MEMBRAN FİLTRASYON TEKNİĞİ İLE KOLİFORM ANALİZİNDE KULLANILAN BESİYERLERİNİN KIYASLANMASI*

Bu çalışmada, çeşitli gıdalardan izole edilen 46 adet koliform grup üyesi bakteri, kontrol olarak PCA ile koliform grup için selektif olan Tergitol TTC NKS, Endo NKS ve mFC NKS olmak üzere 4 farklı besiyerinde ve 2 farklı inkübasyon sıcaklığında analiz edilmiş ve ayrıca karışık kültür olarak denenmiştir. Saf kültürlerde elde edilen sonuçlara göre besiyerleri arasında bir fark bulunamamıştır (P>0.01). Ancak bakteri türüne göre sıcaklık faktörünün etkisi açık olarak görülmüştür (P0.01) sıcaklık farkı etkili olmuştur (P

COMPARISON OF CULTURE MEDIA USED IN COLIFORM ANALYSIS VIA MEMBRANE FILTRATION TECHNIQUE

In this study, 46 coliform group bacteria which were isolated from various foods, were analyzed on 4 different culture media such as Tergitol TTC NKS, Endo NKS and mFC NKS that are selective for coliform group and at 2 different incubation temperatures such as 37 and 44.5 °C with the control media PCA. Besides, 3 mixed cultures of those isolates were also analyzed. According to the results obtained from pure cultures, no difference was found between the culture media (P>0.01) however, the temperature factor was found as effective (P0.01), the temperature differences were found as effective (P

___

  • 1. Çakır İ. 2000. Koliform Grup Bakteriler ve E. coli. İçinde, Gıda Mikrobiyolojisi ve Uygulamaları. Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi Gıda Mühendisliği Bölümü Yayını, Genişletilmiş 2. Baskı, Sim Matbaası, Ankara, Türkiye, s 335-344.
  • 2. Anonim 2005. Merck Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları (Ed. AK Halkman). Başak Matbaacılık Ltd. fiti, Ankara, Türkiye, 358 s.
  • 3. Aldsworth T, Dodd CER, Waites W. 2009. Food Microbiology. In, Food Science and Technology (Ed. G Campbell-Platt). Wiley-Blackwell, Singapure, p 115-173.
  • 4. Anonim 2011. Türk Gıda Kodeksi Mikrobiyolojik Kriterler Yönetmeliği. 29.12.2011 tarih ve 28157 sayılı Resmî Gazete, Ankara.
  • 5. Anonim 2011. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik. 17.02.2011 tarih ve 25730 sayılı Resmî Gazete, Ankara.
  • 6. Anonim 2013. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik 07.03.2013 tarih ve 28580 sayılı Resmî Gazete, Ankara.
  • 7. Davidson P, Roth L, Gambrel-Lenarz L. 2004. Coliform and Other Indicator Bacteria. In, Standard Methods for the Examination of Dairy Products 17th ed. (Eds. HM Wehr, JF Frank) American Public Health Association, Washington DC, USA, p 187-226.
  • 8. Feng P, Weagant SD, Grant MA, Burkhardt W. 2002 Enumeration of Escherichia coli and the Coliform Bacteria. Bacteriological Analytical Manual. http://www.fda.gov/Food/FoodScience Research/LaboratoryMethods/ucm064948.htm (Erişim tarihi 10 Ekim 2013).
  • 9. Anonim 2012. Gıda, İçecek ve İlaçlarda Mikrobiyolojik Analizlerin Kolay ve Güvenilir Yolu. Membran Filtrasyon. Sartonet Seperasyon Teknolojileri Ltd. fiti. İstanbul, Türkiye 63 s.
  • 10. Çakır İ, Doğan HB. 2000. Membran Filitrasyon Uygulamaları. İçinde, Gıda Mikrobiyolojisi ve Uygulamaları. Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi Gıda Mühendisliği Bölümü Yayını, Genişletilmiş 2. Baskı, Sim Matbaası, Ankara, Türkiye, s 497-506.
  • 11. Johnson T, Case C. 2010. Bacteriologic Water Quality: Membrane-Filtration. Laboratory Experiments in Microbiology. San Francisco, USA http://www.smccd.edu/accounts/case/ biol675_water/doc/membr_filtr.pdf (Erişim tarihi 10 Ekim 2013).
  • 12. MacFaddin JF. 2000. Biochemical Tests for Identification of Medical Bacteria. 3rd Edition. Lippincott Williams&Wilkins, Philadelphia, USA, 912 p.
  • 13. Halkman HBD, Halkman AK 2004. Gıdalarda Escherichia coli Olmayan Fekal Koliformlar Üzerine bir Araştırma. http://www.mikrobiyoloji.org/ pdf/702040201.pdf (Erişim tarihi; 10 Ekim 2013).
  • 14. Farmer JJ. 1995. Enterobacteriaceae: Introduction and Identification. In, Manual of Clinical Microbiology 6th Ed (Chief Ed. PR Murray). American Society for Microbiology ASM, Washington DC, USA, p 438-449.
  • 15. Anonim 1996. TS 6063 ISO 7251. Mikrobiyoloji - Muhtemel Escherichia coli Sayımı için Genel Kurallar En Muhtemel Sayı Tekniği. Türk Standartlar Enstitüsü, Ankara
  • 16. Kıvanç M, Kunduhoğlu B, Atik S, Malkoçoğlu B. 1996. Eskişehir içme ve kullanma sularının bakteriyolojik kirliliği. Ekoloji Çevre Derg (19): 19-21
  • 17. Kenar B, Altındiş M. 2001. Afyon il merkezi içme ve kullanma sularında hijyenik kalite araştırması. Kocatepe Tıp Derg 2: 269-274
  • 18. Avcı S, Bakıcı MZ, Erandaç M. 2006. Tokat ilindeki içme sularının koliform bakteriler yönünden araştırılması. Cumhuriyet Üniv Tıp Fakültesi Derg 28(4): 107-112
  • 19. Demirci Afi, Gümüş M, Demirci M. 2007. Damacana Suların Mikrobiyolojik Kalitesi Üzerine Pompa Temizliğinin Etkisi. Tekirdağ Ziraat Fak Derg 4(3): 271-275
  • 20. Ergün F, Ergün Ö. 1999. İstanbul'daki su istasyonlarında satışa sunulan içme sularının genel hijyen kriterleri ve bazı patojenler yönünden incelenmesi. İstanbul Üniv Vet Fak Derg 25(2): 225-231
  • 21. Özaslan A. 2009. Adana içme suyunda fekal koliform düzeyinin belirlenmesi ve antibiyotik dirençlilik frekansı. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoteknoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Adana, Türkiye, 54 s.