Üniversite Öğrencilerinin Spora Dayalı Fiziksel Aktivitelere Katılımları ve Yaşam Kalitelerinin Akademik Başarı ve Sosyalleşme Üzerine Etkisi (Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Örneği)

Bu çalışmanın amacı; Eskişehir Osmangazi Üniversitesinde 2. ve daha üst sınıflarda öğrenim gören öğrencilerinspora dayalı fiziksel aktivitelere katılımları ve yaşam kalitelerinin akademik başarı ve sosyalleşme üzerine etkilerinindeğerlendirilmesidir. Araştırmaya 2013-2014 eğitim-öğretim yılında 2. ve daha üst sınıflarda farklı programlardaöğrenim gören 1057 gönüllü öğrenci katılmıştır. Katılımcıların spora dayalı fiziksel aktivitelere katılım düzeylerininbelirlenmesi için Cooper fiziksel aktivite ölçeği, yaşam kalitelerini belirlemek için WHOQOL BREF ölçeği,akademik başarılarını belirlemek için genel not ortalamaları, sosyalleşme durumlarını belirlemek için ise spora dayalıfiziksel aktiviteyle sosyalleşme ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda spora dayalı fizikselaktivitelere katılım ile yaşam kalitesi arasında (0.57), spora dayalı fiziksel aktivitelere katılım ile akademik başarıarasında (0.43), spora dayalı fiziksel aktivitelere katılım ile sosyalleşme arasında (0.31), yaşam kalitesi ve akademikbaşarı arasında (0.31), yaşam kalitesi ve spora dayalı fiziksel aktiviteyle sosyalleşme arasında (0.44) düzeyindepozitif yönlü anlamlı bir ilişki (p

The Participation of University Students in Physical Activities Based on Sport and The Effect of The Students’quality of Life on Academic Achievement and Socialisation (Sample of Eskisehir Osmangazi University)

The aim of this study is to evaluate the participation of university students in physical activities based on sport and the effects of quality of life on the students’ academic achievement and socialization. The sample of the study is composed of 1057 students from different departments who are in their second year or upper classes at Osmangazi University in the academic year of 2013-2014. Cooper physical activity scale was used to determine the level of participation to physical activities based on sport, WHOQOL BREF scale was used to detect the quality of life, grade point average was used to decide the academic success and socialization scale of physical activity based on sport was used to determine socialization levels. In the light of the findings obtained, a significant relationship (p

PDF

___

Ainsworth, B.E., Haskell, W.L., Whitt, M.C., Irwin, M.L., Swartz, A.M., Strath, S.J., O’Brien, W.L., Bassett, D.R. Jr., Schmitz, K.H., Emplaincourt, P.O., Jacobs, D.R. Jr Leon, A.S., (2000). Compendium of physical activities: an update of activite codes and MET intensities, Med. Sci. Sport. Exerc., 32, 498-516.
Akyol, A., Bilgiç, P., Ersoy, G., (2008). Fiziksel Aktivite Beslenme ve Sağlıklı Yaşam, Sağlık Bakanlığı Yayınları, No:729, Ankara, 7-24.
Aldinç, H., Aytar, B., Demetçi, E. M., Seçen, E. A., Şahin, A. ve Yılmaz, H., (2004). Ankara İlinden Seçilen Birinci Basamak Sağlık Kuruluşlarına Başvuran 18 Yaş ve Üzeri Kişilerin Mediko-Sosyal Özelliklerine Göre Yaşam Kalitelerinin Karşılaştırılması, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı A.D.
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E., (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı, Sakarya Yayınevi, Sakarya.
Amerikan Heart Association, Exercise (Physical Activity) (2009). Mental Health and Mental Ability.
Avcı, K. ve Pala, K., (2004). Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesinde Çalışan Araştırma Görevlisi ve Uzman Doktorların Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(2): 81-85.
Başaran, S., Güzel, R. ve Sarpel, T., (2005). Yaşam kalitesi ve sağlık sonuçlarını değerlendirme ölçütleri. Romatizma. 20: 1.
Bize, R., Johnson, J.A. & Plotnikoff, R.C., (2007). Physical activity level and health-related quality of life in the general adult population: A systematic review. Preventive Medicine, 45, 401–415.
Brown, D. W., Brown, D. R., Heath, G. W., Balluz, L., Giles, W. H. & Ford, E. S., (2004). Associations between physical activity dose and health-related quality of life. Med Sci Sports Exerc, 36:890-896.
Brown, D.W., Balluz, L.S., Heath, G.W., Moriarty, D.G., Ford, E.S., Giles & W.H. ve ark.(2003). Associations between recommended levels of physical activity and health-related quality of life. Findings from the 2001 Behavioral Risk Factor Surveillance System (BRFSS) survey. Preventive Medicine, 37, 520–528.
Buckworth, J. & Nigg, C., (2004). Physical activity, exercise, and sedentary behavior in college students. Journal of American College Health. 53(1): 28-34.
Bulgu, N. ve Funda, A., (2003). Spor ve toplumsallaşma, Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi, Ankara. Büyüköztürk, S., (2002). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Carter, V. E., Good, Dictionary of Education, 4. Baskı. New York: McGraw Hill Book Company, 1973; Akt: Keskin G. ve Sezgin B., (2009). Bir grup ergende akademik başarı durumuna etki eden etmenlerin belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Cilt 4, Sayı:10, 3-18.
Cheung, C.-K., & Kwok, S.-T. (2009). Activities and academic achievement among collage students. The Journal of Genetic Psychology, 159(2), 147-162.
Chong, V. K. & Rundus, M. J., (2004). Total quality management, market competition and organizational performance, The British Accounting Review, 36(2), 155-172.
Comrey, A. L. & Lee, H. B., (1992). A First Course in Factor Analysis, Psychology Press, 2. edt., Hillsdale, NJ, USA: Lawrence Erlbaum Associates, Akt.; Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş., (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve Lisrel uygulamaları, Pegem Akademi, Ankara.
Conn, V. S., Minor, M. A., Burks, K. J., Rantz, M. J. & Pomeroy, S. H., (2003). Integrative review of physical activity intervention research with aging adults. J Am Geriatr Soc. 51:1159-1168.
Çelik, İ. İ., (2002). Sporun sosyalleşme sürecindeki rolü, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi, Türkiye.
Çokluk, O, Şekercioğlu, Ç. ve Buyukozturk, Ş., (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve Lisrel uygulamaları, Pegem, Ankara, 269,271-272.
Er, F., (2010). Düzenli Spor Yapan ve Yapmayan Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Uygunluk Düzeyleriyle Akademik Başarı Arasındaki İlişkinin Karşılaştırılması, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Türkiye.
European Opinion Research Group, Special Eurobarometer 183-6, 2002, Physical Activity, wave: 58.2, 1-49, 2002. Fidan D., Ünal B. ve Demiral Y., (2003). Sağlığa İlişkin Yaşam Kalitesi Kavramları, 3-8.
Fidaner, H., Fidaner, C., Elbi, H., Eser, E., Eser , S. Y. ve Göker, E., (1999). Yaşam kalitesinin ölçülmesi, Whoqol- 100 ve Whoqol- Bref. 3p Dergisi Yaşam Kalitesi Özel Sayısı: 7: 5-13.
Filiz, Z., (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşmesinde spora katılımın değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 4, Sayı 3, 192-203.
Grissom, B. J., (2005). Physical Fitness and Academic Achievement. Journal of Exercise Physiology, Volume 8 Number:1.
Gür, H. ve Küçükoğlu, S., (1992). Yaşlılık ve fiziksel aktivite, Roche Yayınları, 9.
Howe, C. A., (2008). Physical Activity and Academic Performance, The President’s Council on Physical Fitness and Sports, Feature Article.
Kaya, M., (2011). Doğrulayıcı faktör analizi ve schutte duygusal zeka ölçeği’ne uygulaması, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Türkiye.
Kelinske, B., Mayer, B. W. & Chen, K. L., (2001). Perceived benefits from participation in sports: A gender study, Women in Management Review, 16(2), 75-84.
Mackey, M. G., Bohle, P., Taylor, P., Di Biase, T., McLoughlin, C. & Purnell, K., (2011). Walking to wellness in an ageing sedentary university community: design, method and protocol. Contemp Clin Trials, 32:273-279.
Madureira, A. S., Corseuil, H. X., Pelegrino, A. & Petroski, E. L., (2009). Associação entre estágios de mudança de comportamento relacionados à atividade física e estado nutricional em universitários. Cad Saúde Pública, 25:2, 139-2146.
Memiş, U. A., (2007). Çocukluk ve ergenlikteki fiziksel aktivite deneyimleri ile yetişkinlikteki fiziksel aktivite düzeyi arasındaki ilişki, Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 166.
Meydan, C. H. ve Şeşen, H., (2011). Yapısal eşitlik modellemesi Amos uygulamaları, Detay Yayıncılık, Ankara. Ovla, D., H. ve Taşdelen, B., (2012). Aykırı değer yönetimi, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(3), 1-8.
Özcebe, H., Birinci basamakta adolesan sorunlarına yaklaşım, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fak. Halk Sağlığı AD, Cilt 11, Sayı 10, 374, 2002.
Özdamar, K., (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi I. 2. Baskı, Kaan Kitabevi, Eskişehir.
Pate, R. R., Davis, M. G., Robinson. T. N., Stone, E. J., Mc-kenzie, T. L. & Young, J. C., (2006). Promoting physical activity in children and youth: a leadership role for schools a scientific statement from the American Heart Association Council on nutrition, physical activity, and metabolism (physical activity committee) in collaboration with the councils on cardiovascular disease in the young and cardiovascular nursing. Circulation, 114:1214-1224.
Peluso, M. A. & Andrade, L. H., (2005). Physical activity and mental health: the association between exercise and mood. Clinics, 60:61-70.
Pinto, B. M., Cherico, N. P., Szymanski, L. & Marcus, B. H., (1998). Longitudinal changes in college students exercise participation. Journal of American College Health. 47 (1): 23-31.
Reichert, F. F., Barros, A.J.D., Domingues, M. R. & Hallal, P. C., (2007). The role of perceived personal barries to engagement in leisure-time physilcal activity. Am J Public Health, 97:515-519
Sartorelli, D. S. & Franco, L. J., (2003). Tendências do diabetes mellitus no Brasil: o papel da transição nutricional. Cad Saúde Pública, 19 Suppl 1:29-36.
Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., İnal-İnce, D. ve Tokgözoğlu, L., (2006). Physical activity levels of university students. Archieves of Turkish Cardiology. 34: 166- 172.
Schermelleh, E.K., Moosbrugger, H. & Muler, H., (2003). Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures, Methods of Psychological Research Online, 8 (2), 23-74.
Schumacker, R. E. & Lomax, R. G., (2004). A Beginner’s Guide To Structural Equation Modeling, Mahwah, NJ, Lawrence Erlbaum, 100.
Shibata, A., Ok, K., Nakamura, Y. & Muraoka, I., (2007). Recommended level of physical activity and health-related quality of life among Japanese adults. Health Qual Life Outcomes, 5:64.
Singh, A., Uijtdevilligen, L., Twisk, J.W.R., Mechelen, W., Mai, J., Chinapaw, M., (2012). Physical activity and performance at school: a systematic review of the literature ıncluding a methodological quality assessment. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, 166.
Soltz, D. F., (1986). Athletics and academic achievement: what is the relationship? NASSP Bulletin 70 (492), 20-24.
Şahan, H., (2007). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşme sürecinde spor aktivitelerinin rolü, Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Türkiye.
Şekercioğlu, G., (2009). Çocuklar için benlik algısı profilinin uyarlanması ve faktör yapısının farklı değişkenlere göre eşitliğinin test edilmesi, Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı, Ölçme ve Değerlendirme, Psikometri Bilim Dalı.
Şirinkan, A., (2002). Özel öğretim yöntemleri ( I-II ), Sefa Kırtasiye Matbaa, Erzurum.
Tessier, S., Vuillemin, A., Bertrais, S.,Boini, S., Le Bihan E., Oppert, J. M., Hercberg, S., Guillemin, F. & Briançon, S., (2006). Association between leisuretime physical activity and health-related quality of life changes over time. Preventive Medicine. 23-3.
Tüzün, H., E. ve Eker, L., (2003). Sağlık değerlendirme ölçütler ve yaşam kalitesi, Sağlık ve Toplum, 13: 2. Ural, A. ve Kılıç, İ., (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi: SPSS 10.0 – 12.0 For Windows, (2. Baskı), Detay Yayıncılık, Ankara.
Vuillemin, A., Boini, S.,Bertrais, S., Tessier, S., Oppert, j.M., Hercberg S., Guillemin, F. & Briancon, S., (2005). Leisure time physical activity and health related quality of life. Preventive Medicine 41: 562– 569.
Yetim, A., (2000). Sporun sosyal görünümü, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Sayı.1, Cilt,5, 61-70.
Zahran, S. H., Zack, M. M, Mary, E., Smiley, V., Hertz, M. S., Marci F. Vernon, M.D., Marci, F. & Hertz, M.S., (2007). Health-Related Quality of Life and Behaviors Risky to Health among Adults Aged 18–24 Years in Secondary or HigherEducation United States, 2003–2005 Journal of Adolescent Health. 41:389–397.
Wendel-Vos, G.C., Schuit, A.J., Tijhuis, M.A. & Kromhout, D., (2004). Leisure time physical activity and healthrelated quality of life: cross-sectional and longitudinal associations. Qual. Life Res., 13, 667–677.
Wolin, K.Y., Glynn, R.C., Graham, A. C., Lee I. M. & Ichiro, K., (2007). Related quality of life in u.s. Women longterm physical activity patterns and health. American Journal of Preventive Medicine. 32(6):490–499.
Wolman B., Dictionary of Behavioral Science, New York: Van Nostrand Company, 1973; Akt: Keskin G., Sezgin B., (2009). Bir grup ergende akademik başarı durumuna etki eden etmenlerin belirlenmesi, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Cilt 4, Sayı:10, 3-18.
http 1 : http://www.who.int/whr/2002/en/Chapter1.pdf Erişim Tarihi: 10.02.2013
http 2 : http://www.ogu.edu.tr/icerik.aspx?ID=57 Erişim Tarihi: 10.04.2013
http 3 : http://yunus.hacettepe.edu.tr/~alerbas/ Erişim Tarihi: 09.12.2013