Hastane Öncesi Acil Sağlık Çalışanlarının Karşılaştığı Mesleki Riskler ve Risk Yönetimi

Acil servis bünyesinde bulunan ambulans hizmetleri her türlü koşulda hizmet verilmektedir. Bu doğrultuda bu birimde çalışanlar enfeksiyon, kas-iskelet sistemi rahatsızlıkları, dolaşım sorunları, alerji, şiddet ve stres gibi çok çeşitli risklerle karşı karşıya kalmaktadır. Söz konusu tehlikelerin ergonomik açıdan ortaya çıkma sebepleri, bu tehlikelerinin doğurabileceği sonuçlar geniş bir çerçevede incelenmiştir. Türkiye'de hastane öncesi acil sağlık hizmeti ilk olarak 1986 faaliyete geçmiştir. Acil Servis 077 Hızır olarak üç büyük ilde, Ankara, İzmir, İstanbul hizmet vermekteydi. Acil ve Acil Servisler" 1997 yılında tüm ülkeyi kapsayacak şekilde genişletilmiştir. Bakanlık, 2003 yılında bu hizmetleri "Acil Sağlık Hizmetleri" olarak değiştirmiştir. Gerek biyolojik ve kimyasal gerekse psikolojik ve fiziksel olarak karşılaşılan bu risklerin oluşturabilecek zararlarını minimum seviyelere indirmek için iş sağlığı ve güvenliği kapsamında kişisel koruyucu donanımların doğru ve yerinde kullanımı için sağlık çalışanları bilgilendirilmeli ve gerekir ise kurs almaları sağlanmalıdır. Geçmişten günümüze hastane personellerinin karşılaştıkları riskler değerlendirilerek yeni bir tartışma konusu oluşturma ve mevcut personellerin karşılaştıkları riskleri minimuma indirme konusunda önem teşkil etmektedir. Farklı boyutlarıyla konuyu ele alan çalışmalar olmasına karşın ekonomik, sosyolojik ve toplumsal açıdan derleyip özgün bir bütün olarak bir kaynak bulunmayışı çalışmamızı kendine özgü bir özelliğe kavuşturmaktadır

Anahtar Kelimeler:

112 Acil Sağlık Hizmetleri, Hastane Öncesi Sağlık Personeli, Ambulans

Occupational Risks Encountered by Pre- Hospital Emergency Health Workers and Risk Management

Ambulance services within the body of the emergency service are provided in all conditions. Accordingly, employees in this unit are faced with various risks such as infections, musculoskeletal disorders, circulatory problems, allergies, violence and stress. The reasons for the emergence of these hazards in terms of ergonomics and the consequences of these hazards have been examined in a wide framework. In Turkey, the pre-hospital emergency health service first became operational in 1986. Emergency Service 077 was serving as Hızır in three big cities, Ankara, İzmir and İstanbul. Emergency and Emergency Services" was expanded to cover the whole country in 1997. The Ministry changed these services to "Emergency Health Services" in 2003. In order to minimize the damages that may arise from these biological, chemical, psychological and physical risks, health workers should be informed about the correct and appropriate use of personal protective equipment within the scope of occupational health and safety, and if necessary, they should be provided with courses. Although there are studies that deal with the subject with different dimensions, the lack of an original source compiled from economic, sociological and social aspects makes our study a unique feature

Keywords:

112 Emergency Health Services, Pre-Hospital Health Personnel, Ambulance,

PDF

___

Adaş G. Ve Diğ. (1997). İstanbul İlinde Bulunan Farklı Statüdeki Üç Eğitim Hastanesinin Acil Ve Kaza Servislerinin Değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Dergisi3(3), 222-227.
Aygün P. (2007) Kesici-Delici Alet Yaralanmaları Ve Korunma Önlemleri. 5.Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongre Kitabı. Bilimsel Tıp Yayınevi, 2007; 385-391.
Budak, Ö. (2015). Sağlık Hizmetlerinde Mesleki Riskler Ve Kalite Uygulamaları (Antalya 112 Acil Sağlık Hizmetleri Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
Bulut, A. (2016). 112 Acil Durum Ambulanslarında İSG Risklerinin Tespiti Ve İSG Rehberi. İş Sağlığı Ve Güvenliği Uzmanlık Tezi. T.C. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı Ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, Ankara.
Çelebi, İ. (2016). “Çanakkale 112 Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonlarında Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Şiddetle Karşılaşma Durumu Ve Bu Durumun Tükenmişlik Sendromu Üzerine Etkisi”. Hastane Öncesi Dergisi
Demirbilek Ömer, (2021) 112 Acil Sağlık Çalışanları Arasında Eş duyum Yorgunluğu, Eş duyum Tatmini Ve Tükenmişlik -Kayseri İli Örneği
Kurtulmuş, S. (1998) Sağlık Ekonomisi Ve Hastane Yönetimi, Timaş Yayınları, İstanbul.
Mehmet F.G. (2015) Türkiye'de 112 Acil Yardım Ambulanslarında Görev Yapan Sağlık Personellerinin Hasta Ve Hasta Yakınlarıyla Yaşadıkları Sorunlar Ve Çözüm Önerileri.
N. Emiroğlu, (2006). Hastane Sağlık Çalışanlarına Yönelik İşçi Sağlığı Ve İş Güvenliği Hizmetleri, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu dergisi.
Oğan, H. (2014). Sağlık Çalışanları İçin İşçi Sağlığı Ve Güvenliği.
Önal, Ö. (2015). “Acil Sağlık İstasyonlarında Çalışan Personelin Mesleki Risk Durumları”. Çağdaş Tıp Dergisi,
Özkan, Ö (2006). Hastane Sağlık Çalışanlarına Yönelik İşçi Sağlığı Ve İş Güvenliği Hizmetleri. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi.
Özkılıç, Ö. (2014) İş Sağlığı Ve Güvenliği, Yönetim Sistemleri Ve Risk Değerlendirme Metodolojileri, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu, Yayın No: 338, Sayfa: 272- 285, Ajans-Türk Gazetecilik Matbaacılık, Ankara.
Sencer Ozan Toker (2001) Acil Sağlık Sistemi Nedir? Türkiye'nin Ulusal Acil Sağlık Sistemine Genel Bir Bakış
Şimşek Perihan (2019) Hastane Öncesi Acil Sağlık Hizmetleri: Türkiye Örneği
Tokuç, B. (2011). Edirne’de Ambulans Çalışanlarının Anksiyete, Depresyon Ve İşe Bağlı Gerginlik Düzeyleri. Mesleki Sağlık Ve Güvenlik Dergisi.(42):39-44
Tummala, V. M. (1999). “Applying A Risk Management Process (RMP) ToManageCost Risk For An EHV TransmissionLine Project”. International Journal Of Project Management, 17 (4), 223– 235.
Turan S. (2012) Sağlık Çalışanlarının Devir Hızlarının Belirlenmesi Konusunda Bir Araştırma, Beykent Üniversitesi (BÜ), SBE, YYLT, İstanbul
T. Solmaz, (2017) Hastanelerde İş Sağlığı Ve Güvenliği, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi
V. Öngel, (2017) İş Sağlığı Ve Güvenliği Uygulamalarının Sağlık Çalışanları Tarafından Değerlendirilmesi:
Yaman, B. (2015). Hastanelerde Sunulan Acil Sağlık Hizmetlerinin Yönetim Ve Organizasyonu. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Yenal, S. (2010). Hastane Öncesi Acil Bakım Eğitimi Sürecinde Mesleksel Risk Etmenleri İle İlgili Bilgi Düzeyinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir