Serebral Palsili Çocukların Beslenme Durumunun Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma Serebral Palsili (SP) çocukların beslenme durumunu ve bunu etkileyen etmenleri belirlemek amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın örneklemini, Ankara ilinde yaşayan gelişigüzel örnekleme ile seçilen Serebral Palsi tanısı almış, 7-17 yaş aralığında ve oral beslenebilen 40 çocuk oluşturmuştur. Araştırma verileri anket formu ile çocukların ebeveynlerinden biri ile yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Çocukların besin tüketim durumunu belirlemek için 24 saati hatırlatma yöntemi ile bir günlük besin tüketimleri öğrenilmiştir. BULGULAR: Çocukların %60,0’ı erkek, %40,0’ı kız olup, ortalama yaş 12,3±3,3 yıldır. Çocukların %30,0’unun aşırı zayıf, %20,0’sinin zayıf, %12,5’inin kilolu ve %2,5’inin obez olduğu bulunurken; sadece %35,0’inin normal Beden Kütle İndeksi (BKİ)’nde olduğu saptanmıştır. Çocukların %52,5’inin yemek yeme ile ilgili problemleri olduğu belirlenmiştir. Yemek yerken en çok görülen problemler; yemeği ağzında bekletme (%73,5), yemek sırasında yiyecekleri dökme (%58,0) ve yemek sırasında öksürme veya tıkanma nöbetidir (%42,0). Sıklıkla rastlandığı belirtilen sorunlarda en yüksek oranı salya akması almıştır (%42,5). İki haftadan daha kısa süre içinde karşılaşıldığı belirtilen sorunlarda %22,5 ile iştahsızlık ve konstipasyon ikinci, yutma ve çiğneme güçlüğü, besinlere ilgisizlik %20,0 ile üçüncü sıradadır. Serebral Palsili çocukların %80,0’inin günlük diyetleri ile posayı, %72,5’inin kalsiyumu, %67,5’inin folatı yetersiz aldıkları belirlenmiştir. Genel olarak enerji alımları yetersiz bulunurken; protein alımlarının yeterli olduğu saptanmıştır. TARTIŞMA ve SONUÇ: Beslenme sorunlarının belirlenmesi ve soruna özel çözümün belirlenmesi ile beslenme durumunun geliştirilmesi, SP’li çocuklar için daha iyi bir yaşam kalitesini beraberinde getirecektir. ABSTRACT INTRODUCTION: This study was planned and conducted to determine the nutritional status of children with Cerebral Palsy (CP), and the factors affecting it. METHODS: The sample of the study consists of randomly selected 40 children diagnosed with CP, who were between the ages 7-17, who lived in the province of Ankara, and who were able to eat orally. Research data was collected by face to face interviews with one of the parents by a questionnaire. To determine the status of food consumption, one-day consumption information was obtained by the repeated 24-hour recalls. RESULTS: Of the children, 60.0% were boys and 40.0% were girls with the mean age of 12.3 ± 3.3 years. It was determined that 30.0% of the children were extremely underweight, 20.0% were underweight, 12.5% were overweight, and 2.5% were obese while only 35.0% of them were found to have normal Body Mass Index (BMI). 52.5% of the children had eating problems. Most common problems encountered during eating were keeping the food in the mouth (73.5%), spilling the food over (58.0%), and coughing or choking spells during eating (42.0%). Of the most commonly encountered problems, drooling was most frequent (42.5%). Of the reported problems encountered in less than two weeks, loss of appetite and constipation rank the second by 22.5%; swallowing and chewing difficulties, and lack of interest in food rank third by 20.0%. It was demonstrated that of the children with cerebral palsy, 80.0% had insufficient intake of fiber, 72.5% had insufficient intake of calcium, and 67.5% had insufficient intake of folate. In general, the energy intake was found not sufficient; while protein intake was adequate. DISCUSSION AND CONCLUSION: To determine the feeding problems and improving the nutritional status by developing problem specific solutions will bring along better life quality for the children with CP.

Anahtar Kelimeler:

Serebral Palsi, büyüme, diyet, malnutrisyon

PDF

___

1. Sankar C, Mundkur N. Cerebral palsy- definition, classification, etiology and early diagnosis. Indian J Pediatr 2005;72:865-8.
2. Serdaroğlu A, Cansu A, Özkan S, Tezcan S. Prevalence of Cerebral Palsy in Turkish children between the ages of 2 and 16 years. Dev Med Child Neurol 2006;48:413-6.
3. Clawson EP, Kuchinski KS, Bach R. Use of behavioral interventions and parent education to address feeding difficulties in young children with spastic diplegic Cerebral Palsy. Neuro Rehabilitation 2007;22:397-406.
4. Reid SM, Modak MB, Berkowitz RG, Reddihough DS. A population-based study and systematic review of hearing loss in children with Cerebral Palsy. Dev Med Child Neurol 2011;53:1038-45.
5. Vargün R, Ulu HÖ, Duman R, Yağmurlu A. Serebral Palsili çocuklarda beslenme problemleri ve tedavisi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 2004;57:257-65.
6. Özsaras N. Serebral Palsi ile Yaşamak: Aileler ve Hastalar İçin Bilgiler. Pediatrik Ortopedi ve Rehabilitasyon Dizisi 4. Kitap. İstanbul;2002.
7. Hillesund E, Skranes J, Trygg KU, Bohmer T. Micronutrient status in children with Cerebral Palsy. Acta Pædiatrica 2007;96:1195-8.
8. Schoendorfer N, Boyd R, Davies PSW. Micronutrient adequacy and morbidity: paucity of information in children with Cerebral Palsy. Nutrition Reviews 2010;68:739-48.
9. WHO Multicentre Growth Reference Study Group. WHO Child Growth Standards: Length/height-for-age, weight-for-age, weight-for-length, weight-for-height and body mass index-for-age: Methods and development. Geneva: World Health Organization, 2006.
10. Mutch L, Alberman E, Hagberg B, Kodama K, Perat MV. Cerebral Palsy epidemiology: where are we now and where are we going? Dev Med Child Neurol 1992;34:547-51.
11. Rakıcıoğlu N, Tek NA, Ayaz A. Yemek Ve Besin Fotoğraf Kataloğu: Ölçü Ve Miktarlar. 3. Baskı, Ankara: Hatipoğlu Yayınevi; 2012. s.11-131.
12. Baysal A. Yemek planlama. Beslenme. 13. Baskı, Ankara: Hatipoğlu Yayınevi; 2011. s.430-8.
13. Kutluay Merdol T. Standart Yemek Tarifeleri. 4. Baskı, Ankara: Hatipoğlu Yayınevi;2011. s. 31-124.
14. Otten JJ, Hellwig JP, Meyers LD, (eds). Dietary Reference Intakes Applications in Dietary Assessment. Washington DC: National Academy Press;2000.
15. NAP. Nutrient Adequacy-Assessment Using Food Consumption Surveys. Washington DC: National Academy Press;1986. p.14.
16. Özaras N, Yalçın S, (eds). Serebral Palsi Tedavi ve Rehabilitasyon. İstanbul; 2000.
17. Bialik GM, Givon U. Cerebral palsy: classification and etiology. Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica 2009;43:77-80.
18. Eriman EÖ, İçağasıoğlu A, Demirhan E, Kolukısa, Ş, Aras H, Haliloğlu S, ve ark. Serebral Palsili 202 olgunun demografik verileri ve klinik özellikler. The Turkish Journal of Physical Medicine and Rehabilitation 2009;55:94-7.
19. Wang F, Cai Q, Shi W, Jiang H, Li N, Ma D, et al. A cross-sectional survey of growth and nutritional status in children with Cerebral Palsy in West China. Pediatric Neurology 2016;58:90-7.
20. El Ö, Peker Ö, Bozan Ö, Berk H, Koşay C. Serebral Palsi hastalarının genel özellikleri. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2007;21:75-80.
21. Kulak W, Sobaniec W. Risk factors and prognosis of epilepsy in children with Cerebral Palsy in north-eastern Poland. Brain Dev 2003;25:499-506.
22. Kakooza-Mwesige A, Forssberg H, Eliasson AC, Tumwine JK. Cerebral Palsy in children in Kampala, Uganda: clinical subtypes, motor function and co-morbidities. BMC research notes 2015;8:166.
23. Zelnik N, Kompnicki M, Bennett-back O, Castel-deutsch T, Tirosh E. Risk factors for epilepsy in children with Cerebral Palsy. Eur J PAediatr Neurol 2010;14:67-72.
24. Konuşkan B, Per H, Gümüş H, Kumandaş S. Serebral Palsili olgularda görme ve işitme bozuklukları ve epilepsi sıklığı. Journal of Clinical and Experimental Investigations 2012;3:245-9.
25. Karadağ Saygı E, Giray E, Cerşit HP, Ulutatar F, Aydın R. Serebral Palsili çocuğu olan ailelerin aile ortamlarının değerlendirilmesi ve gereksinimlerinin belirlenmesi. Turk J Phys Med Rehab 2015;61:320-5.
26. Nacitarhan S. Merkezimize başvuran güneydoğu anadolu bölgeli Serebral Palsili çocukların sosyoekonomik ve demografik özellikleri. Dicle Tıp Dergisi 2005;32:13-9.
27. Bansal A, Diwan S, Diwan J, Vyas N. Prevalance of obesity in children with Cerebral Palsy. Journal of Clinical and Diagnostic Research 2014;8:08-11.
28. Hurvitz EA, Green LB, Hornyak JE, Khurana SR, Koch LG. Body mass index measures in children with Cerebral Palsy related to gross motor function classification: a clinic-based study. American Journal of Physical Medicine & Rehabilitation 2008;87:395-403.
29. Calis EA, Veugelers R, Rieken R, Tibboel D, Evenhuis HM, Penning C. Energy intake does not correlate with nutritional state in children with severe generalized Cerebral Palsy and intellectual disability. Clinical Nutrition 2010;29:617-21.
30. Karagiozoglou‐Lampoudi T, Daskalou E, Vargıami E, Zafeiriou D. Identification of feeding risk factors for impaired nutrition status in paediatric patients with Cerebral Palsy. Acta Paediatrica 2012;101:649-54.
31. Şimşek TT, Tuç G. Serebral Palsili çocuklarda beslenme problemleri ve büyüme üzerine etkisi. Journal of Current Pediatrics/Guncel Pediatri 2014;12:73-80.
32. Erkin G, Culha C, Ozel S, Kırbıyık EG. Feeding and gastrointestinal problems in children with Cerebral Palsy. International Journal of Rehabilitation Research 2010;33:218-24.
33. T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Türkiye’ye özgü beslenme rehberi. Ankara;2006.
34. Chong SK. Gastrointestinal problems in the handicapped child. Curr Opin Pediatr 2001;13:441- 6.
35. Grammatikopoulou MG, Daskalou E, Tsigga M. Diet, feding practices, and anthropometry of children and adolescents with Cerebral Palsy and their siblings. Nutrition 2009;25:620-6.
36. Sullivan PB, Juszczak E, Lambert BR, Rose M, Ford‐Adams ME, Johnson A. Impact of feeding problems on nutritional intake and growth: Oxford Feeding Study II. Developmental Medicine & Child Neurology 2002;44:461-7.
37. Loisa PK, Pihko H, Vesander U, Paganus A, Ritanen U, Makitie O. Insufficient energy and nutrient intake in children with motor disability. Acta Pædiatrica 2009;98:1329-33.
38. Erkin G, Kaçar S, Özel S. Serebral Palsili hastalarda gastrointestinal sistem ve beslenme problemleri. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 2005;51:150-5.