Dinî, tarihî, mitolojik ve folklorik temellere dayanan klasik Türk edebiyatı, beslendiği kaynaklar ve kendine özgü biçim ve muhtevasıyla binlerce yıllık edebî geleneğin mahsulünü oluşturur. Klasik Türk edebiyatının layıkıyla anlaşılabilmesi ve taşıdığı anlam derinliğine vâkıf olunabilmesi, bu edebiyatın yararlandığı kaynakların bilinmesiyle mümkündür. Klasik Türk edebiyatının yararlandığı kaynaklardan biri de dinî, tarihî, efsanevi ve mitolojik şahsiyetlerdir. Bu noktadan hareketle çalışmamızda XV. yüzyıl Orta Asya Türkçesinin önde gelen temsilcilerinden Gedâyî’nin Dîvân’ında geçen şahsiyetler incelenmiş; telmih ve teşbih unsuru olarak kullanılan bu şahsiyetlerle ilgili olaylar tespit edilerek şiirin anlam derinliğinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır.