Makyavelizmin Öğretim Üyelerinin Karar Verme Stilleri Üzerindeki Etkisi: Nicel Bir Araştırma

Bu araştırmanın amacı; Makyavelist kişilik tipinin çalışanların karar verme stilleri üzerindeki belirleyici etkisini ortaya çıkarmaktır. Araştırmada öncelikle Makyavelizm ve karar verme stilleri terimlerine yer verilmiş, sonrasında ise İstanbul’daki devlet ve vakıf üniversitelerinde eğitim veren öğretim üyeleri kapsamında söz konusu değişkenlerin birbirleriyle olan ilişkilerine dair yapılan ampirik araştırma açıklanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, İstanbul’da devlet ve vakıf üniversitelerinin çeşitli birimlerinde görev yapan ve kolayda örnekleme yöntemi ile ulaşılan 169’u kadın 144’ü erkek olmak üzere toplamda 323 öğretim üyesinden oluşmaktadır. Veri toplama araçları olarak Makyavelist kişilik ölçeği, karar verme stilleri ölçeği ve kişisel veri formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretim üyelerinin Makyavelist kişilik tiplerinin karar verme stillerini etkileyen belirleyici bir değişken olduğu belirlenmiştir. Araştırma kapsamında yapılan analizlerin neticesinde ahlaki yoksunluk ve diğerlerine güvensizlik alt boyutları ile kaçınmacı karar verme stili arasında, ahlaki yoksunluk ile kendiliğinden/anlık karar verme stilleri arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca cinsiyet ve yaş değişkenleri ile bağımlı karar verme stilleri arasında etkileşim tespit edilmiştir. Cinsiyet ve medeni durum değişkenleri ile ahlaki yoksunluk arasında, yaş ve medeni durum değişkenleri ile diğerlerine güvensizlik alt boyutları arasında farklılık tespit edilmiştir.

The Effect of Machiavellianism on Decision Making Styles of Faculty Members: A Quantitative Research

The purpose of the research is to reveal the determing effect of the Machiavellian personality types on decision- making styles of employees. In the research primarily the terms about Machiavellianism and decision-making styles are discussed. Afterwards, the empirical research on the relations of the variables with each other within the scope of faculty members who teach in state and foundation universities in Istanbul was explained. The study group of the research consists of 323 faculty members, 169 women and 144 men, who were reached by easy sampling method, working in various units of state and foundation universities in Istanbul. Machiavellian personality scale, decision-making styles scale, and personal data form were used as data collection tools. As a result of the research it was found that Machiavellian personality types of faculty members are a determining variable affecting their decision-making styles. By analyzes made within the scope of the research, a positive significant relationship was found between moral deprivation and distrust towards others sub-dimensions and avoidant decision-making style, and between moral deprivation and spontaneous / spontaneous decision-making styles. In addition, an interaction was found between gender and age variables and dependent decision-making styles. Differences were found between gender and marital status variables and moral deprivation, age and marital status variables and distrust to others sub-dimensions.

___

Aziz, A. (2004). Machiavellianism Scores and Self-Rated Performance Of Automobile Salespersons. Psychological Reports, 94(2), 464-466.

Aziz, A. (2005). Relationship Between Machiavellianism Scores and Performance Of Real Estate Salespersons. Psychological Reports, 96(1), 235-238.

Balkıs, M. (2007). Öğretmen Adaylarının Davranışlarındaki Erteleme Eğiliminin, Karar Verme Stilleri ile İlişkisi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 67-83.

Bereczkei, T. (2015). “The Manipulative Skill: Cognitive Devices and Their Neural Correlates Underlying Machiavellian’s Decision Making”, Brain and Cognition, (99), 24–31.

Bitlisli, F. ve Dinç, M. (2015). Makyavelist Kişilik Eğilimleri ve Etiksel Karar Verme Davranışı İlişkisi: Muhasebe Meslek Mensupları Üzerine Bir Araştırma. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 17(4), 921-943. retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mbdd/issue/55249/758227

Brandtstadter, J. (1999). The Self İn Action And Development: Cultural, Biosocial, And Ontogenetic Bases Of İntentional Self -Development.

Brandtstadter & R. M. Lerner (Eds.), Action And Self-Development: Theory And Research Through The Life Span. Thousand Oaks, CA: Sage. (37-66).

Christie, Richard & Geis, F. L. (1970). Studies in Machiavellianism. New York: Academic Press.

Chen, S.Y. (2010). Relations Of Machiavellianism With Emotional Blackmail Orientation Of Salespeople. Procedia Social and Behavioral Sciences. 5, 294-298.

Dahling, J. J., Whitaker, B. G. & Levy, P. E. (2009). The Development and Validation Of A New Machiavellianism Scale. Journal of Management, 35(2), 219-257.

Dingler, D. M. & Brown, B. B. (1987). Self-Disclosure As An İnfluence Strategy: Effects Of Machiavellianism, Androgyny, And Sex. Sex Roles, (16), 109-123.

Driver, M. J., Brousseau, K. E. & Hunsaker, P. L. (1990). The Dynamic Decision Maker. New York: Harper & Row.

Durmuş, İ. (2019). Yöneticilerin İşlerine Yönelik Tutumlari, Karar Verme Tarzlari ve Modern Ahilik Davranişlari, Global Journal of Economics and Business Studies, Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi. 8 (16), 16-32.

Fehr, B., Samsom, D. & Paulhus, D. L. (1992). The Construct Of Machi-Avellianism: Twenty Years Later. In C. D. Spielberger & J. N. Butcher (Eds.), Advances in Personality Assessment, (9), 77-116.

Field, A. (2009). Discopering Statistics Using SPSS, Third Edition. Ford, R.C. & Richardson, W.D. (1994). Ethical Decision Making: A Review of the Empirical Literature. Journal of Business Ethics, 13, 205-221.

Forward, S. (1997). Emotional blackmail. NY: Haper Collins Publishers Inc.

Gable, M., Hollon, C. & Dangello, F. (1992). Managerial Structuring Of Work As A Moderator Of The Machiavellianism and Job Performance Relationship. Journal of Psychology, (126), 317.

Greenberg, H. & David M. (1964). A New Approach to the Scientific Selection of Successful Salesmen, The Journal of Psychology, 57 (2), 113-123

Güney S., Mandacı, G. (2019). Makyavelizm ve Etik Algısı İlişkileri: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27 (2), 83-104.

Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. & Tatham, R. L. (2013). Multivariate Data Analysis: Pearson Education Limited.

Harren, V. A. (1979). A Model Of Career Decision Making For College Students. Journal of Vocational Behavior, (14), 119- 133.

Hulderman, A. M. (2003). “Decision-Making Styles and Learning Strategies of Police Officers: Implications for Community Policing”, Oklahoma State University, Faculty of the Graduate College of the Oklahoma State University, Doctorate Thesis, Oklahoma.

Jones v.d., (1979). Machıavellıanısm and Self-Dısclosure, The Journal of Psychology, (102), 33-41.

Kareshki, H. (2011). Relation among Machiavellianism Belief and Goal Orientations in Academic Situations, Procedia Social and Behavioral Sciences, International Conference on Education and Educational Psychology, (12), 414-418.

Koksal, A. ve Gazioglu, E. İ. (2007). Ergenlerde Duygusal Zekâ İle Karar Verme Stratejileri Arasındaki İlişki. Hasan Ali Yücel Egitim Fakultesi Dergisi, 7(1), 133-146.

Latifeyan, M. & Bashash, L. (2008). Studding Relation Among Students Goals And Components Of Machiavellianism Personality. Psychology Journal. (50), 170-189.

Liu, C. C. (2008). The Relationship Between Machiavellianism and Knowledge Sharing Willigness. Journal of Business and Psy chology, (22), 233-2

Mau W. C. (2000). Cultural Differences İn Career Decision-Making Styles and Self-Efficacy. Journal of Vocational Behavior, (57), 365–366.

Mudrack, P. E. & Mason, E. S. (1995). Extending the Machiavellianism construct: A Brief Measure and Some Unexplored Relationships. Journal of Social Behavior and Personality, (10), 187-200

Özsoy, F. H. (2017). Örgütlerde Makyavelizm ve Sinizmin Çatışma Yönetimine Etkisi: Bir Teknoloji Şirketinde Uygulama ,(Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Kültür Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İşletme Anabilim Dalı/İşletme Bilim Dalı).

Pintrich, P.R. (1999). The Role Of Motivation İn Promoting And Sustaining Self-Regulated Learning. International Journal Of Educational Research, (31), 459-470.

Rayburn, J. M. & Rayburn, L. G. (1996). Relationship Between Machiavellianism and Type A Personality And Ethical-Orientation. Journal of Business Ethics, 15(11), 1209-1219.

Rubin, R. B. & Rubin, A. M. (1992). Antecedents Of İnterpersonal Communication Motivation. Communication Quarterly, (40), 305-317.

Schutz, W. C. (1966). The interpersonal underworld. Palo Alto, CA: Science and Behavior Books.

Scott, S., G. & Bruce, R. A. (1995). Decision Making Style, The Development and Of A New Measure. Educational and Psychological Measurement. 55 (5). 818-831.

Solar, D. & Bruehl, D. (1971). "Machiavellianism and Locus of Control: Two Conceptions of Interpersonal Power", Psychological Reports, (29), 1079-82.

Tang, T.L., Chen, Y.J. & Sutarso, T . (2008). “Bad Apples in Bad (Business) Barrels: The Love of Money, Machiavellianism, Risk Tolerance, and Unethical Behavior”, Management Decision, 46(2), 243-263.

Taşdelen, K. A. (2001). "Öğretmen Adaylarının Bazı Psiko Sosyal Değişkenlere Göre Karar Verme Stilleri", Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40-52.

Taşdelen, A. (2002). Öğretmen Adaylarının Farklı Psiko Sosyal Değişkenlere Göre Karar Verme Stilleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü D.E.U.B.E.F. İzmir.

Thunholm, P. (2004). “Decision-Making Scale: Habit, Style or Both?”, Personality and Individual Differences, (36), 931 – 944.

Tosun, K. (1992). İşletme yönetimi. Savaş Kitap ve Yayınevi.

Tutar, H. ve Erdem, A. T. (2020). Örnekleriyle Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve SPSS Uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Üçok, C. (1988). Yönetim İlkeleri, Ankara

Ülbeği, İ. D. (2016). “Makyavelizm Ölçeğinin Güvenirlik ve Geçerlilik Çalışması”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(2), 89-100.

Warburton, N. (2016). Felsefenin Kısa Tarihi. (Çeviri: Güçlü Ateşoğlu) Alfa Yayınları: İstanbul

Yılmaz, A. (1999). Etkili Karar Verme Süreci: Yeni Bir Karar Verme Model Önerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(18), 209-220.

Zimmerman, B.J. (1998). Academic Studying And The Development Of Personal Skill: A Self-Regulatory Perspective. Educational Psychologists, (33), 73-86.