Hadis âlimleri arasında rağbet görmesi sebebiyle Kütüb-i Sitte diğer hadis kaynaklarına göre daha fazla araştırma konusu olmuştur. Büyük çoğunluğu hicri 8. yüzyılın ikinci yarısında kaleme alınmış zevâid edebiyatının esas konusu da genellikle Kütüb-i Sitte olmuştur. Yani zevâid edebiyatı esas itibariyle Kütüb-i Sitte’de yer almayan hadisleri bir araya getirmek maksadıyla meydana getirilmiştir.1 Meselâ, Bûsirî’nin (ö. 840/1436) İthâfü’l-hiyereti’l-mehere ve Fevâidü’l-Müntekâ’sı Heysemî’nin (ö. 807/1404) Keşfü’l-estâr, el-Maksadu’l-a’lâ ve Mecmeü’z-zevâid’i, İbn Hacer’in (ö. 852/1448) el-Metâlibü’l-âliye, Zevâidu Müsnedi’l-Ahmed ve Zevâidu Müsnedi’l-Hâris’i gibi örneklerini çoğaltabileceğimiz birçok eser farklı hadis kaynaklarının Kütüb-i Sitte’ye olan zevâidi’ni cemetmektedir