DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE KİRLİLİK İZİNLERİ PİYASALARI VE ÇEVRE SORUNLARININ ÇÖZÜMÜNDE BU PİYASALARIN ETKİNLİĞİ

İngilizce literatürde "tradable permits" olarak ifade edilen kavram, Türkçeye kirlilik izinleri piyasası, alınıp satılabilir izinler gibi farklı kelimelerle tercüme edilmiştir. Çevre politikası aracını ifade etmek için kullanılan "emission trading" ifadesi ise Türkçeye, emisyon ticareti veya salım ticareti olarak çevrilmektedir. Çevre sorunlarının çözümü için oluşturulan kirlilik izinleri piyasaları, sorunların çözümü için kullanılan ekonomik ve mali araçlardan birisidir. Kirlilik izinleri piyasası, önceden belirlenen optimal seviyedeki kirlilik miktarının, farklı yöntemlere göre kirleten firmalara dağıtılması ve bu kirletme izinlerinin alınıp satılabildiği bir piyasanın ortaya çıkmasının sağlanması olarak ifade edilebilir. Amerika Birleşik Devletleri'nde hava kirliliğine yol açan gazların azaltılması için uygulanan emisyon ticareti, bu piyasaların dünyadaki ilkleri arasında yer almaktadır. Dünyada çevre sorunlarıyla mücadele aracı olarak en gelişmiş piyasa örneği, Avrupa Birliği Emisyon Kredi Ticaret Sistemi (AB EKTS)'dir. Türkiye'de ve bazı ülkelerde ise gönüllü karbon piyasaları bulunmaktadır. Bu makalede, en gelişmiş piyasa olması nedeniyle, Avrupa Birliği Emisyon Kredi Ticaret Sistemi (AB EKTS) uygulamasının çevre sorunlarının çözümünde etkin olup olmadığının bir değerlendirmesi yapılmıştır

POLLUTION PERMIT MARKETS IN THE WORLD AND IN TURKEY AND THE EFFECTIVENESS OF THESE MARKETS IN THE SOLUTION OF ENVIRONMENTAL PROBLEMS

In English the term which is used to express “tradable permits” is translated into Turkish in different statements like “kirlilik izinleri piyasası” (pollution permit markets) or “alınıp satılabilir izinler” (commodity permits). The term “emission trading” that is used to state environmental politic tool is translated into Turkish as emisyon ticareti or salım ticareti. Pollution permit markets, established to solve environmental problems, are of the economic and financial instruments. Pollution permit markets can be expressed as to distribute the pollution to polluting firms in optimal levels according to various methods and to provide the establishment of a market where there is an availability of buying and selling of pollution permits. The emission trading in the USA that is used to reduce the gases which cause pollution is one of the first in this market. As an instrument to struggle with environmental problems the most developed market sample in the world is the EU Emission Credit Trading System (EU ECTS). In Turkey and some other countries though, there are voluntary carbon markets. In this article an evaluation has been made to check if EU Emission Credit Trading System – as it is the most developed market – is effective or not in means of a solution to environmental problems

PDF

___

ARI, İzzet; (2010), İklim Değişikliği İle Mücadelede Emisyon Ticareti ve Türkiye Uygulaması, Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı Yayını.
BAILEY, Ian; (2010), “The EU Emissions Trading Scheme”, Climate Change, Cilt: 1 (OcakŞubat), s. 144-153.
BALDURSSON, Fridrik M., STURLUSON, Jon; (2011), “Fees and the Efficiency of Tradable Permit Systems: An Experimental Approah”, Environmental Resource Economics, Cilt: 48, s. 25-41.
BÖHRINGER, Christoph, ROSENDAHL, Knut; (2009), “Strategic Partitioning of Emission Allowances under the EU Emission Trading Scheme”, Resource and Energy Economics, Sayı: 31, s. 182-197.
BRANDT, U. Steiner, SVENDSEN, Gert Tinggaard; (2011), “A Project-based system for including farmers in the EU ETS”, Journal of Environmental Management, Cilt: 92, sayı:2 s. 1121-1127.
BREDIN, Don, MUCKLEY, Cal; (2011), “An Emerging Equilibrium in the EU Emissions Trading Scheme”, Energy Economics, Cilt: 33, s. 353-362.
CONNELLY, James ve SMITH, Graham; (1999), Politics and the Environment, Londra: Routletge.
EcoSystem MarketPlace; (2008), New Carbon Finance, Forging A Frontier: State of Voluntary Carbon Markets-2008, (15.12.2011),
http://www.ecosystemmarketplace.com/pages/dynamic/resources.library.page.php?pa ge_id=6954§ion=our_publications&eod=1.
ENGELS, Anita, KNOLL, Lisa, HUTH, Martin; (2008), “Preparing for the ‘Real’ Market: National Patterns of Institutional Learning and Company Behaviour in the European Emissions Trading Scheme (EU ETS)”, European Environment, Sayı: 18, s. 276- 297.
EYCKMANS, Johan, HAGEM, Cathrine; (2011), “The European Union’s Potential for Strategic Emissions Trading through Permit Sales Contracts”, Resource and Energy Economics, Cilt: 33, Sayı: 1, s. 247-267.
FIELD, Barry; (1994), Environmental Economics, 1. Baskı, ABD: Mc Graw-Hill Yayınları.
FREESTONE, David, STRECK, Charlotte; (2005), Legal Aspects of Implementing the Kyoto Protocol Mechanisms, Oxford: Oxford University Press.
KLEPPER, Gernot; (2011), “The future of the European Emission Trading System and the Clean Development Mechanism in a post-Kyoto World”, Energy Economics, http://ideas.repec.org/a/eee/eneeco/v33y2011i4p687-698.html (24.05.2011).
LINACRE, Nicholas, KOSSOY, Alexandre ve diğerleri; (2011), State and Trends of the Carbon Market 2011, World Bank, ABD: World Bank.
PAMUKÇU, Konuralp; (2007), “Küresel Emisyon Ticareti Sistemi İçin Bir Model: Avrupa Birliği Emisyon Ticareti Programı”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 37, s. 17-42.
PANDEY, Rita, BHARDWAJ, Geetesh; (2004), “Comparing the Cost Effectiveness of Marketbased Policy Instruments versus Regulation: The Case of Emission Trading in an Integrated Steel Plant in India”, Environment and Development Economics, Sayı: 9, s. 107-122.
ROGGE, S. Karoline, SCHNEIDER, Malte, HOFFMANN, Volker; (2011), “The Innovation Impact of the EU Emission Trading System – Findings of Company Case Studies in the German Sector”, Ecological Economics, Cilt: 70, s. 513-523.
SANDOFF, Anders, SCHAAD, Gabriela; (2009), “Does EU ETS Lead to Emission Reductions through Trade? The Case of the Swedish Emissions Trading Sector Participants”, Energy Policy, Sayı: 37, s. 3967-3977.
SARUÇ, Naci T., KARAKAYA, Etem; (2008), “Emisyon Ticareti ve Karbon Piyasası”, Küresel Isınma ve Kyoto Protokolü, (Ed.) Etem KARAKAYA, İstanbul: Bağlam Yayınları, s. 197-224.
SOVACOOL, Benjamin K.; (2011), “The Policy Challanges of Tradable Credits: A Critical Review of Eight Markets”, Energy Policy, Cilt: 39, Sayı:2, s. 575-585.
ŞAHİN, Yusuf; (2007), “Buzul Çağından Kızılca Kıyamete”, Çerçeve, Yıl: 15, Sayı: 42, s. 42- 45.
ŞAHİN, Yusuf; (2009), “Küresel İklim Krizi”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi, Ankara (Yayımlanmamış Konferans Metni).
TAŞDAN, FARIZ; (2009), “Kyoto Protokolü Finansal Destek Mekanizmaları Çerçevesinde Türkiye’de Gönüllü Salım Ticareti”, 1. Ulusal Enerji Verimliliği Forumu, İstanbul 15–16 Ocak 2009.
TRACKING THE U.S. CONGRESS; (2009), “H.R. 2454: American Clean Energy and Security Act of 2009”, (10.11.2011), http://www.govtrack.us/congress/bills/111/hr2454/text
UNDP; (2010), İklim Değişikliği ile Mücadele için Kapasitelerin Artırılması Projesi, Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı, Ankara: Temmuz 2010.