Çocuklu Ailelerin Dışarıda Yeme Alışkanlıkları

Türkiye’de yaşayan 12 yaş altı çocuk sahibi ailelerin dışarıda yeme içme alışkanlarının tespiti amacı ile yapılan bu araştırmada betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri anket formu vasıtası ile toplanmıştır. Anket formu iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde araştırmaya katılan ebeveynlerin ve çocuklarının demografik özelliklerinin sorulduğu 8 soru yer almaktadır. İkinci bölümde ise katılımcıların çocukları ile dışarıda yemek olgusuna bakışlarını tespit etmek amacıyla sorulan 18 soru yer almaktadır. Anket formunu eksiksiz ve istenilen şekilde dolduran 488 ebeveynin anket formu değerlendirmeye alınmıştır. Anket formu değerlendirmeye alınan ebeveynlerin 805 çocuğu vardır. Katılımcıların vermiş oldukları cevaplar ile bilgisayarda bir veri tabanı oluşturulmuş, elde edilen veriler araştırmanın amacı doğrultusunda frekans, yüzde dağılımı, ağırlık hesaplama ve sıralama işlemlerine tabi tutulmuş ve yorumlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ailelerin çocukları olduktan sonra dışarıda yemeğe gitme sıklıkları azalmaktadır. Aileler en fazla özel günlerde dışarıda yemeğe çıkmaktadırlar. Aileler dışarıda çıktıklarında en fazla döner, kebap, pide türü yiyecekler sunan işletmeleri tercih etmektedirler. Aileler çocuklarının daha sağlıklı yiyecek ve içecek tüketmelerini sağlamak için çocuklarının siparişlerine müdahale etmektedirler. Aileler en fazla çocuklarının yaşına ve ağız tadına uygun yiyecekler sunulmaması nedeni ile dışarıda yemek yeme kararından vazgeçmektedirler. Fiziksel şartların çocuklara uygun olmaması ise dışarıda yemek yeme isteğini azaltan diğer bir nedendir. Çocuğun isteğinin işletme seçimine etkisinin % 81,35 olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların %79,30’u çocuklarının daha mutlu olup, daha sağlıklı yiyecekler yiyebileceği ve kendilerinin daha rahat edecekleri hizmet sunulduğu takdirde daha fazla ödeme yapmayı göze alabileceklerini belirmişlerdir. Katılımcıların daha fazla ödemeyi göze alacağınız oran nedir sorusuna verdikleri cevaplar sonucu oluşan oran ise %50,08’dir.

Anahtar Kelimeler:

Ev Dışı Tüketim, Dışarıda Yemek, Çocuklu Aile, Yiyecek İçecek İşletmeleri

Dining Out Habits of Families Having Children

The aim of this study where the descriptive research method was used was to determine the dining out habits of families with children under the age of 12 living in Turkey. The research data was collected through survey forms. The survey form was comprised of two sections. In the first part there are 8 questions regarding demographic information of the parents who participated in the study and of their children. In the second part, there are 18 questions asked to determine the participants’ perspective on the phenomenon of eating out with their children. The 488 parents’ survey forms being complete and filled out as instructed were considered. The parents whose survey forms were included in the evaluation have 805 children. A database was established on the computer with the answers of the participants and the obtained data was subjected to frequency, percentage distribution, weight calculation and sorting operations and interpreted in terms of the purpose of the study. According to the results of the study, the frequency of dining out decreases after families have children. The families mostly dine out on special occasions. The families mostly prefer restaurants offering meals such as döner kebab, kebab, pide when they go out. The families interfere with their children’s meal orders in order to ensure that their children consume healthier food and beverages. The families give up the decision to eat out mostly because of the lack of appropriate meals for their children’s age and taste palate. The physical conditions being unsuitable for children is another reason decreasing willingness to eat out. It has been determined that the effect of a child request on the selection of a catering enterprise is 81.35%. 79.30% of the participants stated that they could be willing to pay more if it were the case that their children were happier, they could eat healthy food and they could be more comfortable themselves with the provided service. The ratio generated by the result of the participants’ answers to the question what would be the rate that you would be willing to pay more was found to be 50.08%.

Keywords:

Out of Home Consumption, Dining Out, Family with Children, Food and Beverage Enterprises,

PDF

___

Referans1 Aygün, İ. & Kazan, H. (2008). Aile üyelerinin aile satın alma kararlarına etkileri: İstanbul uygulaması, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 8(15), 227-248.
Referans2 Aymankuy, Y. & Ceylan U. (2013) Ailelerin turistik ürün satın alma karar sürecinde çocukların rolü (Yerli turistler üzerinde bir araştırma), Electronic Journal of Social Sciences, 12(45),105-122.
Referans3 Berkman, H. W.; Lindquist, J. D. & Sirgy, M. J. (1996). Consumer behavior. Lincolnwood: NTC Business Books.
Referans4 Chan, K., (2006). Consumer socialization of Chinese children in schools: Analysis of consumption values in textbooks, Journal of Consumer Marketing, 23(3),125-132. doi.org/10.1108/07363760610663286.
Referans5 Çakıcı, C. & İyitoğlu, V. (2012). Tatil kararlarında aile üyelerinin rolü: Antalya ilinde tatil yapan aileler üzerine bir araştırma, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1),117-134.
Referans6 Durmaz, Y. ( 2008). Tüketici davranışı, Ankara: Detay Yayınları
Referans7 Emir, O. & Pekyaman, A. (2010). Çocuklu ailelerin otel işletmesi seçiminde etkili olan faktörler: Afyonkarahisar’da bir uygulama, C.B.Ü. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 17(2),159-181.
Referans8 Ersoy, S. (2005). Ergenlik dönemindeki tüketicinin sosyalleşme sürecine bireysel faktörlerin etkisi, Karınca, 823, 31-35.
Referans9 Fan, Y. & Li, Y. (2010). Children's buying behaviour in China: A study of their information sources, Marketing Intelligence & Planning, 28(2), 170-187. doi.org/10.1108/02634501011029673
Referans10 Hoyer, W.D. & Maclnnis, D.J. (1997). Consumer behaviour. New York: Houghton Mıfflın Company.
Referans11 İslamoğlu, A.H.(2003). Tüketici davranışları, İstanbul: Beta Yayınları.
Referans12 Karadağ, L. (2013). Çocuk pazarları, çocukların aile kararlarına etkisi: Marmaris örneği, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 3(10),73-92.
Referans13 Koç, E. (2004). The role of family members in the family holiday purchase decision making process, International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 5(2), 85–102. doi.org/10.1300/J149v05n02_05.
Referans14 Kotler, P.(2005). According to Kotler: The world’s foremost authority on marketing answers all your questions. New York:AMACOM.
Referans15 McGuffin, L.E, Price, R.K., McCaffrey, T.A., Hall, G., Lobo, A., Wallace, J.MW. & Livingstone, B.E. (2014). Parent and child perspectives on family out-of-home eating: A qualitative analysis, Public Health Nutrition, 18(1),100–111. doi: 10.1017/S1368980014001384.
Referans16 Mclntosh, A., Kubena, K. S., Tolle, G., Dean, W., Kim, M.-J., Jan, J.-S. & Anding, J. (2011). Determinants of children's use of and time spent in fast-food and full-service restaurants. Journal of Nutrition Education and Behavior, Vol. 43(3),142-149. doi:10.1016/j.jneb.2010.04.002
Referans17 McNeal, J.U., Herndon, N.C. & Yeh, C.H. Jr. (1998). A study of children’s consumer socialization in Hong Kong over a five-year period: Income, spending and saving, Asia Pacific, Journal of Marketing and Logistics, 10(3),48-66. doi.org/10.1108/13555859810764526
Referans18 McNeal, J. U. & Yeh, C.H. (1997), Development of consumer behavior patterns among Chinese children, Journal of Consumer Marketing, 14(1), 45-59. doi.org/10.1108/07363769710155857
Referans19 Nayak, S.S.(2015) Eat out: Children’s role in family decision making, International Education and Research Journal, 1(5),95-99.
Referans20 Nelson, J.E. (1979): Children as information sources in family decision to eat out. Advances in Consumer Research., 6, 419-423.
Referans21 NØrgaard, M.K., Bruns, K. & Christensen P.H. (2007). Children’s influence on and participation in the family decision process during food buying. Young Consumers: Insight and Ideas for Responsible Marketers, 8,197-216. doi.org/10.1108/17473610710780945
Referans22 Odabaşı, Y. (1999). Tüketim kültürü. İstanbul: Sistem Yayınları.
Referans23 Roberts, M.L., Wortzel, L.H. & Berkeley R.L. (1981). Mothers‟ attitudes and perceptions of children‟s influence and their effect on family consumption, Advances in Consumer Research 8,730-735.
Referans24 Sirgy, J.M. (1982). Self concept in consumer behavior: A critical review, Journal of Consumer Research, 9(3),287-300.
Referans25 Szybillo, G.J., Sosanie, A. & Tennenbein, A. (1977). Should children be seen but not heard, Journal of Advertising Research, 17,7-13.
Referans26 Tek, B.Ö. (1997). Pazarlama ilkeleri, İzmir: Cem Ofset.
Referans27 TÜİK (2018). Nüfus istatistikleri, Erişim tarihi 10.09.2018, http://tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist
Referans28 Türk Dil Kurumu Sözlüğü, Tüketim, Erişim tarihi 03.08.2018, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&view=gts
Referans29 Wiharto B., Haryanto, J.O. (2009), Determinants of the children intention to consume fast food products, Makara Human Behavior Studies in Asia, 13(1),29-36. doi: 10.7454/mssh.v13i1.204
Referans30 Yamane, T. (2001). Temel örnekleme yöntemleri, (Çev: Alptekin Esin, M.Arif Bakır, Celal Aydın, Esen Gürbüzsel), İstanbul:Literatür Yayınları.
Referans31 Zikmund, W.G., d’Amico, M. (1995). Effective marketing: Creating and keeping customers, West Publishing:Eagan.