Dinin yorumlanmasının belli bir zaman dilimine ait olduğunun kabul edilmesi, bir çeşit zamansal ruhban sınıfının ortaya çıkarılmasıdır. Ancak tarihsel süreçte Müslümanlar, Kur’ani ilkelerin belirlenmesini ve yorumunu belli bir dönemin veya zümrenin tekelinde görerek bir çeşit ruhban sınıfı yaratmışlardır. Yazara göre, Emeviler döneminde hadislerin kayda geçirilmesiyle Müslümanların Kur’an metnine yabancılaşma süreci başlamıştır. Çünkü Hz. Peygamber zamanında Kur’an tek referans kaynağı iken; tedvin döneminde onun referans kaynaklarından birisi haline getirmek çok stratejik bir hamledir.Kendisine atıf yapılan tedvin asrı, din kültürümüzün oluşmasında referans çerçevesi olup, siyasi, dini ve ilmi alanlarda kırılmaların gerçekleştiği dönemdir. Zamansal olarak ise Hz. Peygamberin vefatı ile başlayıp Abbasi Halifesi Mütevekkil’in Kelam ilmini yasaklaması ile sona eren 229 senelik süreç olup müslüman kültürün teşekkül dönemidir yani miladi olarak 632-861 arasıdır.