede artan ihtiyaca cevap verirken hem doğayı korumak hem de diğer yaylarda yaşayan yerel halkın kalkınmasını teşvik etmektir.

___

  • Referans1 Alesheikh, A. A., Blais, J. A. R., Chapman, M. A., ve Karimi, H. (1999). Rigorous geospatial data uncertainty models for GISs. Spatial Accuracy Assessment: Land Information Uncertainty in Natural Resources, 195-202.
  • Referans2 Aydınöz, D., ve Solmaz, F., (2003). Doğu Karadeniz Bölümü Yaylacılık Faaliyetlerine Bir Örnek: Giresun Kümbet Yaylası, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3), 63.
  • Referans3 Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem, teknik ve ilkeler, Pegem A yayıncılık, 3.Baskı, 376s. Ankara.
  • Referans4 Barros, A., Gonnet, J., ve Pickering, C. (2013). Impacts of informal trails on vegetation and soils in the highest protected area in the Southern Hemisphere. Journal of environmental management, 127, 50-60.
  • Referans5 Bekdemir, Ü., ve Özdemir, Ü. (2002). Doğu Karadeniz Bölümünde Gelişmekte Olan Yayla Turizm Merkezlerine Bir Örnek: Bektaş Yaylası. Doğu Coğrafya Dergisi.
  • Referans6 Cetin, M., Topay, M., Kaya, L. G., ve Yılmaz, B. (2010). Efficiency of bioclimatic comfort in landscape planning process: case of Kutahya. Turkish Journal of Forestry, 1(1), 83-95.
  • Referans7Cetin, M., Zeren, I., Sevik, H., Cakir, C., ve Akpinar, H. A. (2018). Study on the determination of the natural park’s sustainable tourism potential. Environmental monitoring and assessment, 190(3), 167.
  • Referans8 Çıngı, H., (1994). Örnekleme kuramı, Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Yayınları, Ders Kitapları Dizisi 20, Ankara.
  • Referans9 Doğanay, H., ( 2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. Çizgi Kitabevi, 3. Baskı, Konya.
  • Referans10 Golumbeanu, M., Nenciu, M., Teohareva, M., Stepanova, K., Rubel, O., Dyachenko, A., ve Bilashvili, K., (2014). Environmental sustainable tourism within the Black Sea region. Journal of Environmental Protection and Ecology, 15(2), 574–579.
  • Referans11 Grötsbach, E., (1984). Spatial Structure and Development Prospects of Tourism in the Black Sea Region of Turkey, Ege Coğrafya Dergisi, Sayı: 2, İzmir.
  • Referans12Karasar, N. (2010). Bilimsel Arastırma Yöntemi-Kavramlar, İlkeler, Teknikler. 21. Baskı, Nobel Yayınevi, Ankara.
  • Referans13 Kushi, E., (2011). Sustainable tourism and environment protection in Albania. Journal of Environmental Protection and Ecology, 12(1), 251–257.
  • Referans14 Vural, Z., ve Bat, M., (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma. Journal of Yasar University, 5(20).
  • Referans15 Yeşiltaş, M., Çeken, H., ve Öztürk, İ., (2009). Karadeniz bölgesindeki turizm olanaklarının swot analizi ile değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2009(3).
  • Referans16 Zaman, M., (2001). Yayla Turizm Merkezlerine Bir Örnek: Hıdırnebi Yayla Kent 1. Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı: 6, Konya, 215-236.