POP SANAT’IN GAZİ EĞİTİM FAKÜLTESİ GÜZEL SANATLAR EĞİTİMİ BÖLÜMÜ RESİM-İŞ EĞİTİMİ ANA BİLİM DALINDA EĞİTİM GÖREN ÖĞRENCİLERİN GRAFİK DERSLERİNE YANSIMASI

Öz: Bu araştırma yükseköğrenim gören öğrencilerin kendi tasarımlarını eleştirel düzeyde yorumlamasını sağlayacak olması bakımından önemlidir. Araştırma, Grafik Tasarım derslerinde Pop Sanat ve diğer sanat akımlarının uygulanışı bakımından öğrencinin kendisini değerlendirmesini sağlayacaktır. Bu amaçla araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılında Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Resim-İş Eğitimi Ana Bilim Dalında eğitim gören 4. sınıf öğrencilerini kapsamaktadır. Deney ve kontrol grubu olmak üzere iki grupta toplamda 20 kişiyle yürütülmüştür. Karma yöntem ile hazırlanan bu çalışmanın nitel boyutunda, gözlem formu ile değerlendirme ve görüşme teknikleri kullanılmış ve elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda ise deneysel desenlerden “son test kontrol gruplu desen” modeli kullanılmıştır. Deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek amacıyla, t testinin parametrik olmayan Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları genel olarak değerlendirildiğinde, katılımcıların Pop Sanatın Grafik Tasarım derslerine yansıdığı görüşünde oldukları görülmektedir. Pop Sanat derslerinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin tasarımları, kontrol grubu öğrencilerinin tasarımlarına göre daha fazla Pop Sanat özellikleri taşımaktadır. Abstract: This research is important due to the fact that it will enable higher education students to interpret their own design at a critical level. This research will enable the students to evaluate themselves in terms of the implementation of Pop Art and other art movements. With this aim, the 4th grade students being educated in The Art Education Department of Gazi University, Education Faculty were included in this research. It was conducted with two groups of about 20 people in total as experimental and control groups. In the qualitative dimension of this study prepared with the mixed method, observation form with assessment and interviewing techniques were used and the data obtained were analyzed with content analysis method. As for the quantitative dimension of the study, experimental designs of “final test pattern with control group” model was used in order to determine whether there is a significant difference between the experimental and control groups, nonparametric Mann-Whitney U test of T test was used. When the results of the study were evaluated generally, it was seen that the participants had the view of that Pop Art had been reflected to the graphic design courses. The designs of the students in the experimental group having Pop Art classes had more Pop Art features, compared to the students in the control group.

Anahtar Kelimeler:

Sanat, Pop Sanat, Pop Art, Grafik Eğitimi. (Art, Pop Art, Graphic Education.)

PDF

___

Antmen, A. (2009). 20. yy. Batı Sanatında Akımlar. İstanbul: Sel Yayıncılık.
Armağan, İ. (1983). Bilimsel yöntem. İzmir: Ticaret Matbaacılık.
Baki, A. ve Gökçek, T. (2012). Karma Yöntem Araştırmalarına Genel Bir Bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (42), 1-21.
Becer, E. (1997). İletişim ve Grafik Tasarım. Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
----------- (2008). İletişim ve Grafik Tasarım. Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
---------- (2010). Modern Sanat ve Yeni Tipografi. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
Buyurgan, S. ve Buyurgan, U. (2007). Sanat Eğitimi ve Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F., (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayın Evi.
Çepni, S. (2009). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon.
Genç, A. (1985). Türkiye’de Sanatın Bugünü ve Yarını. 1. Ulusal Sanat Sempozyumu, 17-19 Nisan, Ankara.
Karamustafa, S. (1998). Cumhuriyetin Renkleri, Biçimleri. Ödekan. A. (Ed.). Türkiye’de Grafik Tasarımın Son Çeyrek Yüzyılı (ss. 82-90). İstanbul: Bilanço 98 Yayın Dizisi.
Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi- kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Keteci, H. F. ve Bilgili, C. (2006). Yongaların Gizemli Dansı Görsel İletişim & Grafik Tasarımı. İstanbul: Beta Basım.
Ketizmen, A. (2013). Genel Eğitimde Güzel Sanatlar ve Grafik Eğitimi ve İlişkili Uzmanlık Alanları. Gefad / Gujgef, 33 (2), 431- 442.
Kıral, B and Kıral, E. (2011). Karma Araştırma Yöntemi (Mıxed Research Desıgn). 2 nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 April, Antalya.
Maden, S. (1999). Cumhuriyetin Renkleri, Biçimleri. Grafik Sanatının Dünü, Bugünü (ss. 74-81). Ödekan. A. (Ed.). İstanbul: Bilanço 98 Yayın Dizisi.
Miles, M. B. and Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. London: Sage Publication.
Parlak, H. (2011). Temel Grafik Tasarımı Bilgisi. İzmir: Ege Üniversitesi Basım Evi.
Sezer, S. (2005). Öğrencinin akademik başarısının belirlenmesinde tamamlayıcı değerlendirme aracı olarak rubrik kullanımı üzerinde bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 51-54. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2015, http://dergipark.ulakbim.gov.tr/pauefd/article/view/5000056259/5000053467.
Tanrıöğen, A. (Ed.). (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık
Tekindal, S. (Ed). (2011). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Turani, A. (2013). Dünya Sanat Tarihi. İstanbul: Remzi Kitap Evi.
Uçar, T. F. (2004). Görsel İletişim ve Grafik Tasarım. İstanbul: İnkılap Yayın Evi.
Whitham, G. ve Poke, G. (2013). Çağdaş Sanatı Anlamak. (Çev. T. Göbekçin). İstanbul: Optimist Yayın Dağıtım.
Yıldırım, A. Şimşek, H. (2008). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, M. (2013). Modernden Postmodern Sanat. Ankara: Ütopya.