Türkiye ekonomisinde 1980 sonrası uygulamaya konan finansal serbestleşme kaçınılmaz olarak yapısal değişikliklere neden olmuştur, Yapısal değişikliklerin bir bölümü reel faizlerin pozitif oranlara yükselmesi finansal fonların özellikle mevduatlar bağlamında artması şeklinde kendini göstermiştir. Artan finansal fonlara yurtiçi özel sektör tasarruflarındaki artışın yanısıra, yabancı sermaye girişleri yoluyla kullanılabilen yurtdışı tasarruflar da kaynaklık etmiştir. Zenginleşen finansal fonların kullanımı ise krediler yoluyla yatırımları finanse etmekten çok kamu kağıtları alımı yoluyla kamu açıklarını kapatma amacıma hizmet etmiştir, Dolayısıyla finansal serbestleşme sürecinin sonucu olarak her ne kadar finansal varlıklar artmışsa da bu artışın yatırımlar üzerinde hedeflenen olumlu yansıması çok sınırlı bir düzeyde kalmıştır.