AROMATİK BİTKİ VE YAĞLARININ MİNERAL ELEMENT MİKTARLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Ülkemiz zengin bitki çeşidiyle çok sayıda tıbbi aromatik bitkiyi bünyesinde barındırmaktadır. Bu bitkilerin de tedavide kullanımları insanlık tarihiyle birlikte başlamıştır. Son zamanlarda ise bu bitkilerin kullanımlarının yanı sıra soğuk sıkma yöntemiyle elde edilen yağları da tercih edilmektedir. Buna bağlı olarak yapılan bu çalışmada; Burdur ilinde yetiştirilen tıbbi aromatik bitkilerin (adaçayı, çörek otu, kekik, keten tohumu ve susam) ve bunlardan elde edilen yağlarının insan sağlığı açısından mineral element (Cu, Cr, Fe, Mn, Se ve Zn) miktarları İndüktif Eşleşmiş Plazma-Kütle Spektrometresi (ICP-MS) cihazı ile tayin edilmiştir. Bulunan sonuçlara göre tıbbi bitkilerin mineral element miktarı, elde edilen yağlarına göre daha zengin olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Aromatik bitkiler ve yağları, Mineral element tayini, ICP-MS

COMPARISON OF MINERAL ELEMENT AMOUNTS OF AROMATIC PLANT AND THEIR OILS

Our country has a rich variety of plant species and contains a large number of medical aromatic plants. The use of these plants in therapy has also begun with the history of mankind. In recent times, besides the use of these plants, oils obtained by cold squeezing method are also preferred. In this study, Amounts of mineral elements (Cu, Cr, Fe, Mn, Se and Zn) in terms of human health of medical aromatic plants (sage, black cumin, thyme, flaxseed and sesame) grown in Burdur province and the oils obtained from them were determined by Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometry (ICP-MS) According to the results, it has been determined that the amount of mineral elements in medical plants is richer than the oils obtained.

Keywords:

Aromatic plants and oils, mineral element determination, ICP-MS,

PDF

___

Al-Ghamdi, M.S. (2001). The anti-inflammatory, analgesic and antipyretic activity of Nigella Sativa. J Ethnopharmacol, 76 (1), 45-48.
Al-Ghamdi, M.S. (2003). Protective effect of Nigella Sativa seeds sgainst carbon tetrachloride-induced liver damage. Am J Chin Med, 31(5), 721-728.
Allaway, W.H. (1968). Agronomic controls over the environment cycling of trace elements. Advances in Agronomy, 49, 55–118.
Azırak, S. (2007). Thymol ve Carvacrol’un in vivo genotoksik etkilerinin araştırılması. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Adana, Türkiye, 142s.
Baser, K, H, C., Honda, G. and Miki, W. (1986). Herb drugs and herbalists in Turkey. Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa, Tokyo, 27p.
Başgel, S., and Erdemoğlu. S.B. (2006). Determination of mineral and trace elements in some medicinal herbs and their infusions consumed in Turkey. Sci Tot Env, 359, 82–89.
Baytop, T. (1999). Türkiye'de bitkiler ile tedavi (Geçmişte ve Bugün). İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul, Türkiye, 520s.
Bayram, E., Kırıcı, S., Tansı, S., Yılmaz, G., Arabacı, O., Kızıl, S., Telci, D. (2010). Tıbbi ve aromatik bitkiler üretiminin arttırılması olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak, Ankara, Türkiye, 437–456.
Bowen, H.J.M. (1966). Trace elements in biochemistry. Academic press, London and New York, pp 241.
Büyükgebiz, T. (2006). Sütçüler (Isparta) Yöresi'nin odun dışı orman ürünleri. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Isparta, Türkiye, 76s. Çelik, S. ve Demirel, M. (2004). İnsan ve hayvan sağlığı bakımından ω yağ asitleri ve konjuge linoleik asidin önemi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1, 25-35.
Esetlili, B.Ç., Pekcan, T., Çobanoğlu, Ö., Aydoğdu, E., Turan, S. and Anaç, D. (2014). Essential plant nutrients and heavy metals concentrations of some medicinal and aromatic plants. Tarım Bilimleri Dergisi-Journal of Agricultural Sciences, 20, 239-247.
Imelouane, B., Tahri, M., Elbastrioui, M., Aouinti, F. and Elbachiri. A. (2011). Mineral contents of some medicinal and aromatic plants growing in Eastern Morocco. Journal of Material Environmental Science, 2(2), 104-111.
Kalny, P., Fijałek, Z., Daszczuk, A. and Ostapczuk, P. (2007). Determination of selected microelements in polish herbs and their infusions. Science of The Total Environment, 381, 99–104.
Kılıç, S., Yenisoy-Karakaş, S. and Kılıç, M. (2015). Metal contamination in fruit juices in Turkey: Method validation and uncertainty budget. Food Anal Methods, 8, 2487–2495. Doi:10.1007/s12161-015-0136-4.
Lange, D. (2000). The role of Europe and Germany within the worldwide trade in medicinal and aromatic plants, in medicinal utilization of wild species: Challenges for man and nature in the new millennium. Honnef, S. and Melisch, R. (eds). WWF Germany/Traffic Europe Germany, Hannover, Germany. 48-49p.
Mengel, K. and Kirkby, E.A. (2004). Principles of plant nutrition. 5th Edition, Springer Verlag, Doordrecht, The Netherlands, pp 849.
Milani, R. F. , Morgano, M. A. , Saron, E. S., Silva, F. F. and Cadore, S. (2015). Evaluation of direct analysis for trace elements in tea and herbal beverages by ICP-MS. J Braz Chem Soc, 26(6), 1211-1217.
Polat, R. ve Satıl, F. (2012). An ethnobotanical survey of medicinal plants in Edremit Gulf (Balıkesir-Turkey). Journal of Ethnopharmacology, 139: 626-641.
Pytlakowska, K., Kita, A., Janoska, P., Polowniak, M. and Kozik, V. (2012). Multi-element analysis of mineral and trace elements in medicinal herbs and their infusions. Food Chemistry, 135, 494-501.
Traverniers, I., De Loose, M. and Van Bockstaele, E. (2004). Trends in quality in the analytical laboratory: II. Analytical method validation and quality assurance. Trends Anal Chem, 23, 535-552.
Xing, L., Zhao, F.M., Cao, Y.F., Wang, M., Mei, S., Li, S.P. and Cai, Z.Y. (2014). Principal ccomponent analysis of mineral elements and fatty acids composition in flaxseed from ten different regions, Guang Pu Xue Yu Guang Pu Fen Xi, 34(9), 2538-2543.
WHO (2004). Monographs on Selected Medicinal Plants. World Health Organisation. Vol. 2.