ŞİİRE ADANMIŞ BİR YAŞAM: CAHİT SITKI TARANCI’NIN ŞİİRLERİNDE OTOBİYOGRAFİK İZLER

Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında saf (öz) şiir anlayışı içinde değerlendirilmiş olan Cahit Sıtkı Tarancı, şiirlerinde çoğunlukla yaşa sevinci, ölüm, yalnızlık, kaçış, sevgi vb. konuları işlemiştir. Şair şiirlerinde, kendi içinde kurduğu yaşam ile buna zıt olan dış dünyanın arasında kalmışlığını yansıtmıştır. Bu yansıma daha çok ölüme yönelme, yalnızlık ve bulunduğu ortamdan kaçış arzusu olarak kendini göstermektedir.             Bu çalışmada Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiirleri ele alınarak otobiyografik unsurlar incelenmiştir. Ruh halini şiirlerine başarılı bir şekilde yansıtan şair, ailesine ve sevdiklerine yazdığı mektuplarda bazı şiirlerinin yazma gerekçelerini de anlatmıştır. Gerek şairin yazdığı mektuplar ve gerekse şairle ilgili hatıralar incelendiğinde şiirlerindeki otobiyografik izler ortaya çıkacaktır.

___

  • Beysanoğlu, Şevket (1969). Cahit Sıtkı Tarancı, Ankara: Diyarbakır’ı Tanıtma ve Turizm Derneği Yayınları. Enginün, İnci (2016). Evime ve Nihal’e Mektuplar. İstanbul: Can Yayınları. Işık, İhsan (2007). Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 8), Ankara: Elvan Yayınları. İskenderoğlu, Reşid (1993). Cahit Sıtkı Tarancı ile Anılar. Korkmaz, Ramazan (2002). İkaros’un Yeni Yüzü Cahit Sıtkı Tarancı, Ankara: Akçağ Yayınları. Tarancı, Cahit Sıtkı (2004). Otuz Beş Yaş (Bütün Şiirleri). İstanbul: Can Yayınları. Okur, Enver (1993). Cahit Sıtkı Tarancı Hayatı- Eserleri- Sanatı. Doktora Tezi. Samsun: On Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü. Saba, Ziya Osman (15 Kasım 1956). “Cahitle Günlerimiz”. Varlık, s. 442, s. 5.