RUSYA'NIN UKRAYNA İŞGAL GİRİŞİMİ BAĞLAMINDA STRATEJİK VE AKSİYOLOJİK BİR DEĞERLENDİRME

Günümüzde savaşlar hibrit harp konseptinin bir bileşeni olarak, aynı anda ve nispetlerle konvansiyonel ve konvansiyonel olmayan yöntemlerle icra edilmektedir. Nitekim günümüzde muharebe alanı ve sivil bölge alanı, harbin sınırları ve parametreleri, başarı kriterleri, askeri kuvvetlerin hassas ve zayıf noktaları, istenen son durum ve benimsenen askeri stratejilerin hüviyeti, geçmiş zaman harpleri ile mukayese edildiğinde oldukça karmaşıktır. Bu nedenle hibrit savaş konsepti, konvansiyonel ve konvansiyonel olmayan harp teknoloji ve usullerinin muğlak bir harp ortamında müştereken kullanılması anlamında kavramlaştırılmaktadır. Bu kapsamda bu çalışmada açık kaynaklı raporlar nispetinde ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgal girişimi kapsamında, Rusya ve Ukrayna Ordularının savaş stratejileri gözden geçirilecektir. Bu kapsamda, mezkur harbin Hibrit Savaş ve Hibrit Barış Konseptleri açısından bir kıymetlendirmesi ve kamu diplomasisi anlamında hatıra getirdiği bazı kritik hususlar üzerine analitik ve kavramsal mahiyette özgün bir değerlendirme yapılacaktır. Böylece, Rusya'nın Ukrayna işgali girişiminin askeri ve askeri olmayan veçheleri ve dünyadaki genel barışı sürdürmek için bu savaştan alınması gereken dersler üzerine bir değerlendirme yapılacak ve Hibrit Barış Konsepti üzerine özgün bir kavramlaştırma yapılarak, sürdürülebilir uluslararası barışın tesisi noktasında bir öneri ortaya koyulacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Rusya, Ukrayna, Askeri Strateji, Hibrit Savaş, Hibrit Barış, Stratejik Savunma

PDF

___

Achcar, G. (2004). Greater Middle East: the US plan, Metropolitaine, Berlin: Le Monde Diplometique.
Ceylan, Ş. Ş. (2006). Francıs Fukuyama ve Tarihin Sonu Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (10): 233-252.
Darwin, C. (1859). The Origin of Specıes by Means of Natural Selectıon, or the Preservatıon of Favoured Races ın the Struggle for Life, London: John Murray.
Fleming, B. P. (2011). The Hybrid Threat Concept: Contemporary War, Military Planning and the Advent of Unrestricted Operational Art. Fort Leavenworth, KS: U.S. Army School of Advanced Military Studies (SAMS), U.S. Army Command & General Staff College.
Fukuyama, F. (1992). Yeni Dünya Düzeni, (Çev.Kadir Çağlayan), İstanbul: Ağaç Yayınları.
Fukuyama, F. (1995). Tarihin Sonu mu, Ankara: Vadi Yayınları.
Gurcan, M. (2012). Savaşın Evrimi ve Teorik Yaklaşımlar, Teoriler Işığında Savaş, Barış ve Çatışma Çözümleri, İstanbul: Bilgesam Yayınları.
Hoffman, F. (2007). Conflict in the 21st Century: The Rise of Hybrid Wars, Virginia: Potomac Institute for Policy Studies.
Hoffman, F. G ve Mattis, J. N. (2005). Future Warfare: The Rise of Hybrid. US Naval Institute Wars Proceedings, 1-2.
Hoffman, F. G. (2009). Hybrid warfare and challenges, Joint Force Quarterly, 34–48.
Kimhi, S. and Yohanan, E. (2012). Determinants of Students’ Perceptions of Conventional and Unconventional War Threats, Democracy and Security, 8 (3):228-246.
Kitzen M. (2020). Operations in Irregular Warfare. Handbook of Military Sciences, New York City: Springer.
Kolektif (2019). Atatürk Sözleri. İstanbul: Diga Kitap.
Markov, A. (2016). Hybrid Pedagogies for Hybrid War, AFASES, 18(2): 509-516.
Menon, R. ve Rumer, E. B. (2015). Conflict in Ukraine: The Unwinding of the Post-Cold War Order, Cambridge: MIT Press.
Osmańczyk, J. E. (2002). Encyclopedia of the United Nations and International Agreements, Abingdon: Routledge Books.
Osterud, O. (2008). Global Conflict Trends: A Rejoinder, Conflict, Security & Development, 8 (3): 383-386.
Rauta, V. (2014). War, Clausewitz and the Trinity, Political Studies Review, 12(2): 284.
Rothschild, E.; Buzan, B. ve Hansen, L. (2007). What is Security, London: Sage Publications Ltd.
Schroefl, J. ve Kaufman, S. J. (2014). Hybrid Actors, Tactical Variety: Rethinking Asymmetric and Hybrid War, Studies in Conflict & Terrorism, 37 (10): 862–880.
Şengöz, M. (2020a). Türkiye Cumhuriyeti’nin Ulusal Güvenlik Paradigması Üzerine Bir Değerlendirme, Takvim-i Vekayi, 8 (1):1-71.
Şengöz, M (2020b). Siyasi Sınırların Yeniden Dizaynı Projesinde Stratejik Bir Enstrüman Olarak Vekalet Savaşı Konsepti ve Bileşenleri Üzerine Bir Kritik, Uluslararası Eğitim ve Sosyal Bilimler Kongresi, ICRESS, 2020.
Şengöz, M. (2020c). Askeri Sevk ve İdarenin Bilim ve Sanatla Olan İlişkisi Üzerine Kavramsal Bir Çalışma, İmgelem, 4 (6): 205-224.
Stoker, D. ve Whiteside, C. (2020). Blurred Lines: Gray-Zone Conflflict and Hybrid War-Two Failures of American Strategic Thinking, Naval War College Review, 73 (1): 1–37.
Sun Tzu (2015). The Art of War. Chiron Academic Press; Authoritative ed. Edition.
Thornton, R. (2015). The Changing Nature of Modern Warfare, The RUSI Journal, 160 (4): 40–48.
URL-1: "Tracking Social Media Takedowns and Content Moderation During The 2022 Russian Invasion of Ukraine". (2022, 27 Mayıs). https://mediamanipulation.org/research/ tracking-social-media-takedowns-and-content-moderation-during-2022-russian-invasion. (Erişim:27.05.2022).
URL-2: "Russia Ukraine News". (2022, 21 Mart). https://edition.cnn.com/europe/live-news/ukraine-russia-putin-news-03-21-22/index.html (Erişim: 21.03.2022).
URL-3: "War in Ukraine. Retriewed from As it happened: UK and US urge caution on Russian pledge to reduce attacks". (2022, 29 Mart). https://www.bbc.com/news/live/world-europe-60890199 (Erişim: 29.03.2022).
URL-4: "Ukraine and Russia: What you need to know right no". (2022, 02 Eylül). https://www.reuters.com/world/europe/ukraine-russia-what-you-need-know-right-now-2022-08-18/ (Erişim: 2.09.2022).
Vision-Alonzo, G. (2017). The Carrera Revolt and "Hybrid Warfare" in Nineteenth Century Central America, London: Palgrave Macmillan.
Waewer, O. (2008). Toplumsal Güvenliğin Değişen Gündemi, Uluslararası İlişkiler, 5(18), 151-178.