180 yıllık bir geçmişe sahip Türk-Amerikan ilişkilerinin başladığı andan itibaren birçok problemli konuları ihtiva ettiği bilinmektedir. Osmanlı Devleti'nin gerileme dönemine rastgelen bu ilişkilerin başlangıcı, diğer Avrupa devletleri ile ilişkilerine benzer bir paralellik göstermektedir. 1830, 1862, 1874 anlaşmaları ile başlayan Osmanlı Devleti üzerindeki Amerika Birleşik Devletleri kapitülasyonları ve Osmanlı Devleti'ndeki vatandaşlarının hukuku konusu devamlı olarak Osmanlı Devleti aleyhine gelişmiştir. Birleşik Devletler ve Osmanlı Devleti arasında imzalanan üç önemli anlaşma, 1830 tarihli Seyr- i Sefain ve Ticaret Anlaşması, 7 Mayıs 1862 tarihli Seyr-i Sefain ve Ticaret Anlaşması ve 11 Ağustos 1874'te imzalanan suçluların iadesi ve tabiiyet anlaşmasıdır. olmasından kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri daha fazla imtiyazla Orta Doğu'da durumunu güçlendirmek isterken, Osmanlı Devleti büyük bir baskı altında bu hükümleri kabul etmek zorunda kalmıştır. En azından anlaşmaların uygulanması sürecinde, hukuki meselelerde gösterdiği isteksizliği bu tezi güçlendirmektedir. Osmanlı Devleti'nin ABD ile antlaşması yapmaktan kaçınmasının en önemli sebebi, böyle bir antlaşmanın Osmanlı Devleti'nin menfaatine olmamasıdır. Çünkü Osmanlı Devleti, ABD ile yapılan ticaretten, daha önce kapitülasyon antlaşması yaptığı ülkelere göre daha fazla gümrük vergisi alıyordu. Ayrıca Osmanlı Devleti'nin söz konusu dönemde ABD limanlarında ticaret yapacak gemi ve tüccarı da yoktu. Bu kararsızlık daha sonraki uygulamalarda soruna dönüşecektir. Misyonerler anlaşmalarla sağladıkları hukuki durumlarını, Osmanlı Devleti'ndeki gayrimüslimlerin durumunu bahane ederek devamlı bir şeklide güçlendirmişler ve iki ülke arasında birçok krizin yaşanmasına sebep olmuşlardır. Amerika Birleşik Devletleri'nde bugün sahiplenilen Ermeni Soykırımı iddialarının ve desteğinin tarihi arka planında da misyonerlerin ve Amerika Birleşik Devletleri tüccarlarının Osmanlı topraklarındaki kurumsal çıkarları söz konusudur. Bazı Ermeniler vatandaş olmak için, bazıları siyasi suçlarından kaçarak sığınmak için ABD'ye gidiyordu. Misyonerler de Osmanlı Ermenilerinin Amerikan vatandaşlığına geçmelerine destek oluyorlardı. Çünkü misyonerler sadece eğitim vermek ya da Ermenileri kendi mezheplerine geçmeye ikna etmek için değil, aynı zamanda "Hıristiyanları Türk yönetiminden kurtaracak kahramanlar" yetiştirmeyi de hedeflemişlerdi. Bu niyetlerini gizli ve açık olarak defalarca yazdıkları raporlarda dile getirdikleri biliniyordu. Osmanlı Devleti'nden izin alamayan Ermeniler bu sefer kaçma yolunu deniyorlardı. Bu çalışmada bahsedilen anlaşma metinlerine, arşiv belgelerine dayanılarak Türk-ABD ilişkilerinin başlangıç döneminde ortaya çıkan anlaşmazlıklar ve vatandaşlık sorunları çerçevesinde misyonerler ve Ermeni Sorunu ele alınmıştır

180-year old Turkish-American relations are known to include many problematic issues from thebeginning. The inauguration of these relations, synchronizing the decline of the Ottoman Empire shows a similarparallelism with her relations of other European states. The USA capitulations on the Ottoman Empire beginningwith the agreements of 1830, 1862 and 1874 as well as the issue of the rights of the United States citizens in theOttoman lands incessantly developed against the Ottoman Empire. Three major agreements signed between theUnited States and the Ottoman Empire were the Trade and Navigation Agreement of 1830, the Trade andNavigation Agreement dated May 7, 1862 and the Treaty of Extradition and Citizenship dated August 11, 1874.In this study, the rights provided by these agreements between the Ottoman Empire and the United Statesare discussed in three stages: First, the origin and design of capitulations, secondly, the claim of preservation of theinitiatives of American citizens in accordance with the nature of the capitulations granted immunity, and the thirdvarious provisions, decrees and applications of the Ottoman Empire that gave comments of confirmations.Rights arising from these agreements troubled the Ottoman Empire so much that the authorities publisheda decree instructing that all Christian schools to be closed down in the country. Separatist movements in Anatoliaand the interventions of American subjects in these actions many times led to confrontation of both countries. Inthis process, while the Ottomans continues to accept Ottoman citizens who became American citizen withoutpermission, the United States also continued to accept these people as their own citizens.With the emergence of the Armenian question the activities of missionaries increased and separatists usedthe concessions like a secret weapon. It is seen that the USA has continuously interfered with the incidentsoccurred between 1890 and 1915 in Anatolia and the Balkans and used the prerogatives provided by theagreements. In these events, the influence of missionaries can obviously be seen from the related documents.The sources of legal problems encountered in the relations between the two states lies the advantages thatboth sides wanted to achieve from the signed agreements. More precisely, these problems resulted from the UnitedStates’ request that were far removed from the Ottoman ones. While the United States wanted to strengthen herstatus in the Middle East with more privileges, the Ottoman Empire was under great pressure and to accept theseprovisions. At least, during the implementation of the agreements, her reluctance in the legal issues strengthens thisclaim.The most important reason of the Ottoman Empire for avoiding an agreement with the United States wasthat such an agreement would not turn out to their advantage. Because the Ottoman Empire levied much customtariffs from the USA than the counties which the Ottomans have made capitulation treaties before. In addition, theOttoman Empire did not have vessel and merchant which would make trade in the U.S. ports. This instability lateron turned into problem in subsequent applications.The missionaries continuously strengthened their legal status gained from the treaties under the pretext ofnon-Muslim statues in the Ottoman Empire and have caused many crises between the two countries. In thehistorical background of the claims and support of the Armenian Genocide which is owned by the United Statestoday, the institutional interests of the missionaries and American traders in the Ottoman lands lie in.Some Armenians went to America to become American citizens; some of them went there to take refugebecause of their political crimes. Missionaries too supported the Ottoman Armenians for American naturalization.Because missionaries not only provide training or persuade the Armenians for converting to their own sect but alsothey intended to educate “heroes who would save the Christians from the Turkish rule”. Their intentions wereclearly known from their repeated writings that secretly and openly were expressed in their reports. The Armenianswho did not get permission from the Ottoman authorities tried to escape.In this study, based on the text of the agreements and archival documents, the missionaries and theArmenian Question are discussed within the framework of disagreements and citizenship issues in the initial phaseof Turkish-US relations.