Ön kol ezilme yaralanmaları, sinir, tendon ve yumuşak dokunun etkilendiği, çoklu cerrahi ve uzun dönem rehabilitasyonu gerektiren yaralanmalardır. Bu tarz yaralanmalarda fizyoterapi ve rehabilitasyon yaklaşımları etkin yöntemlerden olmasına rağmen uzun dönem sonuçları bilinmemektedir. Ocak 2014’te dirsek ekleminden el bileği distaline kadar uzanan yumuşak doku, fleksör tendon, ulnar sinir yaralanması ve el bileği luksasyonuna neden olan, matbaa makinasında sol ön kol crush yaralanması geçiren ve ilk müdahalesi Rusya’da yapılan, 1976 doğumlu erkek hastanın 5 yıl sonrası klinik durumu değerlendirildi. İstanbul’da geç dönem düzeltme operasyonları uygulanan olgunun rehabilitasyon programında, aktif, aktif asistif, pasif eklem hareket açıklığı egzersizleri, Propriyosepif Nöromusküler Fasilitasyon Teknikleri, elektrik stimulasyonu, düşük doz ultrason, desensitizasyon eğitimi, ortezleme ve yumuşak doku sertliğini azaltmak için, toplam 8 seans kuru iğneleme uygulanmıştır. Olgunun yaralanma ve rehabilitasyonundan yaklaşık 5 yıl sonrası uzun dönem sonuçları değerlendirilmiştir. Kavrama ve pinch kuvveti Jamar Dinamometre/Pinchmetre ile, eklem hareket açıklığı gonyometre ile değerlendirildi. Ayrıca performansa dayalı el becerisi için Nine Hole Peg Test, duyu değerlendirmesi için beşli Semmes Weinstein Monofilaman Testi kullanıldı. Sağlam/Dominant tarafa göre kuvvet kaydı yaklaşık 2/3, ilk iki parmak haricinde, elbileği dahil hareket kısıtlılığı saptandı. Buna rağmen dirsek ekleminde hareket kaybı bulunmadı. Bir, iki, üç ve dördüncü parmak falanksları ve thenar bölgede koruyucu dokunma duyusu veya normal duyu olduğu saptandı, ön kol dahil elin diğer kısımlarında duyu defektleri bulundu. Bizim olgumuzda en iyi klinik sonuçlardan biri dirsek eklemindeki hareket serbestliğinin olduğu söylenebilir. Bu sonucun alınmasında rehabilitasyon sırasında uygulanan atelleme ile uzun süreli hafif şiddetli germe, kuru iğneleme ve erken hareket prensibi etkili olmuş olabilir. Kuru iğneleme uygulama sırasında herhangi bir komplikasyon gelişmemiş, klinik gözlemde yumuşak doku esnekliğini artırmıştır. Olgumuzun el bileği ekstansiyon kabiliyeti ve karpal dizilim takibi yönünde sonuçlarımız yetersiz gözükmektedir. Bu sonuçlarda ilk müdahaledeki yetersizlik ve düzeltici müdahalelerin geç yapılmış olması etkili olmuş olabilir. El bileğindeki bu hareket kısıtlılığı olgumuzun sonuçlarını etkilemiş olabilir.Forearm crush injuries are injuries that involve nerve, tendon and soft tissue, and require multiple surgery and long-term rehabilitation. Although physiotherapy and rehabilitation approaches are effective methods in such injuries, their long term results are not known. In January 2014, 5 years after a male patient born in 1976, who had a crush injury on his left forearm and first intervention in Russia, causing soft tissue, flexor tendon, ulnar nerve injury, and wrist luxation extending from the elbow joint to the wrist. clinical status was evaluated. In the rehabilitation program of the patient who underwent late correction operations in Istanbul, active, active assistive, passive range of motion exercises, Propryoctepif Neuromuscular Fasilasyon Techniques, electrical stimulation, low dose ultrasound, desensitization training, orthosis and soft tissue stiffness, total 8 sessions needles were applied. The long-term results of the patient were evaluated 5 years after injury and rehabilitation. Grip and pinch force were evaluated with Jamar Dynamometer / Pinchmeter, joint motion goniometer. In addition, Nine Hole Peg Test was used for performance-based dexterity, and a five-stage Semmes Weinstein Monofilament Test was used for sensory evaluation. With the exception of the first two fingers, except for the first two fingers, there was a limitation of movement, including the wrist. However, there was no loss of motion in the elbow joint. One, two, three and fourth finger phalanxes and thenar area were found to have protective touch or normal sensation, sensory defects were found in other parts of the hand including forearm. In our case, one of the best clinical results was the freedom of movement in the elbow joint. During this rehabilitation, long-term stretching, dry needling and early motion principle may have been effective. During dry needling, no complications developed, but increased soft tissue flexibility in clinical observation. Our patient's wrist extension ability and carpal alignment follow-up results seem insufficient. In these results, the failure of the first intervention and the corrective intervention may be effective. This movement limitation in the wrist may have affected the outcome of our case.