5 ve 6 Yaş Grubunda Çocuğu Olan Ebeveynlerin Tutumlarının İncelenmesi

5-6 yaş grubunda çocuğu olan anne ve babaların çocuklarına karşı tutumlarının incelendiği bu araştırmanın örneklemini, Karabük\'te ikamet eden 381 ebeveyn oluşturmuştur. Veri toplamada Aile Bilgi Formu ile Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği-PARI kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda; annelerin çocuklarına karşı tutumlarının babalara göre daha demokratik olduğu bulunmuştur (P<0,05). Anne-baba tutumlarının, anne-babanın öğrenim düzeyi ve mesleği, çocuğun doğum sırası ve kardeş sayısı ile ailede diğer bireylerin varlığından etkilendiği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Okulöncesi dönem, anne baba tutumları, aile

Examining the Attitudes of Parents who have Children at the Age of 5 and 6

In this study which examined mothers\' and fathers\' attitudes who have children at the age of 5-381 family living in Karabük have been taken as the sample. A Family Knowledge Form and Parent Attitude Research Instrument- PARI for data had been used. It had been found that mothers\' attitudes towards their children (P<0,05) were more democratic than the fathers'. It had been found that parents\' attitudes towards their children had been influenced by their eductional level and professions, birth order of children, the number of siblings and other persons in the family.

Keywords:

Pre school period, parents attitudes, family,

PDF

___

Ari, M., Bayhan P., Artan İ. (1995).Farklı Ana-Baba Tutumlarının 4-11 Yaş Grubu Çocuklarında Görülen Problem Durumlarına Etkisinin Araştırılması, Ya-Pa Okulöncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Seminer Degisi, 10,23-38.
Argun, Y .(1995). Anne-Babaların Çocuk Yetiştirme Tutumlarının Ortaokul Öğrencilerinin Denetim Odağı Üzerine Etkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Ata, E. (1987). Farklı Eğitim Düzeyindeki Annelerin 5-6 Yaş Çocuğun Cinsiyet Eğitimi Konularına İlişkin Bilgi ve Tutumları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş. (2003). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, (3.Baskı), Pegem A Yayınları, Ankara.
Çikrikçi, S.(1999). Ankara il Merkezindeki Resmi Banka Anaokullarına Devam Eden 5- 6 Yaş Çocuklarının Okul Olgunluğu İle Aile Tutumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bil. Enstitüsü, Ankara.
Er Gazeloğlu, C.(2000). İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Psiko-Sosyal Gelişimine Ana-Baba Tutumunun Etkisinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Evans, C.(1997).Turkish Fathers’Attitudes to and Involvement in Their Fathering Role: A Low Socio-economic Sample, Master of Arts in Educational Sciences, Boğaziçi University, İstanbul.
Fincham, D.F., Beach, S.R.H., Arias, I. and Brody, G. (1998).Children’s Attributions in the Family: The Children’s Relationship Attribution Measure, Journal of Family Psychology, 12 (4), 481-493.
Güneysu, S.(1982). Ana-Babaların Çocuklarına Karşı Tutumları ve Çocuktaki Davranış Problemleri, Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karadeniz, A.(1994). Lise Son Sınıf Öğrencileri Üzerinde Demokratik ve Otoriter Olarak Algılanan Ana-Baba Tutumlarıyla Çeşitli Mesleki Değerler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Kiliçaslan, A.(2001). Aile Fonksiyonlarının ve Algılanan Farklılaşmış Anne-Baba Yaklaşımının Kardeş İlişkileri Üzerindeki Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Lopez Turley, N.R.(2003).Are Children of Young Mothers Disadvantaged Because of Their Mother’s Age or Family Background?, Child Development, 74 (2), 465-474.
Mizrakçi, Ş.(1994).Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumlarına Etki Eden Faktörler: Demografik Özellikleri, Kendi Yetiştiriliş Tarzları, Çocuk Gelişimine İlişkin Bilgi Düzeyleri ve Çocuğun Mizacına İlişkin Algıları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Myers, R.(1996). Hayatta Kalan Oniki, Erken Çocukluk Eğitimi Programlarının Güçlendirilmesi, (Çev.:R.Ağış Bakay, E.Ünlü), AÇEV, Yayın no:5, İstanbul.
Nelsen, J., Lott, L. and Glenn, S. (2002). Çocuk Eğitiminde A’dan Z’ye Pozitif Disiplin, (Çev.: Murat ERSİN), Hayat Yayıncılık, İstanbul.
Ömeroğlu, F.(1996). Okulöncesi Dönemde Çocuğun Terbiyesinde Annenin Rolü ve Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumları (Anne Tutumlarının Demografik Bilgilere Göre Farklılaşıp Farklılaşmadığına İlişkin Bir Araştırma), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Öner,N. (1996). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler, Bir Başvuru Kaynağı, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Özcan, H. (1996). İlkokul Öğrencilerinin Özgüvenleri, Akademik Başarıları ve Anne- Baba Tutumları Arasındaki İlişkiler, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Peterson, J., and Hawley, D.R. (1998). Effects of Stressors on Parenting and Family Functioning in a Primary Prevention Program, Family Relations, 47 (3), 221- 227.
Şendoğdu, M.C. (2000). Anaokuluna Devam Eden 5-6 Yaş Çocuklarının Anne- Babalarını Algılamaları İle Anne Babaların Kendi Tutumlarını Algılamaları Arasındaki İlişki, Yayınlanmamış Y.Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sos. Bil. Enstitüsü, Ankara.
Yavuzer, H.(2001). Yaygın Ana-Baba Tutumları, Ana-Baba Okulu, (9. Basım), Remzi Kitabevi, Ankara.
Yörükoğlu, A. (1995). Çocuk Ruh Sağlığı, Esin Yayınevi, İstanbul.
Yörükoğlu, A.(2000). Değişen Toplumda Aile ve Çocuk, Özgür Yayıncılık, İstanbul.
Wechselberg, K., and Puyn, U. (1993).Anne ve Çocuk, (Çev.:Erdoğan Kınalıbay), Remzi Kitabevi, İstanbul.