Mevlânâ Celâleddîn Rûmî’nin hayatı, çocukluğundan itibaren bir arayış ve çaba içerisinde geçmiştir. Öyle ki bu gayreti sonucunda o, henüz genç yaşında devrinin önemli bir alimi olmuştur. Şems-i Tebrizî ile tanışmasından sonra ise iç dünyasında büyük bir değişim yaşamıştır. Mevlânâ, Şems’in kişiliğinde kendisini; kendinde de Rabbi’ni bulmuştur. Bununla birlikte Mevlânâ’nın ilmî-manevî şahsiyetinin oluşumunda, Şems’in manevî dokunuşu kadar Şems öncesi dönemin de rolü büyüktür. Zira Mevlânâ, içinde yaşadığı dönemin ve çevrenin kendi üzerindeki etkisini henüz Belh’te hissetmeye başlamıştır. Babası Sultânu’l-Ulemâ Bahâeddin Veled’in önemli bir alim olması ve göç süresince gittikleri her yerde hürmetle karşılanması, Mevlânâ’nın, o dönemin önemli isimlerinden etkilenmesini sağlamıştır. Babasının sağlığında iken ulaştığı ilmi mertebeye, Seyyid Burhâneddin’in öğrettiği ledün ilmi de eklenince o, tasavvufî anlamda da derinlik kazanmıştır. Bu sürecin sonunda karşılaştığı Şems ise Mevlânâ’yı ateşleyen kıvılcım olmuştur. 

Mawlana Jalaladdin Rumi had lived in the guest and effort throughout his life. Thanks to this effort he was the one of the great scholars in his era. After meeting with Shams Tabrizi some changes took place in his inner world. Mawlana found himself in the personality of Shams and his Lord in his own personality. Besides that Mawlana’s previous life from Shams as important as Sham’s touch in his development of scientific-spiritual personality. Because, Mawlana had started to be effected by his environment and era since the years of Balkh. Mawlana’s father Sultânu’l-Ulemâ (Sultan of Scholars) Bahâeddin Veled was a great scholar and he was being wellcomed respectfully anywhere he went during the migration. So, Mawlana met great scholars and was effected by them. His knowledge level he reached in his fathers’ health increased thanks to Seyyid Burhaneddin. He taught him Islamic myscticism. So, Mawlana had a mystic depth. Shams he met at the end of this process was a spark that burnt Mawlana.