Müslüman bir insanın amelleri arasında her zaman bir denge bulunmayabilir. Davranışları bazen taat, bazen isyan tarzında zuhur edebilir. Bir Müslüman işlediğinin günah olduğunu biliyor ve inkar etmiyorsa, işlenen büyük günah sahibini küfre sokmaz, fakat Allaha tevbe edinceye kadar günahkar olmaktan kurtulamaz. İslam da emirler esas, yasaklar ise emirleri tekmil eder ve tali derecede bulunur fikrinin özünü sunmaya çalıştık. Üzerinde durmak istediğimiz konu, büyük günahın Müslümanı küfre sokup sokmayacağıdır. İşte biz de bu araştırmamızda müminlerin günah problemini ve çözümünü, ayet ve hadislerin ışığında ve kelam bilginlerinin görüşleri çerçevesinde vermeye çalıştık.

There may not always be a balance between the deeds of a Muslim person. His deeds may sometimes be in the form of obedience and sometimes in the form of insurrection. If a Muslim person knows that the behavior he is committing is a sin, and if he does not deny this, even the great offence does not take him to infidelity. However, he cannot be free from being a sinner until he swears to give up his sin. We tried to present the core idea that the orders in Islam are the basic elements; and the prohibitions strengthen the orders and therefore are regarded as second level. The point we would like to emphasize is that, whether a bigger sin would cause a Muslim to become a profane person or not. In this study we aimed to find a solution to the problem of committing a sin by the believers in the light of verses of the Quran and Hadiths and the viewpoints of Kelam scholars.