Bilindiği üzere Kur’ân-ı Kerîm İslâm dininin ana kaynağı; Sünnet ise Hz. Peygamber’in (s.a.v.) söz, fiil ve takrirleriyle Kur’ân’ın izahıdır. Başka bir ifadeyle Sünnet, Yüce yaratanın dinini ebediyete kadar insanlık âlemine duyurmak, İslam dininin ilkelerini Müslümanların nazarında bir hayat görüşü (yaşayış biçimi) haline getirmek; kısacası Kur’ân ahlâkıyla bezenmelerini sağlamak üzere onların idrakine sunulan yegâne kaynaktır. Müslümanlar bugüne kadar bu iki kaynağın İslâm dininin ana damarını oluşturduğundan ve kıyamete kadar sürecek olan rehberliğinden şüphe etmemişlerdir. Allah Teâlâ Kur’ân-ı Kerîm’de peygambere itaat edenin kendisine itaat etmiş olacağını ifade ederek de, ona uymanın gerekliliğini ortaya koymuştur.