İMAN VE SALİH AMELİN GÜZEL AHLAK ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

İnsanoğlu içinde bulunduğumuz bu asırda, geçmişte kralların ve padişahların bile sahip olmadığı birçok maddi imkâna sahip bulunmaktadır. İnsan dünyanın birbirinden güzel yiyeceklerine ve içeceklerine ulaşabilmekte, lüks ve geniş evlerde oturmakta, son model arabalara binmekte, geçmişte insan gücüyle aylarca süren bir işi gelişmiş makinelerle birkaç günde yapabilmekte, nerdeyse canının istediği her şeyi çok fazla zahmet çekmeden elde edebilmektedir. Ne var ki insanoğlu bunca nimetlere ve güzelliklere sahip olmasına rağmen kulluk görevini layıkıyla yerine getirmediğinden dolayı mutlu ve huzurlu olamamaktadır. Maddeye bağımlılığın artması nispetinde manadan uzaklaşmakta ve kalabalıklar içerisinde yalnızlaşmaktadır. Çok basit sebeplerle birbirlerini kırmakta ve üzmektedirler. Hatta Allah'tan korkmadan, hiçbir insani kaygı taşımadan ve toplumdan çekinmeden basit sebeplerle kavga edip birbirlerini öldürmektedirler. Allah’ın en güzel şekilde yarattığı insan, bunca kötülükleri terk edip iyi bir kul olamaz mı? Allah’ın sevdiği ve razı olduğu işleri yapamaz mı? İnsan denen bu şerefli varlık nasıl hareket etmelidir? İşte bu noktada insan; sağlam bir imana, salih bir amele ve bu ikisinin yansıması olan güzel bir ahlaka sahip olursa, yaratılış gayesine göre hareket ederek manevi yönünü geliştirir. Hem cinsleriyle beraber insanlara ve doğaya zarar vermeden bu dünyada huzurlu bir hayat sürer. Ahirette de gözlerin görmediği kulakların işitmediği nimetlerle dolu olan cennetle mükâfatlandırılır.

Anahtar Kelimeler:

İman, amel, ahlak, salih amel, güzel ahlak

THE EFFECT OF FAITH AND GOOD DEED ON GOOD MORALITY

In this century, human beings have many financial opportunities that even kings and sultans did not have in the past. People can have access to the world's most beautiful foods and beverages, live in luxurious and spacious houses, drive the latest model cars, do a job that used to take months with human power in a few days with advanced machines, and get almost anything they want without much effort. However, despite having all these blessings and beauties, human beings cannot be happy and peaceful because they do not fulfill their duty of worship properly. In proportion to the increase in substance addiction, it moves away from meaning and becomes lonely in crowds. They hurt and upset each other for very simple reasons. In fact, they fight and kill each other for simple reasons, without fear of God, without any human concern, and without fear of society. Can't the human being, created in the best way by Allah, abandon all these evils and become a good servant? Can't he do what Allah loves and is pleased with? Of course it does. At this point, human; If he has a solid faith, good deeds and good morals as a result of these two, he will act in accordance with the purpose of creation and develop his spiritual side. They lead a peaceful life in this world without harming people and nature, together with their breeds. In the Hereafter, he will be rewarded with Paradise, which is full of blessings that eyes have not seen and ears have not heard.

Keywords:

Faith, action, morality, good deed, good morality,

PDF

___

Ahmed b. Hanbel, E. A. A. b M. eş-Şeybani. (2001). Müsnedü’l-İmam Ahmed b. Hanbel. thk. Şuayb el-Arnaut, Müessesetü’r-Risâle.
Bâşâ, A. R. (1998). Suverun Min Hayati’s-Sahabe, (Sahabe Hayatından Tablolar) (T. Uzun, Çev.; C. 1). Uysal Kitabevi.
Buhârî, E. A. M. b. İ. b. İ. (2001). Sahihu’l-Buhârî. Dâru Tavki’n-Necât.
Cebecioğlu, E. (2009). Tasavvuf Terimleri Ve Deyimleri Sözlüğü (40). Ağaç Kitabevi Yayınları.
Cevheri, E. N. İ. b. H. (1987). Es-Sıhah Tacü’l-Luga ve Sıhahi’l-Arabiyye (C. 3). Dârü’l-Kitabi’l-Arabi.
Çeker, O. (1990). Amel-i Sâlih. İçinde Şamil İslam Ansiklopedisi (C. 1). Şamil Yayınları.
Deylemi, E. Ş. Ş. b. Ş. b. Ş. (1986). El-Firdevs bi Me’suri’l-Hitab. Daru’l- Kütübi’l-İlmiyye.
Doğuç, E. (2008). Yararlı İş Salih Amel. İslam Ve Çalışma Hayatı Ulusal Sempozyumu, İzmir.
Ebû Hanife, İ. A. (2011). El Fıkhu’l Ebsat (M. Öz, Çev.). Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı (İFAV).
Gazzâlî, E. H. M. b. M. el-. (t.y.). İhyâu ulûmi’d-dîn. Darü’l-Ma’rife.
Gazzâlî, E. H. M. b. M. el-. (2005). Mukaşefetü’l (A. Uçan, Çev.). İmaj Yayınları.
Haşimi, M. A. (2007). Kur’an ve Sünnet’e Göre Müslüman Şahsiyeti (R. Tosun, Çev.). Risale.
Hücvirî, E.-H. A. b. O. el-. (1974). Keşfü’l-Mahcub. Darü’t-Türasi’l-Arabi.
İbn Manzûr, E.-F. M. b. M. b. A. el-Ensârî. (1414). Lisanü’l-Arab (C. 6). Dâru Sadır.
İmam Mâlik, E. A. M. b. E. el-Asbahî. (1990). El-Muvaṭṭaʾ. Dâru İhyai’t-Türasi’l-Arabiyye.
İsfahânî, E.-K. H. b. M. b. M. R. el-. (1412). El-Müfredât fî garibi’l-Kur’ân.
İz, M. (1967). Ameli Salih. İslam Düşünce Dergisi, 1(2).
İz, M. (1968). Ameli Salih: İbadet. İslam Düşünce Dergisi, 3(6).
İzzetbegoviç, A. (2006). Özgürlüğe Kaçışım: Zindandan Notlar (B. Hasan Tuncay, Çev.). Klasik Yayınları.
Karagöz, İ., Canbulat, M., Karaman, F., & Paçacı, İ. (2015). Dini Kavramlar Sözlüğü. Diyanet İşleri Başkanlığı.
Karaman, H., Mustafa Çağrıcı, Mustafa Çağrıcı, & Sadrettin Gümüş. (2006). Kur’an Yolu: Türkçe Meal Ve Tefsir (590; C. 5). Diyanet İşleri Başkanlığı.
Kelabazi, E. B. M. b İ. el-Buhari. (ty.). Et-Taarruf li-Mezhebi Ehli’t-Tasavvuf. Daru’l-Kutubil İlmiyye.
Kotku, M. Z. (2018). Ehli Sünnet Akaidi. Server Yayınları.
Kuşeyrî, A. (2009). Risâletü’l-Kuşeyriyye fi ilmi’t-tasavvuf (S. Uludağ, Çev.). Dergah Yayınları.
Kutluer, İ. (2000). İnsan. İçinde TDV İslam Ansiklopedisi (C. 22). TDV Yayınları.
Mâturidî, E. M. (2017). Kitabü’t-Tevhid (B. Topaloğlu, Çev.). İSAM Yayınları.
Müslim, E.-H. el-Kuşeyrî en-Nisaburi. (ty,). Sahih-i Müslim. thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî, Dâru İhyai’t-Türasi’l-Arabiyye,.
Serrac, E. N. A. b. A. et-Tusi. (2012). El-Lüma’ (H. K. Yılmaz, Çev.). Erkam Yayınları.
Sinanoğlu, M. (2000). İman. İçinde TDV İslam Ansiklopedisi. TDV Yayınları.
Suyuti, C. A. b. E. B. (2003). El-Fethulkebir fi Dammi Ziyadeti ila Camii’s-Sağir. Daru’l-Fikr.
Sühreverdi, E. H. Ş. (ty). Avarifu’ul Mearif (C. 2). Darü’l-Mearif.
Sülemi, E. A. M. b H. es-. (2018). Tabakatu’s-Sufiyye = İlk Zâhid Ve Sufîlir. (A. Tek, Çev.). Bursa Akademi.
Tirmizi, E. İ. M. b. İ. b. S. es-Sülemi. (1998). Sünenü’t-Tirmizî (C. 4). Dâru’l-Mağribi’l-İslâmî.
Uludağ, S. (1991). Salih Amel. İçinde TDV İslam Ansiklopedisi (C. 2). TDV Yayınları.
Yazır, E. M. H. (1979). Hak Dini Kur’ân Dili, Eser Kitabevi, İstanbul 1979, c. 8, (C. 8). Eser Kitabevi.