Baba ve Bebek Etkileşim Düzeylerinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırmada, baba ve bebeklerin etkileşim düzeylerinin demografik değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu 40 baba ve bebek çifti oluşturmuştur. Bebekler için en doğal mekânın kendi ortamları olduğu düşünüldüğünde bu çalışma baba ve bebeklerle ev merkezli olarak yürütülmüştür. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen bu araştırmada, bebeklerin gelişim düzeylerini belirlemek amacıyla Denver Gelişimsel Tarama Testi II ile baba ve bebeklerin etkileşim düzeylerini belirlemek amacıyla “Baba-Bebek Duygulanım, Yanıt Verme ve Meşguliyet Ölçeği (B-ÇDYMÖ) kullanılmıştır. Araştırmada etkileşim ölçeği oyun kiti baba ve bebeklere verilmiştir. Verilen oyun materyalleri ile baba ve bebeklerin istedikleri şekilde 15 dakika süresince oynamaları istenmiştir. Bu esnada baba ve bebeklerin serbest oyunları video kaydına alınmıştır. Video kayıtları araştırmacı tarafından üç aşamada tekrarlı bir şekilde izlenerek etkileşim ölçeği puanlaması yapılmıştır. Elde edilen verileri analiz etmek için SPSS 22 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda baba ve bebek etkileşim düzeylerinin birbirinden farklılık gösterdiği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Baba-bebek etkileşimi, bebek gelişimi, gelişimsel değerlendirme

Examining the Level of Interaction between Infant and Father with Respect to Demographic Variables

In this study, aimed to examine the level of interaction between infant and father with respect to demographic variables. Research participants were comprised of 40 fathers and infants. The study was conducted based home with regard to the thought that home is the natural environment for infants. The data of the study as an relational screening model research was collected by Denver Developmental Screening Test measures development level of infants and Father-Infant Affectivity, Responsiveness and Engagement Scale measures the level of interaction between infant and father. It was asked fathers to play the game with infants by materials were given inside interaction scale game kit for 15 minutes. The time of father and infant were playing the game was shoot video. Interaction scale scoring was made watching video records repetitive and three step way. The research data was analyzed using statistic program was SPSS 22. Research results show that level of interaction between father and infant has significant differences in terms of demographic variables.

Keywords:

interaction father and infant interactions, development of infant, developmental evaluation,

PDF

___

Arabacı, N. ve Ömeroğlu, E. (2013). 48-72 Aylık Çocuğa Sahip Anne-Babaların Çocukları İle İletişimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,30, 41-53.
Arakelyan, M. (2019). Yeni ebeveyn olmuş genç yetişkinlerin anneliğe ve babalığa ilişkin söylemleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bozok, M. (2018). Ebeveynlik, erkeklik ve çalışma hayatı arasında Türkiye’de babalık. İstanbul: AÇEV Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları.Demir, E. ve Aksoy, A.B. (2016). Baba- Çocuk Duygulanım, Yanıt Verme ve Meşguliyet Ölçeği. Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 3(45), 381-392. doi:10.9761/JASSS3413
Erdoğan A. (2004). Çocuğun psikososyal gelişimde babanın rolü. Yeni Symposium, 42, 147-153.
Forehand, R. Wierson, M. Thomas, A.M. ve Armistead, L. (1990). Interparental Conflict And Paternal Visitation Following Divorce: The İnteractive Effect On Adolescent Competence. Child Study Journal, 20, 193-202.
Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kocatepe, B. (2017). Toplumsal Bir Kurgu Olarak Babalık: Annelerin Öz Yaşam Öykülerinde Baba İmgesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Kuzucu, Y. (2011). Değişen Babalık Rolü ve Çocuk Gelişimine Etkisi, Türk psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (35) 79-91.
Lindsey, E. W., Cremens, P. R., Colwell M. J. ve Caldera Y. M.(2009). Descriptors: parent child relationship; communicative competence (languages). Social Development, 18(2), 375-396.
Sağlam, H. (2019). Ana babaların çocuklarına yönelik sevgilerini destekleyen davranışlarının farklı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kastamonu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.
Saygılı, S. ve Çankırılı, A. (2009). Babacığım neredesin. İstanbul: Elit Yayınları.
Telli, A. A. (2014). 3-6 yaş grubu çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstütüsü, Erzurum.
Telli, A. A. ve Özkan, H. (2016). 3-6 yaş grubu çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastane Dergisi, 6(2),127-134.
Tezel Şahin, F. ve Özbey, S. (2009). Okul öncesi eğitim programlarında uygulanan aile katılım çalışmalarında baba katılımının yeri ve önemi. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 5, 30-39.