7-11 Yaş Arası Çocuklarda Enürezis Sıklığı Ve Risk Faktörleri

Bu çalışma; 7-11 yaş grubu çocuklarda enürezis sıklığı ve risk etkenlerini belirlemek amacı ile planlanmıştır. Tanımlayıcı nitelikte olan araştırmamızın örneklemini 2012-2013 eğitim-öğretim yılında bir ilçe merkezinde bulunan iki ilköğretim okulunda öğrenim gören 351 öğrenci oluşturmuştur. Veriler sosyo-demografik özellikler ve çocuğun idrar alışkanlığı ile beraber enürezisin varlığı ve risk etkenlerinin sorgulandığı 24 sorudan oluşan anket formu ile toplanmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında değerlendirilmiştir. Öğrencilerin yaş ortalaması 9,15±1,46’dır. Öğrencilerin %50.,9’u kız, %49’u ise erkektir. Çalışma grubunda enürezis sıklığı %18,2 olup kızlarda %53,1, erkeklerde %46,9 olarak belirlenmiştir. Enürezis olan çocukların ebeveynlerinde enürezis öyküsü %54,1, kardeşlerinde %37,7 olarak saptanmıştır. Ebeveynlerin %53,8'i enürezis için bir şey yapmadığını, % 46,2'si bazı geleneksel uygulamalar yaptığını ifade etmiştir. Aileler genel olarak enüretik çocuğunun tedavisine olumlu bakmakta, fakat çoğunluğu tedavi için hiçbir girişimde bulunmamaktadır. Tedaviye olumlu bakan ailelerin bir kısmı ise enürezis için tıbbi yardım almak yerine geleneksel yöntemleri kullanmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Enürezis, Enürezis Sıklığı, Risk Faktörleri

Enurezis Frequency And Risk Factors In The Children Between 7-11 Years

This study, was planned risk factors to determine the frequency enurezis in children 7-11 age group.The descriptive nature of our research sample in the center of a country that the study in two primary schools in the 2012-2013 academic year that it is constituted 351 students. The datas were collected with a questionnaire consisting of 24 questions about socio-demographic characteristics and data of the child’s urinary habits and risk factors with the presence of enurezis was interrogated. The resuting data were evaluated in computer. The average of the age of the students is 9.15 ± 1.46.50.9% of the students were female and 49%of the students were male. In the study group enurezis prevalence was determined as 18.2% and 19% in girls, 17,4% in boys. The enurezis story that has been determined at the parents of the enurezis children is 54.1%, and 37.7% has been identified as the brother. 53.8% of the parents did not do something for enurezis, 46.2% stated some traditional practices are doing.Most of the families do not have enürezis consciousness and they are not using any method, approximately half of them are using the traditional methods.

Keywords:

Enurezis, Enurezis Prevalence, Risk Factors,

PDF

___

1. Şahin C, Şahin O. Güraksın A. Erzurum İli İlköğretim Okulu Birinci Sınıf Öğrencilerinde Enürezis Sıklığı ve Etkileyen Faktörler. Türk Üroloji Dergisi. 2001; 27 (4): 447- 455.
2. Karaman Mİ. Nokturnal Enürezis. Klinik Gelişim. 2008; 21 (3): 38.
3.Görür S, İnandı T, Turhan E, Helli A, Kiper AN. Hatay‟da 6-18 Yaş Arası Çocuklarda Enürezis Sıklığı ve Risk Etkenleri. Türk Üroloji Dergisi. 2008; 34 (1): 42-50.
4. Alon U. Nocturnal Enuresis. Pediatr Nephrol. 1995; 9: 94-103.
5. Akbaba M, Kis SU, Sütoluk Z, Demirhindi H, Özdener OE, Kis C. Bir Yatılı Bölge Okulunda Enürezis Nokturna Prevalansı ve Nedenleri Taf Preventive Medicine Bulletin. 2008; 7(3).
6. Ergüven M, Çelik Y, Deveci M, Yıldız N. Primer Enürezis Nokturnada Etiyolojik Risk Faktörleri. Türk Pediatri Arşivi. 2004; 39: 83- 7.
7. Koff SA. Enuresis: Walsh PC. Retik AB. Vaughan ED. Wein AJ (eds). Campbell‟s Urology. 1998; 2: 2055-2068.
8. Akman RY, Çam HK, Şenel F, Erol A. Düzce‟de İlkokul Çağı Çocuklarda Enürezis Noktürna Prevalansı. Türk Üroloji Dergisi. 2001; 27 (2): 179-183.
9. Hjalmas KS. The Swedish Enuresis Tri-Al. Scan J Urol Nephrol. 1995; 173: 89-94.
10. Bahalı MK, Tahiroğlu AY, Güzel E, Avcı A. Enürezisli Çocukların Sosyodemografik Özellikleri ve Tedavi Yaklaşımları. Yeni Symposium. 2005; 43 (3): 97-100.
11. Yurtçu M, Bilban S, Dinçer Ş, Bakıcı H, Şahin TK, Günel E. Sağlıklı ve Enüretik Çocuklarda İdrar Tutabilme Yaşlarının Araştırılması. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni. 2006; 5(1).
12. Kefi A, Tekgül S, Nokturnal Enürezis. Türk Üroloji Dergisi. 2006; 32 (1): 99-105.
13. Sarıalioğlu ÇE, Çalıkoğlu F, Yurdakök MS. Çocuk Hastalıkları Tanı ve Tedavi. Ankara: Güneş Yayınevi. 1993: 940 (2).
14. Van Gool JD, Blomm DA, Butler RJ. Conservative Management in Children Committee. Abrams P. Khoury S. Wein A (eds). Definitions And Terminology. 1st International Consultation on Incontinence. 1998; 495-498.
15. Gümüş B, Vurgun N, Lekili M, İşcan A, Müezzinoğlu T, Büyüksu C. Prevalence Of Nocturnal Enuresis And Accompanying Factors İn Children Aged 7-11 Years İn Turkey. Acta Paediatr. 1999; 88(12):1369-72.
16. Yeung CK. Nocturnal Enuresis İn Hong Kong: Different Chinese Phenotypes. Scandinavian Journal Of Urology And Nephrology Supplement. 1997; 183: 17-21.
17. Delvin JB. Prevalence And Risk Factors For Childhood Nocturnal Enuresis. Irish Medical Journal. 1991; 84: 118–20.
18. Ouedraogo A, Kere M, Ouedraogo TL, Jesu F. Epidemiology Of Enuresis İn Children And Adolescents Aged 5–16 Years İn Ouagadougou. Arch Pediatr. 1997; 4: 947–50.
19. Serel TA, Akhan G, Koyuncuoglu HR, Oztürk A, Doğruer K, Unal S. et al. Epidemiology Of Enuresis İn Turkish Children. Scandinavian Journal Of Urology And Nephrology Supplement. 1997; 31 (6): 537-9.
20. Gür E, Turhan P, Can G, Akkus S, Sever L, Güzelöz S. et al. Enuresis: Prevalence, Risk Factors And Urinary Pathology Among School Children İn Istanbul, Turkey. Pediatrics International. (2004) 46: 58–63.
21. Bozlu M, Çayan S, Doruk E, Canpolat B, Akbay E. Çocukluk Çağı ve Adölesan Yaş Grubunda Noktürnal ve Diurnal Enürezis Epidemiyolojisi. Türk Üroloji Dergisi. 2002; 28 (1): 70-75.
22. Cher TW, Lin GS. Prevalence Of Nocturnal Enuresis And Associated Familial Factors İn Primary School Children İn Taiwan. Journal of Urology. 2002; 168: 1142- 6.
23. Akis N, Irgil E. Enuresis and Effective Factors. Scandinavian Journal Of Urology And Nephrology Supplement. 2002; 36 (3):1999- 2003.
24. Chiozza ML, Bernardinelli L. An Italian Epidemiological Multicentre Study Of Nocturnal Enuresis. Journal of Urology. 1998; 3: 86- 9.
25. Demirören K, Özel A, Demirören S. Enürezisli Çocuklarda Üriner Sistem Anormallikleri. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2006; 20(2): 133-138.
26. Erdem E, Lin A, Kogan BA. Association Of Elimination Dysfunction And Body Mass İndex. Journal of Pediatric Urology. 2006; 2: 364-367.
27. Azhir A, Frajzadegan Z, Adibi A, Hedayatpoor B, Fazel A, Divband A. An Epidemiological Study Of Enuresis Among Primary School Children İn Isfahan, Iran. Saudi Medicine Journal. 2006;27:1572-1577.
28. Wen JG, Wang QW, Chen Y, Wen JJ, Liu K. An Epidemiological Study Of Primary Noctrnal Enuresis İn Chinese Children And Adolescents. Europen Urology. 2006;49:1107-1113.
29. Hansakunachai T, Ruanqdaraganon N, Udomsubpayakul U, Sombuntham T, Kotchabhakdi N. Epidemiology Of Enuresis Among School –Age Children İn Thailand. Journal of Development Behavavior Pediatr.. 2005;26:356-360.
30. Carman KB, Nuhoğlu C, Ceran O. İstanbul İli Ümraniye İlçesinde Bir Grup Okul Çocuğunda Enurezis Nokturna Prevalansı. Turk Pediatri Arşivi 2003; 38:153-159.
31. Kawauchi A, Imada N. Changes İn The Structure Of Sleep Spindles And Delta Waves On Electroencephalography In Patients With Nocturnal Enuresis. BJU 1998; 3: 72- 5.
32. Wan J, Greenfield S. Enuresis And Common Voiding Abnormalities. Pediatr Clinical North America. 1997; 44: 1117-1131. 33. Naçar N, Işık P. Enürezis noktürna. Katkı Pediatri Dergisi. 2000; 21: 895-912.
34. Ekşi A. Enürezis. Neyzi O, Ertuğrul T. (ed) Pediatri, 3. baskı. İstanbul: Nobel; 2002: 1420-1421.
35. Akdağ R, Aşkın R, Sungur NF, Kalaycı G, Örs R. Erzurum‟da Fonksiyonel Enürezis Yaygınlığı, Kültürel ve Davranışsal Özellikleri. Karadeniz Tıp Dergisi. 1991 ; 4-5: 126-129.
36. Ünal F. Enürezis Noktürna. Katkı Pediatri Dergisi 1996; 5:790-801.
37. Vogel W, Young M, Primack W. A Survey Of Physician Use Of Treatment Methods For Functional Enuresis. Journal Development Behavior Pediatr. 1996; 17:90-3.
38. Koca O, Öztürk M, Küçük EV, Akyüz M, Karaman Mİ. Türkiye‟de Ailelerin Enüretik Çocuklarına Uyguladıkları İlaç Dışı Tedavi Yöntemleri Ve Oranları, Yeni Üroloji Dergisi - The New Journal of Urology. 2012; 7 (2): 16-19.