Öğretim Programı Okuryazarlığı Özyeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Bu çalışma, öğretmen adayları ve öğretmenlerin öğretim programı okuryazarlığı öz yeterliklerini ölçebilecek güvenilir ve geçerli bir ölçek geliştirmeyi amaçlamaktadır. Araştırma sürecinde, Türkiye’nin güneyinde bulunan bir devlet üniversitesinde öğrenim gören öğretmen adaylarından ve aynı bölgede devlet okullarında çalışmakta olan öğretmenlerden oluşan toplamda 737 öğretmen ve öğretmen adayı ile çalışılmıştır. Ölçek geliştirme sürecinde; geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır.  Analizler sonucu elde dilen bulgular öğretim programı okuryazarlığı öz yeterlik ölçeğinin geçerli, güvenilir ve kullanışlı olduğunu ortaya koymuştur. Ölçek 27 maddeden ve beş boyuttan oluşmaktadır. Geliştirilen ölçek kullanılarak öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının öğretim programı okuryazarlığı öz yeterlikleri ölçülebilecektir.

Development of the Curriculum Literacy Scale: A Validity and Reliability Study

This study aimed to develop a valid and reliable scale for curriculum literacy self-efficacy. In the research process, a total of 737 teachers and teacher candidates were employed, consisting of prospective teachers in a state university in southern Turkey and teachers working in public schools in the same region. During the scale development process; validity and reliability analyzes were conducted. Analyzes have shown that the curriculum literacy self-efficacy scale is valid, reliable and useful. The scale consists of 27 items and five dimensions. Curriculum literacy self-efficacy of teachers and teacher candidates will be measured by using the developed scale.

___

  • Akınoğlu, O. & Doğan, S. (2012). Eğitimde program geliştirme alanına yeni bir kavram önerisi: Program okuryazarlığı. Sözel Bildiri, 21. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, İstanbul.
  • Akpınar, B. (2015). Eğitimde program geliştirme. Data Yayınları: Ankara.
  • Bernardi, R. A. (1994). Validating research results when Cronbach's alpha is below .70: A methodological procedure. Educational and Psychological Measurement, 54(3), 766-775.
  • Brown, T. A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research. The Guilford Press: New York, London.
  • Bümen, N. T., Çakar, E. & Yıldız, D. G. (2014). Türkiye’de Öğretim Programına Bağlılık ve Bağlılığı Etkileyen Etkenler, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 203-228.
  • Büyükkaragöz, S. (1997). Program Geliştirme: Kaynak Metinler (2nd Edition). Öz Eğitim Yayınları, Konya.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (13th Edition). Ankara: PegemAkademi.
  • Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications and programming (2nd Edition). New York: Routledge.
  • Cattell, R. B. (1978). The scientific use of factor analysis in behavioral and life sciences. New York: Plenum Press.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (3rd Edition). Ankara: PegemAkademi.
  • Demirel, Ö. (2008). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme (11th Edition). Pegem Akademi, Ankara.
  • Doğutaş, A. (2014). Program geliştirme. Eğitim Programı: Temeller, İlkeler ve Sorunlar, Arı, A. (Ed.). Eğitim Yayınevi, Konya.
  • Ekinci, E. (2013). Eğitimin ekonomik temelleri. Eğitim Bilimine Giriş, Demirel, Ö. & Kaya Z. (Ed.) 8th Edition. Pegem Akademi, Ankara, ss. 161-197.
  • Ertürk, S. (2013). Eğitimde Program Geliştirme (6th Edition). Edge Akademi, Ankara.
  • Everitt, B. S. (1975). Multivariate analysis: The need for data, and other problems. The British Journal of Psychiatry, 126(3), 237-240.
  • Fabrigar, L. R., Wegener, D. T., MacCallum, R. C., & Strahan, E. J. (1999). Evaluating the use of exploratory factor analysis in psychological research. Psychological Methods, 4(3), 272-299.
  • Hoşgörür, V. (2013). Eğitimin toplumsal temelleri. Eğitim Bilimine Giriş, Demirel, Ö. & Kaya Z. (Ed.) 8th Edition. Pegem Akademi, Ankara, p. 129-160.
  • Hu, L. & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford publications.
  • Marsh, H. W., & Hocevar, D. (1985). Application of confirmatory factor analysis to the study of self-concept: First-and higher order factor models and their invariance across groups. Psychological Bulletin, 97(3), 562.
  • McDonald, R. & Van Der Horst, H. (2007). Curriculum alignment, globalization, and quality assurance in South African higher education, Journal of Curriculum Studies, 39(1), 1-9, DOI: 10.1080/00220270500422715.
  • Oosterhof, A. (2003). Developing and Using Classroom Assesment (3rd Edition). Merill Prentice Hall, New Jersey.
  • Songer, N. B., & Gotwals, A. W. (2005). Fidelity of implementation in three sequential curricular units. Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, Montreal, Canada.
  • Squires, D. (2012). Curriculum alignment research suggest that alignment can ımprove student achievement. The Clearing House, 85(4), 129-135.
  • Tanhan, F. (2010). Eğitimin psikolojik temelleri. Eğitim bilimine giriş, Memduhoğlu H.B. ve Yılmaz K. (Ed.), 2nd Editionı. Pegem akademi: Ankara. Ss.95-121.
  • Varış, F. (1994). Eğitimde Program Geliştirme: Teori ve Teknikler (5th Edition). Alkım Kitapçılık Yayıncılık, Ankara.
  • Worthington, R. L., & Whittaker, T. A. (2006). Scale development research a content analysis and recommendations for best practices. The Counseling Psychologist, 34(6), 806-838.