Kadın Voleybol ve Futbolcularda İletişim Becerileri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi

Bu araştırma, voleybol ve futbol sporu ile uğraşan kadın bireylerin iletişim becerileri ve saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi ve iletişim becerileri ile saldırganlık davranışları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırma örneklemine 131 kadın sporcu alınmıştır. Örneklem grubunda yer alan futbolcuların yaş ortalaması 18.12±2.85, voleybolcuların yaş ortalaması 16.69±2.1 olarak belirlenmiştir. Araştırma verilerinin elde edilmesinde Korkut (1996) tarafından geliştirilen “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” (İBDÖ) ile Kiper (1984) tarafından geliştirilen “Saldırganlık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 16.0 paket programından yararlanılarak, ikili gruplar için Mann Whitney U testi, çoklu gruplar için Kruskall Wallis, iki değişken arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Pearson Korelasyon analizleri kullanılmıştır. Sonuç olarak, çalışmamıza katılan kadın voleybolcuların futbolculardan daha yüksek iletişim becerilerine sahip oldukları, yıkıcı saldırganlık alt boyutunda ise kadın futbolcuların daha yüksek puanlar elde ettikleri belirlenmiştir. Voleybolcularda eğitim durumu düştükçe yıkıcı ve edilgen saldırganlık puanlarının arttığı gözlemlenmiştir. Ayrıca, kadın futbolcuların iletişim becerileri artarken atılganlık düzeylerinin arttığı, yıkıcı saldırganlıkları artarken edilgen saldırganlıklarının da arttığı, voleybolcuların yıkıcı saldırganlık puanları artarken edilgen saldırganlık puanlarının da arttığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Saldırganlık, İletişim, Futbol

PDF

___

Abakay U, Kuru E. (2013) Kadın futbolcularda antrenörle iletişim düzeyi ve başarı motivasyonu ilişkisi. Gaziantep University, Journal of Social Sciences, 12(1):20-33.
Dökmen Ü. (2006) Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati. 35.Baskı. Sistem Yayıncılık, İstanbul, 19-38
Erdoğan İ. (1994) İşletmelerde davranış. 4.Baskı. Beta Basın Yayın, İstanbul, s.243-350
Başaran E.İ. (1998) Eğitim psikolojisi eğitimin psikolojik temelleri. Gül Yayınevi, Ankara, 112–113
Çakı R. (1998) Bayan ve erkek voleybolcularda müsabaka öncesi ve sonrası bazı davranış özelliklerinin karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Russell, G.W. (1978) Crowd size and density in relation to athletic aggression and performance. Social Behavior and Personality Research. 2(1):9-15.
Tiryaki S. (1996) Spor yapan bireylerin saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi (takım ve bireysel sporlar açısından bir inceleme). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Mersin.
Gordis EB, Margolin G, Vickerman K. (2005) Communication and frightening behavior among couples with past and recent histories of physical martial aggression. American Journal of Community Psychology. 36(2):177-191.
Cornelius TL, Shorey RC, Beebe SM. (2010). Self– Reported communication variables and dating violence: Using Gottman’s Martial Communication Conceptualization. Journal of Family Violence, 25: 439-448
Dumas JE, Blechman EA, Prinz RJ. (1994) Aggressive children and effective communication. Aggressive Behavior, 20:347-358.
Korkut, F. (1996) İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışmaları, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2(7):18-23
Tiryaki, Ş. (2000) Spor Psikolojisi. Kitap ve Yayınevi, Ankara, s.150-160
Çobanoğlu G.B. (2006) Takım sporları ve bireysel sporlar yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Samsun.
Kiper, İ. (1984) Saldırganlık türlerinin çeşitli ekonomik, sosyal ve akademik değişkenlerle İlişkisi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, , Yüksek lisans tezi, Ankara.
Yalçın Y. (2009) Spor tatmininin sporcuların stres ve saldırganlık düzeyleri üzerindeki etkisi: antrenör cinsiyetinin rolünü belirlemeye yönelik Antalya ilinde bir uygulama. Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.
Ulukan H. (2012) İletişim becerilerinin takım ve bireysel sporculara olan etkisi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Karaman.
Erşan E, Doğan O. (2002) Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinde atılganlık ve saldırganlık düzeylerinin sosyo-demografik özelliklerle ilişkisi. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi: 27¬-29 Ekim; 241.
Topuz R. (2008) Amatör Futbol Oyuncularının Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya.