Bu yazıda irdelenen Hegel’in “Alman İdealizminin En Eski Dizge Programı” (1796 veya 1797) adlı yazısı, hem Hegel estetiğinin tarihsel-düşünsel evrimi, hem de romantik edebiyat akımının gelişimi bakımından önemlidir. Sözü edilen yazı, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Hölderlin, Friedrich Schlegel ve Friedrich Schelling arasında gelişen yoğun etkileşim sürecinde ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu yazının asıl yazarının kim olduğu konusu hala tartışmalıdır. Hegel, Hölderlin ve Schelling, anılan yazıyı sahiplenerek, toplu yapıtlarında yayımlamışlardır. Bununla birlikte, yazının Hegel’e aidiyeti hakkında daha yaygın bir uzlaşı vardır.Dizge Programı’na göre, aklın en yüksek idesi, estetik/güzellik idesidir. Estetik ide bütün insanları birleştirebilir. Filozof, yazıncı kadar estetik duyarlılık taşımalıdır; çünkü, tinin felsefesi, estetik bir felsefedir. Estetik duyarlılık olmaksızın, düşünsel derinlik söz konusu olamaz. Tümel bir sanat olan edebiyat, diğer sanatlara göre, daha üstün bir değer taşır ve onları kapsar. Aydınların geniş halk kesimleriyle buluşabilmesi için ve halkın felsefi idelere ilgi duyması için, din ve mitoloji estetikleştirilmelidir ve akılcılaştırılmalıdır. Mitoloji felsefileşirken, felsefe de söylenleşmelidir. Aydınlanmışlar, halkı hor-görme, halk da yetkelerden/otoritelerden korkma alışkanlığını bırakmalıdır. Böylece, Aydınlanma’nın ülküsü olan insanların genel eşitliği gerçekleştirilebilir.

Hegel’s “First Systematic Program of German Idealism” (1796 or 1797), which is the subject of this study, is important regarding both the historical and spiritual evolution and the development of the Romantic movement. The mentioned script is the result of a vivid interaction between Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Hölderlin, Friedrich Schlegel and Friedrich Schelling. For this reason it is still under discussion who might be the actual author. Although Hegel, Hölderlin as well as Schelling claimed the authorship of the script and published it in their complete works, there is a consensus that Hegel is the actual author. According to this “Systematic Program,” the highest idea is the idea of aesthetic beauty. The idea of the aesthetic can unite all mankind. Therefore the philosopher ought to be aesthetically sensitive on the level of the artist, since the philosophy of the spirit is an aesthetic philosophy. Literature, which is a universal form of art, has a higher standing than the other arts and includes them. In order to connect philosophy with the people and to vouchsafe the interest of the people in philosophy, religion and mythology have to be criticized and rationalized. While mythology ought to be philosophized, philosophy ought to become mythical. The enlightened parts of society ought to stop looking down upon the people, while the people have to stop fearing from authorities. Thus the ideal of the Enlightment concerning the general equality of mankind can become reality.