Sağlık Maliyeti Ve Klinik Kalite İlişkisi; Prostat Kanseri Sağlık Olgusu Örneği

Sağlıkta kalite sistemi oluşumu ile gündeme alınan klinik kalite, teşhisin ve tedavinin doğruluğu ile hata oluşumlarının engellenmesi, bakım sürecinin optimizasyonu, memnuniyet artışı ve en iyiye ulaşma amacını gütmektedir. Verimlilik artışı ve maliyet azalışının da beraberinde geleceği düşünülen klinik kalite kapsamında 2021 Ocak ayı itibariyle on bir sağlık olgusu bulunmaktadır. Bu sağlık olgularından prostat kanseri, 2019 ve 2020 klinik kalite verileri ile bu çalışmada ele alınmış; Türkiye ortalamaları ile bir durum tespiti yapılmıştır. İncelenen klinik kalite standartları kapsamındaki değerler, bazı klinik kalite göstergelerinde hedef değerin altında kaldığı tespit edilirken; bazı klinik kalite göstergelerinin de henüz klinik kalite uygulamalarının ilk yılları olmasına rağmen oldukça başarılı olunduğunu göstermektedir. Göstergelerde belirlenen hedefleri tutturma oranı arttıkça kalitenin ve dolayısıyla verimliliğin artışı, maliyetlerin azalışı mümkün olabilecektir. Klinik kalite konusunda uygulayıcıların bilinçlendirilmesi adına Covid-19 pandemisi sebebiyle sekteye uğrayan eğitim çalışmalarına ağırlık verilmesiyle birlikte planlanan hedeflere ulaşma sayısı hızla artacak ve sağlıkta kalite uygulamalarından arzu edilen sonucun alınması kolaylaştıracaktır.

Anahtar Kelimeler:

Klinik Kalite, Sağlık Maliyetleri, , Prostat Kanseri

The Relationshıp of Health Cost and Clinical Quality; Prostate Cancer Case

Clinical quality, which is brought to the agenda with the establishment of a quality system in health, aims to prevent the occurrence of errors with the accuracy of diagnosis and treatment, to optimize the care process, to increase satisfaction and to reach the best. There are eleven health case as of January 2021 within the scope of clinical quality. Prostate cancer, one of these health cases, was discussed in this study with 2019 and 2020 clinical quality data. Thanks to these data, the situation was tried to be determined. It has been determined that some clinical quality indicators are quite successful, although it was determined that the values within the scope of clinical quality standards remained below the target value in some clinical quality indicators. As the rate of achieving the targets determined in the indicators increases, it will be possible to increase the quality and thus productivity and decrease the costs. With the on training activities interrupted by the Covid-19 pandemic in order to raise the awareness of practitioners about clinical quality, the number of achieving the planned goals will increase rapidly and it will make it easier to get the desired result from quality practices.

Keywords:

Clinical Quality, , Health Costs, Prostate Cancer,

PDF

___

Juran Joseph, M. (1999). How to Think about Quality. In: J.M. JURAN, A.B. GODFREY, R.E. HOOGSTOEL, E.G, SCHİLLİNG (Eds.). Quality-Control Handbook. New York: McGraw-Hill.
Mergen, E. (1993). “Toplam Kalite Yönetimi”, Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fak. Dergisi C, XI (1- 2), 25-33.
Oksay, A. (2016). “Sağlık Hizmetlerinde Kalite Tam Olarak Ne Demek?” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (14), 181-192.
Kısa, A. (2002). Sağlık Kurumları Yönetimi (1. Bölüm), In: N. UZKESİCİ (Ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Sağlık Bakanlığı (2020). “Türkiye Sağlıkta Kalite Sistemi”. https://shgmkalitedb.saglik.gov.tr/TR-8785/ turkiye-saglikta-kalite-sistemi.html (Erişim tarihi: 25.12.2020).
Gürsöz, H, Adil, M, Öztürk, A, Tarhan, D, Aksoy, H, Gündüz, Ş, Kayral İ. ve Dilmaç, E. (2017). “Türkiye Klinik Kalite Programı; Sağlık Hizmet Sunucuları, Hasta ve Hasta Yakınlarının Kalite Algısı”. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 14(1), 73-86.
Avcı, K. (2017), “Sağlık Hizmet Kalitesinin İyileştirilmesi İçin Klinik Kalite Ölçümü”, Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 4(3), 181-185.
Yılmaz, E. ve Çöl, M. (2014). “Kanıta Dayalı Tıp”, Journal of Clinical and Analytical Medicine, 5(6), 537-542.
Darer, J. (2002). “Use and Evaluation of Critical Pathways in Hospitals”, Effective Clinical Practice, 5(1), 114-119.
Başer, D. ve Özkara, A. (2014). “Ulusal Klinik Kalite Programının Bireylerin Yaşam Kalitesi Üzerine Etkileri”. Türkiye Klinikleri J Fam Med-Special Topics, 5(3), 34-47.
Duff, L, Kitson, A, Seers, K. and Humphris, D. (1996). “Clinicalguidelines: An Introduction to Their Development Andimplementation”. Journal of Advanced Nursing, 23 (5), 887-895. (Alıntılayan Miller, M & Kearney, N. (2004). “Guidelines for Clinical Practice: Development, Disseminationand Implementation”. International Journal of Nursing Studies, 41 (2004) 813-821).
Mainz, J. (2003). “Defining and Classifying Clinical Indicators for Quality Improvement”. International Journal for Quality in Health Care, 15(6), 523-530.
Akalın, E. (2013). “Klinik Kalite”. ANKEM Dergisi, 27 (Ek 2), 1-3.
Koç, E.M. ve Aksoy, H. (2019). Klinik Kalite. In: U. BEYLİK, K. AVCI (Eds.). Sağlıkta Kalite Yönetim ve Akreditasyon. Ankara: Gazi Kitapevi.
Esposito, P. and Canton, A.D. (2014). “Clinical Audit, A Valuable Tool to İmprove Quality of Care: General Methodology and Applications in Nephrology”. World J Nephrol, 3(4), 249-255.
Prostat Kanseri Klinik Protokolü. (2017). Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Sağlık Teknolojisi Değerlendirme Daire Başkanlığı, https://klinikkalite.saglik.gov.tr/TR,25669/prostat-kanse ri-klinik-protokolu.html (Erişim tarihi: 20.12.2020).