Söylenilen/Gösterilen Ethos Arasında Gidip-Giden Siyasal İletişim: Eğitim Politikaları vs. Depremler?

“Siyasal iletişim” demek “siyasi söylem” demektir, “söylem” ise “ethos-pathos-logos”: Pathos dinleyenin duygularına ve logos bir mantığına hitap ederken, ethos ise konuşan kişinin kendi söylemi ile yarattığı öz izlenimdir. Peki, ethosu yaratırken siyasi söylemin işlevi nedir? Retoriğe benzer bir şekilde siyasal iletişim, seçmeni ikna etme stratejisidir.Eğitim politikaları, siyasal iletişimin tam odağındadır. Peki, Türkiye’de siyasal iletişim eğitim politikasını nasıl ideolojik bir ürüne dönüştürmektedir? Eğitim politikasının, söylenilen/gösterilen ethosa dayalı bir söylem olduğu varsayılacaktır. YÖK Başkanı’nın, Şubat 2023’te meydana gelen Gaziantep-Kahramanmaraş depremleri ile ilgili söylemleri söylenilen/gösterilen ethos bağlamında değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal iletişim, Eğitim politikası, Söylenilen/gösterilen ethos, Türkiye, Deprem

Political Communication Oscillating Between Speaking/Shown Ethos: Education Policies vs. Earthquakes?

“Political communication” means “political discourse”, and “discourse” means “ethos-pathos-logos”: Whereas pathos appeals to the emotion of the public and logos is a matter of reason and argumentation, ethos is the image that the speaker gives of her-himself through her/his own discourse. But what is the role of political discourse in the construction of ethos? As rhetoric, political communication is based on the strategy of persuading the electorate. Education policies for example, constitute the focus of political communication. How does political communication transform education policy into an ideological product in Türkiye? We will suppose that education policies are discourses based on speaking ethos and shown ethos. We will analyze the construction of speaking and shown ethos in the speech of the Minister of the Council of Higher Education that he delivered during the Gaziantep-Kahramanmaraş earthquakes in February 2023.

Keywords:

political communication, education policy, speaking/ shown ethos, earthquake, Turkey,

PDF

___

Althusser, L. (2010). İdeoloji ve devletin ideolojik aygıtları (A. Tümertekin, trad.). İstanbul: İthaki Yayınları.
Amossy, R. (2014). L’ethos et ses doubles contemporains. Perspectives disciplinaires. Langage et société, 149(3), 13-30.
Aristote. (2007). Rhétorique (P. Chiron, trad.). Paris : Editions Flammarion.
Aziz, A. (2003). Siyasal iletişim. Ankara : Nobel Yayınları.
Bayraktaroğlu, G. (2002). Geleneksel pazarlamada politik pazarlamanın yeri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(3), 58-84.
Beacco, J.-C. (2004). Trois perspectives linguistiques sur la notion du genre discursif. S. Bouquet (Ed.), Langages : Les genres de la parole dans (p. 109-119).
Beacco, J.-C. et. al. (2005). Les cultures éducatives et linguistiques dans l’enseignement des langues. Paris : PUF.
Bongrand, M. (1992). Politikada pazarlama (F. Ersoy, trad.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Boudon, R. (1986). L’idéologie. L’origine des idées reçues. Paris : Librairie Artheme Fayard.
Bourdieu, P. et Passeron, J.-C. (1964). Les héritiers. Les étudiants et la culture. Paris : Les Editions de minuit.
Bourdieu, P. et Passeron, J.-C. (1970). La reproduction. Eléments pour une théorie du système d’enseignement. Paris : Les Editions de minuit.
Bourdieu, P. (1982). Ce que parler veut dire. L’économie des échanges linguistiques. Paris : Editions Fayard.
Bouzidi, R. (2016). La communication politique : approche méthodologique. Revue espace géographique et société marocaine, 15, 157-168.
Charaudeau, P. (2002). A quoi sert d’analyse le discours politique ? Analisi Del Discur Politic. 6, 56-71. Charaudeau, P. et Maingueneau, D. (2002). Dictionnaire d’analyse du discours. Paris : Le Seuil.
Çağlar, İ. et Özkır, Y. (2015). Türkiye’de siyasal iletişim 2007-2015. Ankara: Seta Yayınları.
Ducrot, O. (1984). Le dire et le dit. Paris : Les Editions de minuit.
Durkheim, E. (1968). Education et sociologie. Paris : Les Presses universitaires de France.
Eren, E. (2021a). Education policies in the context of political communication in Türkiye. European Journal of Educational Research, 10(1), 227-240.
Eren, E. (2021b). Egalité des sexes selon les politiques éducatives : analyse des textes de communication politique en Turquie. Izmir Journal of Social Sciences, 3(1), 16-25.
Eren, E. (2022). Platon’un Devlet’ine göre eğitim politikaları. International Journal of New Approaches in Social Studies, 6(2), 139-144.
Eren, E. (2023). 2023 Gaziantep-Kahramanmaraş merkezli depremlerin Türk eğitim politika uygulamalarına etkisi. Eğitim Yönetimi/Politikaları Dergisi, 4(1), 1-4.
Foucault, M. (2011). Özne ve iktidar- seçme yazılar 2 (I. Ergüden et O. Akınhay, trad.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Korkut, E. (2021). Ethos des personnages dans Huis clos de Sartre. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 22, 883-893.
Maingueneau, D. (1991). L’analyse du discours, introduction aux lectures de l’archive. Paris : Hachette.
Maingueneau, D. (1999). Ethos, scénographie, incorporation. R. Amossy (dir.), Images de soi dans le discours.
La construction de l’éthos dans (p. 75-100). Lausanne : Delachaux et Niestlé.
Maingueneau, D. (2014). Retour critique sur l’ethos. Langage et société, 149, 31-48.
Mutlu, E. (2012). İletişim sözlüğü. Ankara: Sofos Yayınları.
Olivier-Yaniv, C. (2010). Discours politiques, propagande, communication, manipulation. Trente ans d’étude des langages du politique 1980-2010, 94, 31-37.
Özvar, E. (2023, 1 May). Official Twitter Account of the Minister of Council of Higher Education. Retrieved from https://twitter.com/erolozvar?ref_src=twsrc%5Egoogle%7Ctwcamp%5Eserp%7Ctwgr%5Eauthor.
Öztin Passerat, D. (2020). Le pathos dans le discours journalistique en Turquie, vis-à-vis des migrants syriens. Litera, 30(2), 521-542.
Öztin, D. (2022). Söz ve eylem: Söylem çözümlemesi. Kavram-kuram-uygulama. Ankara: Seçkin Yayınları.
Rabatel, A. (2020). Une analyse de la démultiplication des ethos dit et montré dans le discours du Bourget de François Hollande raconté par Laurent Binet. E-rea, 17(2), en ligne. https://doi.org/10.4000/erea.9292.
Plantin, C. (2016). Dictionnaire de l’argumentation. Une introduction aux études d’argumentation. Lyon : Editions de l’Ecole Normale Supérieure.
Rivière-de Franco, K. (2006). Entre communication politique et propagande : les publicités électorales de 1979 à 2005. Revue LISA, Littératures, Histoire des Idées, Images, Sociétés du Monde Anglophone, 2, 207-225.
Swanson, D. L., et Nimmo, D. (1990). New direction in political communication: A ressource book. California: Sage Publications.
Wiborg, S. (2000). Political and cultural nationalism in education. The ideas of Rousseau and Herder concerning national education. Comparative Education Nigel Grant Festschrift, 36(2), 235-243.
Wolton, D. (1989). La communication politique : construction d’un modèle. Editions Hermès La Revue, 1(4), 27-42.
Wolton, D. (1995). Les contradictions de la communication politique. Editions Hermès La Revue, 3(17), 107-124.