Hemşirelik Öğrencilerinin Simülasyon Eğitimi Deneyimi: Nitel Bir Çalışma

Araştırmanın amacı hemşirelik öğrencilerinin simülasyon eğitimine ilişkin deneyimlerini belirlemektir. Araştırmanın evrenini hemşirelik bölümünde ameliyathane hemşireliği dersine devam eden öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmaya evrenin tamamı alındı (n=15). Üçer hafta arayla her bir öğrenci simülasyon eğitimlerini iki kez deneyimledi. Nitel veriler simülasyon eğitimleri tamamlandıktan sonra yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edildi ve “fenomenolojik analiz” yöntemi ile analiz edildi. Araştırmada üç ana tema belirlendi: “mesleki farkındalıkta kırılma noktamız”, “mesleki becerilerimize aynadan bakmak” ve “simülasyon eğitiminin katkıları”. Öğrencilerin çoğu simülasyonun öğretici olduğunu ve özgüvenlerini artırdığını belirtti. Öğrencilerin bazıları sorumluluk duygusunu geliştirdiğini, simülasyon eğitiminin mesleki farkındalığı artırdığını, bir kırılma noktası olduğunu ifade etti. Bazıları ise, çözümleme odalarında kendilerindeki ilerlemeleri izlemenin anlam verici olduğunu, değerlendirmelerin mesleki uygulamalar açısından ne durumda olduklarını gösterdiğini belirttiler. Elde edilen sonuçlar, gerçekçi klinik durumları oluşturan ve öğrencilere güvenli bir ortamda uygulama yapmalarını sağlayan simülasyon uygulamalarının hemşirelik öğrencilerini desteklediğini ve olumlu algı oluşturduğunu göstermektedir. Hemşirelik eğitimi müfredatına simülasyon uygulamalarının entegre edilmesi önerilmektedir. anlam verici olduğunu, değerlendirmelerin mesleki uygulamalar açısından ne durumda olduklarını gösterdiğini belirttiler. Elde edilen sonuçlar, gerçekçi klinik durumları oluşturan ve öğrencilere güvenli bir ortamda uygulama yapmalarını sağlayan simülasyon uygulamalarının hemşirelik öğrencilerini desteklediğini ve olumlu algı oluşturduğunu göstermektedir. Hemşirelik eğitimi müfredatına simülasyon uygulamalarının entegre edilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Deneyim, Hemşirelik, Nitel Çalışma, Simülasyon Eğitimi

Nursing Students' Simulation Training Experience: A Qualitative Study

The aim of the study is to determine the experiences of nursing students in simulation education. The universe of the research consists of the students attending the operating room nursing course in the nursing department. The entire universe was included in the study (n=15). Each student experienced the simulation training twice with three weeks apart. Qualitative data, on the other hand, were obtained with a semi-structured interview form after the simulation training was completed and were analyzed using the "phenomenological analysis" method. Three main themes were determined in the research: “our breaking point in professional awareness”, “looking in the mirror of our professional skills”, “contributions of simulation training”. Most students stated that the simulation was instructive and increased their self-confidence. Some of the students stated that they developed a sense of responsibility, that simulation training increased professional awareness, and that it was a breaking point. Others stated that it is meaningful to monitor their progress in the debriefing rooms and that the evaluations show how they are in terms of professional practices. The results show that simulation applications that create realistic clinical situations and enable students to practice in a safe environment support nursing students and create a positive perception. It is recommended to integrate simulation applications into the nursing education curriculum.

Keywords:

Experience, Nursing, Qualitative Research, Simulation Training,

PDF

___

Boztepe, H. ve Terzioğlu, F. (2013). “Hemşirelik Eğitiminde Beceri Değerlendirme”. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16 (1), 57-63.
Jamshidi, N, Molazem, Z, Sharif, F, Torabizadeh, C. and Kalyani, M.N. (2016). “The Challenges of Nursing Students in the Clinical Learning Environment: A Qualitative Study”. Scientific World Journal, 1, 1-7.
Norman, J. (2012). “Systematic Review of the Literature on Simulation in Nursing Education”. Abnf Journal, 23 (2), 24-29.
Terzioğlu, F, Kapucu, S, Özdemir, L, Boztope, H, Duygulu, S, Tuna, Z. ve Akdemir, N. (2012). “Simülasyon Yöntemine İlişkin Hemşirelik Öğrencilerinin Görüşleri”. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 16-23.
Edeer, A.D, ve Sarıkaya, A. (2015). “Hemşirelik Eğitiminde Simülasyon Kullanımı ve Simülasyon Tipleri”. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 12 (2), 121-125.
Göriş, S, Bilgi, N, ve Bayindir, S.K. (2014). “Hemşirelik Eğitiminde Simülasyon Kullanımı”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4 (2), 25-29.
Aebersold, M. and Tschannen, D. (2013). “Simulation in Nursing Practice: The Impact on Patient Care”. The Online Journal of Issues in Nursing, 18 (2), 6-6.
Alanazi, A.A, and Nicholson, N. (2017). “The Use of Simulation Training to Improve Knowledge, Skills, and Confidence Among Healthcare Students: A Systematic Review”. The Internet Journal of Allied Health Sciences and Practice, 15 (3), 1-24.
Aebersold, M. (2018). “Simulation-Based Learning: No Longer a Novelty in Undergraduate Education”. The Online Journal of Issues in Nursing. 23 (2),1-1.
Robertson, B, Kaplan, B, Atallah, H, Higgins, M, Lewitt, M.I. and Ander, D.S. (2010). “The Use Of Simulation and A Modified Team Stepps Curriculum For Medical and Nursing Student Team Training”. The Journal of the Society for Simulation in Healthcare, 5 (6), 332-337.
Altıok, Ö. ve Üstün B. (2013). “Hemşirelik Öğrencilerinin Stres Kaynakları”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13 (2),747-766.
Gore, T, Hunt, C.W, Parker, F. and Raines, K.H. (2011). “The Effects of Simulated Clinical Experiences on Anxiety: Nursing Students’ Perspectives”. Clinical Simulation in Nursing, 7 (5), 175-180.
Mıdık, Ö. ve Kartal M. (2010). “Simülasyona Dayalı Tıp Eğitimi”. Marmara Medical Journal, 23 (3), 389-399.
Breitkreuz, K.R, Dougal, R.L. and Wright, M.C. (2016). “How Do Simulated Error Experiences Impact Attitudes Related to Error Prevention?” Simul Healthc, 11 (5), 323-333.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Smith, J. and Osborn M. (2003). Interpretative Phenomenological Analysis. In: Editör J. SMITH (Ed.) Qualitative Psychology: a Practical Guide to Research Methods (pp.51-80). London: Sage Publications Ltd.
World Health Organization. (2018). “Simülation In Nursing and Midwifery Education”. Available from: http://Www.Euro.Who.İnt/__Data/Assets/Pdf_File/0011/383807/Snme-Report-Eng.Pdf?Ua=1 (Cited 2019 January 20).
Hardavella, G, Aamli-Gaagnat, A, Saad, N, Rousalova, I. and Sreter, K.B. (2017). “How to Give and Receive Feedback Effectively”. Breathe, 13, 327-333.
Behavioral Intervention Guide (2003). “Addressing Student Behavior: A Positive Approach”. Available from: https://www.vtnea.org/uploads/files/Behavior%20Intervention%20Guide-9.13.pdf (Cited 2019 March 3)
Günüşen, N.P. ve Üstün, B. (2012). “Hemşirelik Öğrencilerinin Klinik Eğitimde Verilen Geribildirime Yönelik Görüşleri”. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 15 (3), 197-204.
Arabacı, L.B, Korhan, E.A, Tokem, Y. ve Torun, R. (2014). “Hemşirelik Birinci Sınıf Öğrencilerinin İlk Klinik Deneyim Öncesi-Sırası ve Sonrası Anksiyete ve Stres Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler”. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 1-16.
Mcrae, M.E, Chan, A, Hulett, R, Lee, A.J. and Coleman, B. (2017). “The Effectiveness of and Satisfaction with High-Fidelity Simulation to Teach Cardiac Surgical Resuscitation Skills to Nurses”. Intensive and Critical Care Nursing, 40, 64-69.