Son pagan imparator ıulianus apostata’nın caesarea ile düşmanca ilişkilerinin sebepleri

Roma İmparatoru Büyük Constantinus’un Constantinopolis’i ikinci başkent olarak seçmesi ve Hıristiyanlığı benimsemesinin ardından 313 yılında Hıristiyanların dinsel özgürlükleri tanınmıştır. Ancak bu durum İmparator Iulianus Apostata (361-363) dönemi için pek de geçerli olmamış ve özellikle Cappadocia Bölgesi’nin başkenti Caesarea’nın Hıristiyan halkı Iulianus’dan çok zarar görmüştür. Bu çalışmada, Doğu Roma İmparatorluğu’nun son pagan imparatoru Iulianus Apostata’nın çocukluk yıllarından itibaren başlayan ve imparator olduğu zamanlarda da devam eden Caesarea ile düşmanca ilişkileri ve bunun sebepleri ele alınmaktadır. Iulianus’un imparatorluk sarayından uzakta, zorunlu olarak gönderildiği Caesarea’daki Macellum adı verilen kışlada geçirdiği yıllar onun bölge halkına düşman olmasının ana sebebi olarak öne çıkmaktadır.

The causes of the hostile relationship between the last pagan emperor julianus apostata and caesarea

Once the Roman Emperor Constantine embraced Christianity and moved his capital to Constantinople, he legalized Christianity in 313 AD. Nevertheless, the rule of Emperor Julianus Apostata (361-363) became an exception and especially the Christian population of Caesarea, the capital of Cappadocia province, suffered greatly under his rule. This article aims to shed light on the causes of Julianus’ enmity toward the Christians and argues that the core cause of Julianus’ enmity toward the Christians was his six-year mandatory stay in Macellum garrison of Caesarea.

PDF

___

ANABOLU, Mükerrem U.. Antik Çağda Et ve Balık Pazarları. İstanbul: Türk Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü Yayınları, 2003.
ATİK, Sema, “Anadolu Macellumları”, 21. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Cilt 2, (2004): 45- 54.
BEELEY, Christopher A.. Gregory of Nazianzus on the Trinity and the Knowledge of God: In Your Light We Shall See Light, New York: Oxford University Press, 2008.
BETTEN, Francis S., “The Milan Decree of A. D. 313: Translation and Comment”, The Catholic Historical Review, Vol. 8, No. 2 (Jul., 1922): 191-197.
BOWERSOCK, Glen Warren. Julian the Apostate. Cambridge: Harvard University Press, 1997.
BROWNING, Robert. The Emperor Julian. Berkley/Los Angles: University of California Press, 1976.
BURSA, Pınar. Antikçağ’da Anadolu’da Balık ve Balıkçılık. İstanbul: Türk Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü Yayınları, 2010.
BUTLER, Alban. The Lives of the Primitive Fathers, Martyrs, and Other Principal Saints: Compiled from Original Monuments, and Other Authentic Records, Illustrated with The Remarks of Judicious Modern Critics and Historians. In Twelve Volumes: Vol. IV, Edinburgh: J. Moir, 1798.
COHEN, Sidney J.. “Julian the Apostate”, The Sewanee Review, Vol. 23, No. 1 (Jan., 1915): 14-35.
GREGORY, Nazianzen. "Julian the Emperor" Oration 4: First Invective Against Julian. (1888), http://www.tertullian.org/fathers/gregory_nazianzen_2_oration4.htm (E.T. 11.14.2012).
İZNİK, Erkan. “Pagan Bir İmparatorluğun Hıristiyan İmparatorluğa Dönüşümü: Geç Antikçağ‟da Roma İmparatorluğu”, Doğu Batı: Romalılar I, 11/49, (Mayıs, Haziran, Temmuz 2009): 41-76.
JULIAN, the Apostate. Misopogon. Select Works of The Emperor Julian, and Some Pieces of The Sophist Libanus, Volume 1, Tr./Ed.: Johan Albert Fabricius, Denis Petau, Edward Gibbon. London: J. Nichols, 1784: 223-302.
JULIAN, the Apostate. Letter to the Senate and People of Athens, Letter to the Athenians. Tr: Wilmer Cave Wright, vol. 2, 1913: 25-291.
http://www.tertullian.org/fathers/julian_apostate_letter_to_the%20athenians.htm (E.T. 11.14.2012).
JULIAN, the Apostate. Letters. Tr: Wilmer Cave Wright, vol. 3, 1923: 2-235. http://www.tertullian.org/fathers/julian_apostate_letters_1_trans.htm (ET:11.14.2012).
JULIAN, the Apostate. Letters – apocryphal, Tr: Wilmer Cave Wright, vol. 3. 1923: 236-293.
http://www.tertullian.org/fathers/julian_apostate_letters_2_spurious.htm 11.14.2012). (ET:
KOCH, Guntram. Erken Hıristiyan Sanatı, Çev. Ayşe Aydın. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 2007.
KUNSMAN, Bryce Raymond. Julian the Apostate: Apart from Christianity. Thesis (M.A.), University of Wyoming, 2008.
MacMULLEN, Ramsay. Constantine. New York: Dial Press, 1969.
MEIJER, Fik. İmparatorlar Yataklarında Ölmez. Çev. Gürkan Ergin. İstanbul: Homer Yayınları, 2006.
SCHNEIDER, K.. “Macellum”, RE XIV/1, Stuttgart, (1928): 129-133.
SMITH, Rowland. Julian’s Gods: Religion and Philosophy in the Thought and Action of Julian the Apostate, London: Routledge, 1995.
SOCRATES Scholasticus. Church History, From Nicene and Post-Nicene Fathers. Second Series, Vol. 2. Ed. Philip Schaff, Henry Wace. New York: Christian Literature Publishing Co., 1890. http://www.newadvent.org/fathers/26013.htm (ET: 11.10.2012).
SOZOMENOS. Ecclesiastical History. London: Samuel Bagster and Sons, 1846.
THEODORETUS. Ecclesiastical History, Nicene and Post-Nicene Fathers: Theodoret, Jerome, Gennadius, Rufinus. Second Series Volume III. Ed. Philip Schaff, Henry Wallace. New York: Cosimo, Inc., 2007.
VAN DAM, Raymond. Kingdom of Snow: Roman Rule and Greek Culture in Cappadocia. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2002.
ZOSIMUS.New History. London:Green and Chaplin, http://www.tertullian.org/fathers/zosimus02_book2.htm (ET: 11.16.2012).