Eğitim Yazılımlarında Eğitsel Yardımcı Kullanımı: Eğitsel Ajan

Günümüzde hem kişisel kullanımı hem de okullarda kullanımı giderek yaygınlaşan öğretim yazılımları, öğretimsel ilkeler doğrultusunda hazırlanmalı ve etkili öğretimi sağlayabilmelidir. Ancak eğitim yazılımları yüzyüze eğitimin sağlamış olduğu sosyal öğrenme ortamlarını yaratmakta güçlük çekmekte ve dolayısıyla öğretmenlerin aktardığı “örtük bilgiyi” sağlamada yetersiz kalmaktadır. Bundan dolayıdır ki, eğitim yazılımlarının, öğrenciyle eş zamanlı etkileşim kurması, anında dönüt vermesi, sosyal etkileşimi desteklemesi, öğrencinin davranışlarını gözlemleme yoluyla öğrenciye ilişkin bilgi sahibi olması ve bu bilgileri yorumlayarak öğrenme ortamını zenginleştirebilecek etkileşimler yaratması gerekmektedir. Öğrenme ortamlarında bulunması gereken bu etkileşiminyazılımlara eklenecek “Eğitsel arayüz ajanı” ları ile sağlanabileceği öngörülmektedir. Bu makalenin amacı eğitsel arayüz ajanının ne olduğunu kavramsal açıdan açıklığa kavuşturmaktır.

Using Pedagogical Assistants in Educational Software: A Pedagogical Agent

Recently for both personal purpose and in formal instructional institutions the utilization of educational software is become widespread. This softwares should be designed according to instructional basis and are responsible from providing efficient instruction. However educational softwares are insufficient to providing social learning environment which face to face instruction has and consequently they can not enabled the tacit knowledge that the teachers hands on. Therefore it’s expected from educational softwares to interact with student in real-time, to give immediate feedback, to support social interaction, to acquire knowledge about students with observing their behavior and use this information to enrich the learning environment. It is considered that this interaction could be ensured with embedding the “pedagogical agents” in educational software.

PDF

___

Aşkar, P. (1990). Okullarda bilgisayar uygulamaları.(2. baskı,1998). Ankara:BİTAV.
Atkinson, R. K., Mayer, R. E., & Merrill, M. M. (2005). Fostering social agency in multimedia learning: Examining the Impact of an Animated Agent's Voice. Contemporary Educational Psychology, 30, 117-139.
Baylor, A. L. (1999). Intelligent agents as cognitive tools for education. Educational Technology, 39(2), 36-40.
Baylor, A.L. & Ebbers, S. (2003). Evidence that Multiple Agents Facilitate Greater Learning . Makale International Artificial Intelligence in Education (AI-ED) konferansında bildiri olarak sunulmuştur, Sidney, Avustralya.
Chou, C. Y. & Chan, T. W. & Lin, C. J. (2002). Redefining the learning companion: the past, present, and future of educational agents. Computers & Education. 40, 255–269.
Göker, A. (2001). Enformasyon Toplumu Üzerine Kavramsal Bir Yaklaşım Denemesi. Bilgi Yönetimi. Kasım, 2006’da http://www.bilgiyonetimi.org/cm/pages/mkl_gos.php?nt=287 aderinden alınmıştır.
Hershey,K. Mishra,P. Altermatt, E. (2004) All or Nothing: Levels of Sociability of a Pedagogical Software Agent and its Impact on Student Perceptions and Learning. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia.
Johnson, W. L., Rickel, J. W., & Lester, J. C. (2000). Animated pedagogical agents: face-to-face interaction in interactive learning environments. International Journal of Artificial Intelligence in Education, 11, 47-78.
King, F. B. (2002). A virtual student not an ordinary Joe. Internet and Higher Education, 5, 157-166.
Lieberman, H (2006). Introduction To Intelligent Interfaces. University of Masachusette Institute of Technology, MIT Media Laboratory. Eylül, 2006’da http://web.media.mit.edu/~lieber/Teaching/Int-Int/Int-Int-Intro.html adresinden alınmıştır.
Lewis, D. (2003). Automating Instructional Design With Automated Pedagogical Agent Systems: Will There Always Be a Need For Instructional Designers? Makale Annual meeting of the Association for Educational Communications and Technology (AAEC’2003) konferansında bildiri olarak sunulmuştur, Anaheim, CA.
Peña, C. I., Marzo, J., Rosa, J. L. (2002). Intelligent Agents in a Teaching and Learning Environment on the Web. Makale International Conference on Advanced Learning Technologies (ICALT’02) konferansında bildiri olarak sunulmuştur, Kazan, Russia.
Slater, D. (2000). Interactive Animated Pedagogical Agents. University of Stanford, School of Education. Temmuz, 2005 ‘te http://ldt.stanford.edu/~slater/pages/agents/ adresinden alınmıştır.
Soh, L., Jiang, H & Ansorge, C. (2004). Agent-based cooperative learning: A proof-of-concept experiment. Makale Technical Symposium on Computer Science Education (ACM SIGCSE’04) konferansında bildiri olarak sunulmuştur, Norfolk, Virginia