Besi Sığırcılığında Tarım Kredi Kooperatiflerinin Rolü:Sinop İli Erfelek İlçesi Araştırması

Bu çalışmada Sinop İli Erfelek İlçesinde Tarım Kredi Kooperatifinin ortaklara olan katkısı incelenmiştir. Araştırmada, ilçede yaşayan 250 işletme ile anket yapılarak verilere ulaşılmıştır. Verilerin analizinde Khi-kare testi uygulanmıştır. Çalışmada işletme sahiplerinin yaş, eğitim ve gelir durumu tespit edilerek sosyal ve ekonomik yapıları değerlendirilmeye çalışılmıştır. İşletme sahiplerinin kaba yem olarak kullandıkları ürünler, kaba yemi ne kadar alandan sağladıkları, sığırlarının pazarlanması konusunda yaşadıkları sorunlar belirlenmiş ve çözüm önerileri geliştirilmiştir. İşletme sahiplerinin Tarım Kredi Kooperatifi’ne ortak olma veya olmama durumları araştırılmış, nedenleri belirlenmiştir. Ortakların kooperatiften ekonomik ve sosyal yönde ne gibi faydalar sağladığı araştırılarak kooperatifin rolü ortaya konulmuştur. Araştırmaya katılan işletmelerin %84’ü Tarım Kredi Kooperatifine ortak, %16’sı ise ortak değildir. Bölgenin ana geçim kaynağı sığır besiciliği olup, bunun yanında ormancılık ve diğer tarımsal faaliyetler de geçim kaynaklarındandır. İşletmecilerin kooperatife ortaklıkları konusunda çeşitli faktörler etkilidir. Bu faktörlerden yeterli tarımsal alet-ekipman, kooperatifte uygulanan faiz oranlarından memnuniyet, hayvancılığın geliştirilmesi için kooperatiften yararlanma, işletmelerin hayvan kapasiteleri ve besi sığırlarının ortalama besiye alma süre durumları önemli bulunmuştur. Sinop İli Erfelek İlçesi’nde besicilik yapan işletmeler ekonomik yönden zayıf olduklarından dolayı kooperatife yönelim artmaktadır. Bu artış, kooperatifin faaliyetlerini arttırarak ortaklarına ve bölgede çiftçilik yapan işletmelere fayda sağlamaktadır. Canlı hayvan varlığının geçmiş dönemlere bakılarak bir hayli azaldığı gözlemlenmektedir. Kooperatif hayvancılığın geliştirilmesi ve sürdürülebilirliği açısından ortaklarına katkılar sağlamaktadır. Bu azalışın önüne geçmek için kaliteli ırklar seçilerek üreticilere uygun koşullarda dağıtılmalıdır. Böylelikle bölge ve Türkiye ekonomisine katkı sağlanmış olunur. 

___

  • Akçay, Y., 2006. Tokat-Turhal Sığır Besiciliği İşletmelerinin Yatırım Analizi ve Karlılığının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Yayınları, No: 68, 51 s, Tokat.
  • Gündüz, O. ve Dağdeviren, M. 2011. Bafra İlçesinde Süt Maliyetinin Belirlenmesi ve Üretimi Etkileyen Faktörlerin Fonksiyonel Analizi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 21 (2), 104-111.
  • Kumar, V., Wankhede, K. G., & Gena, H. C. 2015. Role of cooperatives in improving livelihood of farmers on sustainable basis. American journal of educational research, 3(10), 1258-1266.
  • Serin, Y. ve Tan, M., 2001. Yem Bitkileri Kültürüne Giriş. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 206, 217 s, Erzurum.
  • Şahsuvaroğlu, L., 1995. Kırsal Kesimde Aile. Karınca Kooperatif Postası, 178, 15-20.
  • Yolcu, H. ve Tan, M. (2008): Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım bilimleri Dergisi 14 (3): 303-312.