Amniyosentez İşlemi, Uterin ve Umbilikal Arter Doppler Ölçümlerinde değişiklik yaratır mı?

Amaç:Çalışmamızda amniyosentez yapılan olgularda işlem öncesi ve sonrası yapılan umbilikal ve uterin arter Doppler ölçüm sonuçlarının karşılaştırılarak işleme bağlı uteroplasental kan akımı değişikliklerinin olup olmadığını saptamayı amaçladık.Materyal ve metod:Çalışma Mayıs 2008 -Mayıs 2011 tarihleri arasında, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı gebe polikliniğine başvuran sağlıklı gebe kadınlar ile yapıldı. Çalışma grubunda, 16-24. gebelik haftasında olan, tek, canlı gebeliği olan ve kendilerine genetik amniyosentez yapılan 81 gebe kadın yer aldı. Kontrol grubunda ise aynı gebelik haftalarında olan ancak amniyosentez işlemi yapılmayan 58 sağlıklı gebe kadın yer aldı. Tüm olgulara yapılan ultrasonografik muayene ile fetal biyometrik değerlendirmenin yanı sıra amniyosentez öncesi ve sonrası uterin ve umbilikal arterlerin Doppler ölçümleri yapıldı.Bulgular:Amniyosentez endikasyonunun en sık (%45,7) Üçlü Test’te risk artışı nedeniyle yapıldığı ve kromozom anomalisi oranının %6,2 olduğu saptandı. Amniyosentez yapılan hiçbir olguda fetal kayıp ve işleme bağlı diğer komplikasyonlar izlenmedi. Çalışma ve kontrol grupları arasında, gebelik komplikasyonları açısından anlamlı fark bulunmadı. Amniyosentezden hemen öncesi ile hemen sonrası (birinci dakika) ve bir saat sonrası yapılan uterin ve umbilikal arter Doppler ölçümlerinde herhangi bir fark saptanmadı.Sonuç:Amniyotik sıvı örneklemesi amacıyla yapılan amniyosentez işleminin kendisine bağlı olarak uteroplasental kan akımında her hangi bir değişiklik oluşmamaktadır. Bu yönüyle doğru hasta seçimi, deneyimli uygulayıcı ve yakın takip edildiğinde amniyosentez işlemi, klinikte güvenle kullanılabilecek bir invazif prenatal tanı yöntemidir.

Anahtar Kelimeler:

Amniyosentez, Doppler, Umbilikal arter, Uterin arter, uteroplasental akım

Does amniocentesis process, change the uterine and umbilical arterial doppler measurements?

Background: In this study, it is aimed to investigate the changes in uteroplacental blood flow due to amniocentesis by comparing the pre and post-ınterventional uterine and umblical arter Doppler values.Methods: The study was conducted in the Department of Gynecology and Obstetrics of Zonguldak Karaelmas University between May 2008-2011 with non complicated healthy pregnancies who applied to the University Hospital. Eightyone singleton pregnancies between 16 and 24 weeks of gestation who underwent genetic amniocentesis were enrolled in the study as study group while 58 pregnant women with similar gestational age, having no invasive intervention were selected as control group. Pre and post- interventional Doppler values of maternal uterin, and umblical arteries of all cases were evaluated besides fetal biometric evaluation via ultrasonographic examination.Results: It was observed that, the most frequent indication for amniocetesis was the increased risk determined with the Triple Test (45.7%) and the prevalence of chromosomal abnormality was 6.2%. Neither fetal loss, nor complication due to intervention was encountered among all cases who underwent amniocentesis. No significant difference was determined between the study and control groups in terms of pregnancy complications. There was also no significant difference between Doppler values of maternal uterine, and umbilical arteries measured before and both 1 minute and 1 hour after amniocentesis.Discussion: Amniocentesis that performed to get amniotic fluid sample, do not make any alteration in uteroplacental blood flow due to intervention itself. With this point of view, amniocentesis procedure was a reliable invasive prenatal diagnostic method that can be used with confidence, when appropriate patient selection, experienced operator and close follow-up facilities were available.

Keywords:

Amniocentesis, Doppler, Umblical artery, Uterine artery, Uteroplacental blood flow,

PDF

___

1. American College of Obstetricians and Gynecologists. "ACOG Practice Bulletin No. 88, December 2007. Invasive prenatal testing for aneuploidy." Obstetrics and gynecology 110.6 (2007): 1459.
2. Hook EB, Choromosome abnormalities; Prevelence, risks and recurrence.In:Brock DIH, Rodeck CH, Ferguson-Smith A Eds. Prenatal diagnosis and screening. Edinburg: Longman Group UK Limited, 1992; 351-392.
3. Beksaç MS. Prenatal Tanı. In: Beksaç MS Ed. Fetal Tıp; Prenatal Tanı. Ankara: Medical Network, 1996: 29-38.
4. Oğur G. Genetik Hastalıklarda Prenatal Tanı. In Saraçoğlu F Ed. Fetal Tanı ve Tedavi. 1.Baskı, Ankara: Güneş Kitabevi, 1998: 15-42.
5. Papantoniou NE, Daskalakis GJ, Tziotis JG, Kitmirides SJ, Mesogitis SA, Antsaklis AJ. Risk factors predisposing to fetal loss following a second trimester amniocentesis. BJOG 2001; 108:1053–6.
6. Milewczyk P, Lipinski T, Hamela-Olkowska A, Jalinik K, Czajkowski K, Zaremba J. The evaluation of the results of genetic amniocentesis in the II Department of Obstetrics and Gynecology of the Medical University of Warsaw. Ginekol Pol, 2004; 75: 603-6.
7. Sjögren B, Uddenberg N. Decision making duruing prenatal diagnostic procedure. A questionnaire and interview Study of 211 women participating in prenatal diagnosis. Prenatl Diagn 1989; 9: 263 – 273.
8. Bal F, Uğur G, Yıldız A, Şahin Đ, Menekşe A. 2. trimester riskli gebeliklerinde amniyosentez uygulamaları. Türkiye Klinikleri Jinekoloji Obstetrik Dergisi 1995; 5:249 – 256.
9. Yüce H, Çelik H, Gürateş B, Erol D, Hanay F, Elyas H. Karyotip analizi amacı ile genetik amniyosentez uygulanan 356 olgunun retrospektif analizi. Perinatoloji Dergisi 2006; 14: 73 – 76.
10. Cengizoğlu B, Karageyim Y, Kars B, Altundağ M, Turan C, Ünal O. Üç yıllık dönemdeki sonuçları. Perinatoloji Dergisi 2002; 1: 14 – 7.
11. Api O ve ark., Yedi Yıllık ikinci Trimester Genetik Amniyosentez Sonuçlarımız Perinatoloji Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 1/Nisan 2009.
12. Balcı O., Büyükdoğan M., Özdemir S., Mahmoud A.S., Acar A., Zamani A. 2011, Genetik Amaçlı Uygulanan Bir Yıllık Amniosentez Olgularının Değerlendirilmesi Selçuk Üniv Tıp Derg ;27(1):6-1.
13. Chun YY, Ku JY, Song JW, Kim BS, Bae YY, Sun JG, Kee KS Clinical Analysis of 739 Cases of Midtrimester Amniocentesis. Korean J Perinatol. 2005;16(2):146-153. Korean.
14. Özkaya Ö. 2009, Kliniğimizde son 4 yılda yapılan amniyosentez vakalarının retrospektif analizi: tek hekim sonuçları. S.D.Ü. Tıp Fak. Derg. :16(3)/ 19-22.
15. Başaran S, Karaman B, Aydınlı K, Yüksel A. Amniyotik sıvı, trofoblast dokusu ve fetal kan örneğinde sitogenetik incelemeler. 527 olguluk seri sonuçları. Jinekoloji Obstetrik Dergisi 1992; 6: 81 – 89.
16. Nassar AH, Martin D, Gonzalez-Quintero VH, Gomez-Marin O, Salman F, Gutierrez A, O'Sullivan MJ. Genetic amniocentesis complications: is the incidence overrated? Gynecol Obstet Invest, 2004; 58: 100-104.
17. Armstrong J, Cohen AW, Bombard AT, et al. Comparison of amniocentesis – related loss rates between obstetrician – gynecologists and perinatologists. Obstet Gynecol 2002;99:65S.
18. Lockwood H, Neu R. Cytogenetic analysis of 1375 amniotic fluid specimens from pregnancies with gestational age less than 14 weeks. Prenat Diagn, 1993; 13:801-805.
19. Anderson RL, Goldberg JD, Golbus MS. Prenatal diagnosis multipl gestation. 20 years experience with amniocentesis. Prenatal Diagnosis, 1991; 11: 263-270.
20. Tongsong et al. 1998. Second-Trimester Amniocentesis Obstetrics & Gynecolog VOL. 92, NO. 1, 64-67.
21. Coşkun A, Arıkan DC, Kıran G, Güven MA, Köstü B, Ceylaner S. Retrospective evaluation of amniocentesis cases. Gynecol Obstet Reprod Med 2009;15(1):12-15.
22. Eddleman KA, Malone FD, Sullivan L. Pregnancy loss rates after midtrimester amniocentesis. Obstet Gynecol 2006;108(5):1067–72.
23. Abboud P. Zejli a, mansour g, monnoyer y, houareau lg, bart h, bock s, 2000, amniotic fluid leakage and prematüre rupture of membranes after amniocentesis. A rewiew of the literature. J gynecol obstet biol reprod (paris)29(8):741-5.
24. Crane JP, Kopta M: Genetic Amniocentesis: Impact of placental position upon the risk of pregnancy loss. Am J Obstet Gynecol 1986; 150: 813-816.
25. Haugen G, Helbig A, Husby H. Umbilical artery Doppler flow velocity waveforms after transplacental amniocentesis. Obstet Gynecol. 2003 Apr;101(4):697-703).
26. Antsaklis A, Papantoniou N, Xygakis A, Mesogitis S, Tzortzis E. Michael’s S. Genetic Amniocentesis in Women 20-34 Year Old Associated Risks. Prenat Diagn 2000; 20:247-250.
27. Güven MA, Ceylaner S. Amniyosentez ve kordosentez ile prenaral tanı: 181 olgunun değerlendirilmesi. Perinatoloji Dergisi 2005; 13: 25 – 29.
28. Müngen E, Tütüncü L, Muhcu M, Yergök YZ. Pregnancy outcome following second – trimester amniocentesis: A case – control Study. Am J Perinatol 2006; 23: 25 – 30.
29. Tabor A, Alfirevic Z: Update on procedurerelated risks for prenatal diagnosis techniques. Fetal Diagn Ther 2010; 27: 1–7.
30. Martinez JM., Comas C., Ojuel J., Puerto B., Borrell A., Fortuny A. 1996 , Doppler assessment of umbilical flow after genetic amniocentesis Early Human Development V; 44, I; 2, P: 105-111.
31. Pietropolli A. , Martelli F. , Vicario R. , Montagnoli C. , Ticconi C. , Piccione E. 2011. Evaluation of fetal heart rate variation during amniocentesis: correlation with fetal karyotype Vol. 24, No. 4, P; 587-589.
32. Khalil A. , Akolekar R. , Syngelaki A. , Penco JMP. , Nicolaides KH. 2010. Effect of Chorionic Villus Sampling on Uterine Artery Doppler. Fetal Diagn Ther 2010;28 : 9–13.
33. Çalışkan E. ,Özkan S. ,Çakıroğlu Y. ,Yalçınkaya Ö. , Polat A. ,Çorakçı A. 2009. The effects of maternal anxiety prior to amniocentesis on uterine and fetal umbilical blood flow. J Turkish-German Gynecol Assoc 2009; 10:162-7.