Bu araştırmada, babalara verilen eğitimin, babaların 2–9 yaş çocuklarıyla ilgilenme düzeylerine olan etkisiniortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışma grubunu baba eğitim programına katılan 14 baba oluşturmuştur. Araştırmada, öntest-son test deseni kullanılmıştır. Çalışmanın verileri, Baba Görüşme Formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanınbağımsız değişkeni ön test-son test arasında çalışma grubuna verilen Baba Eğitim Programı etkinliğidir. Çalışma grubunaBaba Görüşme Formu ön test olarak verildikten bir hafta sonra babalar on hafta süren bir eğitim almıştır. Eğitimintamamlanmasından bir hafta sonra aynı test babalara ikinci kez son test olarak tekrar verilmiştir. Araştırmadan elde edilenveriler Non-Parametrik Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulguları, babalara verileneğitimin; “babaların çocuklarının oyunlarına katılma, çocuklarıyla birlikte dışarı çıkma, sözel etkileşime girme, çocuklarınayeni birşeyler öğretme, günlük bakımlarıyla ilgilenme ve çocuklarına özel zamanlarda bakma sıklığını” artırdığını ortayakoymuştur