Bazı Ruminant Yemlerinin Nispi Yem Değeri ve İn vitro Sindirim Değerlerinin Belirlenmesi

Bu araştırmanın amacı; hayvancılıkta kullanılan yonca, kamışsı yumak, buğday samanı ve soya fasulyesi kabuğu gibi yem kaynaklarının nispi yem değeri (NYD) ve in vitro sindirim değerinin belirlenmesidir. Yemler, in vitro metodunda 24, 48, ve 72 saat inkübe edilmişlerdir. Bu araştırma sonuçlarına göre, nispi yem değeri yoncada 118 ile birinci, soya fasulyesi kabuğu 80.3 ile ikinci, kamişsı yumak 67.7 ile üçüncü ve buğday samanı da 48.6 ile son sırada yer almıştır. Yem bitkileri arasında 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyonlar sonucuna göre yapılan çoklu Duncan testi baz alınarak bu sıralama yapılınca yonca bitkisi birinci ve kamışsı yumak ikinci sırada yer almıştır. Soya fasulyesi kabuğu ile buğday samanının in vitro değerleri birbirine oldukça yakın ve son sırada yer almışlardır. Soya fasulyesi kabuğunun sanayi yan ürünü olmasından dolayı kimyasal değerleriyle biyolojik değerleri arasında farklılıklar görülmüştür. Nispi yem değeri metodu, normal yemlerde sadece kimyasal değerler kullanılarak kısa bir zamanda hesaplanmasından dolayı pratiktir. Bu yöntem ile kaba yemlerde bir standart oluşturmak mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

Yem kalitesi, nispi yem değeri, in vitro

Determination of Some Ruminant Feeds’ Relative Feed Value and In vitro Digestion Values

The objective of this research was to determine alfalfa, tall fescue, wheat straw and soybean hulls relative feed values (RFV) and in vitro digestion values. Feeds were incubated at 24, 48 and 72 h in vitro methods. According to RFV calculation, feeds could be ordered based on high quality to low quality first alfalfa (118), second soybean hulls (80.31), third tall fescue (67.75) and the last wheat straw (48.61). Feeds in vitro 24, 48 and 72 h incubation results were compared with Duncan multiple tests. Based on this result, the quality order should be first alfalfa, second tall fescue, and third soybean hulls and wheat straw. Since soybean hulls were industrial by products, there were differences between chemical and biological values. Relative feed value could be estimated very short time with the chemical values of feeds. Relative feed value could be used to standardize feedstuff.

Keywords:

Feed quality, relative feed value, in vitro,

PDF

___

ANKOM Technology. 2004. The ANKOM200 Fiber Analyzer.Fairport,NY. http://www.ankom.com Anonymous. 1999. SPSS 10.0.5. SPSS Inc.
AOAC. 1998. Official methods of analysis. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA.
Ball, D. M., C. S. Hoveland, and G. D. Lacefield. 1996. Forage Quality in Southern Forages. Publ. By the Williams Printing Company, 124-132.
NRC, National Research Council. 1996. Nutrient Requirements of Beef Cattle (7th Ed.). National Academy Press, Washington, D. C.
NFTA, National Forage Testing Association. 2003. http://foragetesting.org
Richardson C. 2001. Relative feeding value (RFV), an indicator of hay Quality. OSO Extension Fact F2117.http://clay.agr.okstate.edu/alfalfa/webnews /quality3.htm
Tilley, J. M. A., and R. A. Terry. 1963. A two-stage technique for the in vitro digestion of forage crops. J. Brit. Grassland Soc. 18:104.
Van Dyke, N. J. and P. M. Anderson. 2000. Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
Van Soest, P. J., 1994. Nutritional Ecology of the Ruminant (2nd Ed.). Ithaca, N.Y.: Cornell University Press.
Zervas, G., K. Fegeros, K. Koytsotolis, C. Goulas and A. Mantzios. 1998. Soy hulls as a replacement for maize in lactating dairy ewe diets with or without dietary fat supplements. Anim. Feed Sci. and Tech. 76:65-75.

Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi-Cover

ISSN: 1300-2910
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 1985
Yayıncı: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Yayın Ofisi