İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ
Eğitim; yaşam boyu süren, zaman ve mekân yönünden kapsamlı ve çok boyutlu olan süreçtir. Bu sürecin hedefi bireyde istenilen yönde davranış değişikliği sağlamak ve bireyi toplumun yararlı bir üyesi haline getirmektir. Bununla birlikte ilköğretim birinci kademede öğrencileri farklı çevrelerden ve ailelerden gelmişlerdir. Bu öğrencilerin her biri farklı davranış özelliklerine sahiptirler. Öğrencilerin büyük bir bölümü ilk defa ailelerinden ayrılmakta, yeni bir ortama girmektedirler. Bu faktörlerden dolayı öğrenciler gerek okulda gerek sınıf içinde farklı davranışlar gösterir/er. Her kurumun olduğu gibi okulun da kendine özgü kuralları vardır. Öğrenci davranışları bu kuralların dışında olduğu zaman olumsuz davranışlar olarak nitelendirilmektedir. Bu çalışma ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin eğitim-öğretimi engelleyen olumsuz davranışlarının neler olduğunun öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirmektir. Bunun için öğrencilerin sınıf içinde öğretmenlerine karşı gösterdikleri olumsuz davranışları, öğrencilerin sınıf İçinde arkadaşlarına karşı gösterdikleri olumsuz davranışları incelenmesidir.
Anahtar Kelimeler:
Eğitim, Olumsuz Davranış, Öğrenci
___
- Alkan, C. (1979). Eğitim Ortamları. Ankara: Ankara Üniversitesi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No:85.
- Cüceloğlu, D. (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Çağlar, D. (1974). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:45.
- Demirel, Ö. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri. Ankara: USEM Yayınları
- DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
- Enç, M. (1980). Ruh Bilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurum Yayınları.
- Ergin, A. (1998). Öğrenim Teknolojisi İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yeikentepe Yayınları.
- MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1997) Tebliğler Dergisi, Konu: Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Yönetmelik. Cilt:60. Sayı:2481. Ankara.
- Özdü, İ. (1979). Eğitimsel İletişim ve Eğitim Teknolojisi Ankara: Yüksek Öğretmen Okulu Yayınları. No: 36.
- Şenyapılı, Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara.
- Uz, Ç. (1989). Aile İçindeki Şiddetin Çocuk Üzerindeki Etkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yavuzer, H. (1993). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Başlangıç: 2004
- Yayıncı: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
Sayıdaki Diğer Makaleler
OKUL YÖNETİCİLERİNİN GENEL ÖZELLİKLERİ VE YÖNETİCİLİK TUTUMLARIYLA İLGİLİ BİR ARAŞTIRMA
İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ
KLASİK EĞİTİME DESTEK OLARAK WEB ÜZERİNDEN ÖDEV HAZIRLAMA SÜRECİ ÖRNEĞİ
Zerrin AYVAZ REİS, Sevinç GÜLSEÇEN, Çiğdem SELÇUKCAN, Ceyda AKAYDIN, Okan BAŞOĞLU