Güvenlik Yönetişimi Yaklaşımının Devlet Güvenliği Açısından İncelenmesi

Devlet güvenliği kavramı ve devletin güvenliğinin sağlanması tarih boyunca devletlerin ve devleti yönetenlerin en önemli sorunlarından biri olmuştur. Küreselleşme süreciyle beraber çeşitliliği artan tehdit ve tehlikelere karşı devletlerin kendi güvenliklerini korumaya dönük et- kin önlemler aldıkları ve bunları uygulamaya koydukları görülmektedir. Devlet güvenliğinin sağlanmasında silah kullanma tekelini elinde bulunduran devlet, bu yetkisini kısmî şekilde devrederek güvenlik alanını, özel sektör ile uluslararası kuruluşlara açık duruma getirmiştir. Devletler, öncelikle silahlı kuvvetlerinin gereksinimi olan eğitim, lojistik hizmetler, planlama ve altyapı hizmetlerini özelleştirmeye giderek temin etmeyi tercih eder duruma gelmişlerdir. Askeri üs ve askeri lojmanların yönetimi, araçların bakım ve onarımı, üniformaların hazırlan- ması ve depo hizmetleri, kantin işletilmek gibi işlerin özel sektöre bırakıldığı görülmektedir. Birçok devletin askeri alana ayırdıkları bütçelerin ve asker sayısının azaltılması, orduların mo- dernizasyona gitmesiyle beraber uzman personele gereksinim duyulması, askeri darbelerin sık yaşandığı gelişmekte olan devletlerde ise öncelikli olarak hükümete karşı hareketlerin en- gellenmesi amacıyla özel askeri şirketler güvenlik yönetişimine dâhil olur hale gelmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Güvenlik, Devlet Güvenliği, Güvenlik Yönetimi, Yönetişim, Güvenlik Yönetişimi.

Securıty Governance Approach In Terms Of Government Securıty

The concept of state security and ensuring the security of the state has been one of the most important problems of states and state managers throughout history. It is seen that states take effective measures to protect their own security and put them into practice against threats and dangers, the diversity of which increases with the globalization process. The state, which has the monopoly of using weapons in the provision of state security, has partially transferred this authority and made the field of security open to the private sector and international organizations. States have come to a point where they prefer to privatize the training, logistics, planning and infrastructure services required by their armed forces. It is seen that the management of military bases and military lodgings, the maintenance and repair of vehicles, the preparation of uniforms and warehouse services, and the operation of canteens are left to the private sector. Private military companies have become involved in security governance in order to reduce the budgets and the number of soldiers allocated by many states for the military, the need for specialized personnel with the modernization of armies, and in developing states where military coups are common, primarily to prevent actions against the government.

Keywords:

Security, State Security, Security Management, Governance, Security Governance.,

PDF

___

Adams, Thomas K. “The New Mercenaries and the Privatization of Conflict”, Parame- ters, 29, sy. 2, 1999, 103-116
Aydın, Ahmet Hamdi. “Polis Meslek Hukuku”, Ankara: Doğuş Matbaacılık, 1996, 5-6.
Aydın, Ahmet Hamdi. Toplumsal Güvenlik ve Yerel Siyaset, İstanbul, Okutan yayın- cılık, 2008, 307.
Armed Conﬂ ict Dataset, International Peace Research Institute, Oslo (PRIO), Version 2.1, 11 Mart 2004, http://www.prio.no/cwp/ArmedConflict/ (Erişim: 30.03.2018).
Baldwin, David A. “The Concept of Security”, Review of International Studies, 23, sy.1, 1997, 13.
Ball, Nicole, Bouta, T.ve Goor, L.V.D. Enhancing Democratic Governance of the Secu- rity Sector: An Institutional Assessment Framework, Clingendael Institute for the Netherlands Ministry of Foreign Affairs, (Netherlands 2003), 32.
Ball, Nicole, Democratic Governance in The Security Sector, UNDP Workshop on Learning from Experience for Afghanistan, USA 2002, 4.
Benlisoy, Foti. “İsmet Akça’yla Söyleşi: Neoliberal Militarizme Karşı Siyasetin Top- lumsallaşması”, Mesele Kitap Dergisi, sy.20, 2008 s. 40.
Bjork, Kjell ve Richard Jones, “Overcoming Dilemmas Created by the 21st Century Mercenaries: Conceptualising the Use of Private Security Companies in Iraq”, Third World Quarterly, 26, sy.4-5, 2005, 777-796.
Bowden, Tom. “Beyond the Limits or the Law” Harmondsworth: Penguin Press, 1978, 43. BTK. erişim 10.03.2022, https://www.btk.gov.tr/siber-guvenlik-kurulu. Dinçer, Celal. “Kolluk Kuvvetlerinin Zor Kullanma Yetkisi”, Türk İdare Dergisi, 462, 2009, Ankara, 37-69.
Dursun, Davut. “Güvenlik İhtiyacı ve Yoksulluk”, erişim 15.03.2022, Yeni Şafak, 10 Mayıs 2005, https://www.yenisafak.com/arsiv/2005/haziran/28/ddursun.html Edwars, Charles. Changing policing theories for 21st century societies, England: Fede- ration Press, 2005, 314-315.
Güler, Birgül Ayman. “Yönetişim: Tüm İktidar ve Sermaye” Praksis, 9 Kış- Bahar 2003, 93-116.
Jessop, Bob. “The Rise of Governance and the Risk of Failure”, The Case of Economic Development. International Social Sciences Journal, 155, 1998, 1-29.
Karabulut, Bilal. Güvenlik, “Küreselleşme Sürecinde Güvenliği Yeniden Düşünmek”, Ankara: Barış Kitabevi, 2015, 41.
Krahmann, Elke. “From State to Non-State Actors: Th e Emergence of Security Go- vernance”, Elke Krahmann (der.), New Th reats and New Actors in International Security, New York: Macmillan, 2005, 13.
Lacina, Bethany ve Nils Petter Gleditsch, “Monitoring Trends in Global Combat: A New Dataset of Battle Deaths”, European Journal of Population, 21, sy. 2–3, 2005 145-166.
Palabıyık, Hamit. “Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açıkla- malar”, Amme İdaresi Dergisi, 37, sy 1, Ankara, 2004, 64.
Rhodes, R.A.W. “The New Governance: Governing Without Government”, Political Studies, 44, sy. 4, 1996: s.652-667.
Singer, Peter Warren. Corporate Warriors, (New York: Ithaca Cornell University Press, 2003, 250-251.
Spitzer, Steven. “The Rationalization of Crime Control İn Capitalist Society”, Crime, Law and Social Change, 3, sy. 2, 1979, 187-206.
Tanrısever, Oktay F. “Güvenlik”, Devlet ve Ötesi, Ed. Atila Eralp, İstanbul: İletişim Ya- yınları 2005, 107-123.
Tangör, Burak. Avrupa Güvenlik Yönetişimi, Ankara: Seçkin Yayınları, 2008, 35. Toprak, Zerrin. E-Yönetişim ve E- Demokrasi, 03 Eylül 2016, kisi.deu.edu.tr/userweb/ zerrin.toprak/yonetisim.doc. (erişim: 29.03.2018)
Uzel, Esra. Küresel Çevresel Yönetişim (İyi Yönetim), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 2006, 46.
Vincent Kouwenhoven, “The Rise of The Public Private Partnership: A Model of The Management of Public”, Private Cooperation, London: Kooiman, 1993, 123.
Yalçın, Arzu. İyi Yönetişim İlkeleri ve Kamu Yönetimine Yansımaları, Yayınlanmamış Yük- sek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya, 2010, 8.
Yalçınkaya, Haldun. Savaş: Uluslararası İlişkilerde Güç Kullanımı, Ankara: İmge kitabevi yayınları, 2008, 340.
Whyte, Dave. “Lethal Regulation: State-Corporate Crime and the United Kingdom Go- vernment’s New Mercenaries”, Journal of Law and Society, 30, sy. 4, 2003, 575-600.
World Bank. “Governance: The World Bank’s Experience”, Washington, DC: World Bank, 1994, 13.