Kızıltepe Yöresinde Buğday Tarımı Yapılan Toprakların Verimlilik Durumlarının Belirlenmesi

Bu çalışma 2017 yılında, Mardin ilinin Kızıltepe ilçesinde buğday tarımı yapılan 10 köyden 50 dekar ve daha büyük olan tarım topraklarından 0-20 cm derinlikten 86 farklı araziden, arazi büyüklüğü ve topoğrafik yapı göz önünde bulundurularak toprak örnekleri alınmıştır. Alınan toprak örneklerinde, pH, % su ile doygunluk, kireç (% CaCO3), % toplam tuz, organik madde (% O.M.), alınabilir fosfor (P2O5) ve alınabilir potasyum (K2O) miktarları belirlenmiştir. Örnekleme yapılan arazilerin ‘‘Killi-Tın’’ bünyeye sahip olduğu, tuzluluk probleminin olmadığı, toprakların % 59.3’ü ‘‘nötr’’ reaksiyonlu, % 40.7’si ise ‘‘hafif alkali’’ reaksiyonlu yapıya sahip olduğu ve organik madde miktarları ise toprakların % 67.4’ü ‘‘az’’, % 32.6’sı ise ‘‘orta’’ seviyede olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kızıltepe, toprak verimliliği

PDF

___

Referans 1. Ateş, K., ve Turan, V., 2015. Bingöl İli Merkez İlçesi Tarım Topraklarının Bazı Özellikleri ve Verimlilik Düzeyleri. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 2(2), 108-113.
Referans 2. Bahçeci İ., ve Ayde, İ., 2005. Mardin-Kızıltepe Ovası Yarı Taşınabilir Yağmurlama Sulama Sistemlerinin Bazı Performans Parametrelerinin Belirlenmesi. HR.Ü.Z.F.Dergisi, 2008, 12(1), 27 37.
Referans 3. Başar, H., 2001. Bursa İli Topraklarının Verimlilik Durumlarının Toprak Analizleri ile İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 69-83.
Referans 4. Çimrin, K.M., ve Boysan, S., 2006. Van Yöresi Tarım Topraklarının Besin Elementi Durumları ve Bunların Bazı Toprak Özellikleriyle İlişkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 16(2), 105-111.
Referans 5. Eyüpoğlu, F., 1999. Türkiye Topraklarının Verimlilik Durumu. Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Yayınların. Genel Yayın No:220, Teknik Yayın No: T-67, Ankara.
Referans 6. Gedikoğlu, İ., 1990. Laboratuvar Analizlerinin Gübre Önerilerinde Kullanılması ve Halen Kullanılan Kriterler. Köy hizmetleri Şanlıurfa Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü yayınları. Genel Yayın No:57. Teknik Yayın No:13, Şanlıurfa.
Referans 7. Jackson, M.L., 1962. Soil Chemical Analysis. Prentice-Hall. Inc. Cliffs, USA.
Referans 8. Kacar, B., 1995. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri, III. Toprak Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları, No:3, Ankara.
Referans 9. Loeppert, R.H., and Suarez, D.L., 1996. Carbonate and Gypsum. In Methods of Soil Analysis. Part 3. Chemical Methods, 437-474. Edited by D.L. Spark. Madison, Wisconsin, USA.
Referans 10. Olsen, S.R., Cole, C.V., Watanabe, F.S. and Dean, L.A., 1954. Estimation of Available Phosphorus in Soils by Extraction with Sodium Bicarbonate, U.S.D.A. Walkley, A. 1946. A.Critical Examination of a Rapid Method for Determining Organic Carbon in Soils. Soil Sci. 63:251-263
Referans 11. Parlak, M., Fidan, A., Kızılcık, İ., ve Koparan, H., 2008. Eceabat ilçesi (Çanakkale) Tarım Topraklarının Verimlilik Durumlarının Belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 14(4), 394-400.
Referans 12. Richards, L.A., 1954. Diagnosis and Improvement of Saline and Alkali Soils. United States Department of Agriculture Handbook, 60.
Referans 13. Soil Survey Staff, 1951. Soil Survey Manual. U.S. Department of Agriculture, Handbook No,18. U.S Goverment Print Office. Washington.
Referans 14. Sönmez, M.E., 2012. Kızıltepe İlçesinde Bitkisel Ürün Deseninde Meydana Gelen Değişimler ve Olası Olumsuz Sonuçları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 10(1), 39-62.
Referans 15. Ülgen, N., ve Yurtsever, N., 1995. Türkiye Gübre ve Gübreleme Rehberi (4. Baskı). T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No:209, Teknik Yayınlar No:T.66, Ankara.